เรอัลเบติส

เรอัลเบติสบาลอมปิเอ
ชื่อเต็ม	บริษัท เรอัลเบติสบาลอมปิเอ จำกัด (มหาชน)
ฉายา	โลสเบร์ดิบลังโกส (เขียวและขาว); เบร์เดส (เขียว); เบติโกส; เอลิโอโปลิตาโนส (ชาวฮีลีโอโพลิทัน); เอลโกลริโอโซ (ผู้รุ่งโรจน์)
ชื่อย่อ	เบติส
ก่อตั้ง	12 กันยายน ค.ศ. 1907 ในนาม เซบิยาบาลอมปิเอ
สนาม	สนามกีฬาเบนิโต บิยามาริน
ความจุ	60,720
ประธาน	อังเฆล ฮาโน
ผู้จัดการทีม	มานูเอล เปเลกรินิ
ลีก	ลาลิกา
2022–23	ลาลิกา อันดับที่ 6 จาก 20
เว็บไซต์	เว็บไซต์สโมสร
	ฤดูกาลปัจจุบัน

เรอัลเบติสบาลอมปิเอ (สเปน: Real Betis Balompié) เป็นสโมสรฟุตบอลในประเทศสเปน ตั้งอยู่ในเมืองเซบิยา แคว้นอันดาลูซิอา ก่อตั้งเมื่อวันที่ 12 กันยายน ค.ศ. 1907 ปัจจุบันเล่นอยู่ในลาลิกา หลังชนะเลิศเซกุนดาดิบิซิออน ในฤดูกาล 2014–15 ปัจจุบันสโมสรใช้สนามกีฬาเบนีโต บียามาริน เป็นสนามเหย้า ซึ่งตั้งอยู่ทางตอนใต้ของเมือง มีความจุ 60,720 ที่นั่ง^[3]

เรอัลเบติสชนะเลิศลีกสูงสุดเพียงครั้งเดียวในปี 1935 และชนะเลิศ โกปาเดลเรย์ สองครั้งในปี 1977 และ 2005 จากประวัติศาสตร์อันวุ่นวายของสโมสรและการตกชั้นหลายครั้ง คำขวัญของสโมสรคือ บิบาเอลเบติสมังเก [เอาง์เก] ปิเอร์ดา! หรือแปลว่า "เบติสจงเจริญแม้จะแพ้ก็ตาม"

รายชื่อผู้เล่น

ณ วันที่ 21 มีนาคม ค.ศ. 2022^[4]

หมายเหตุ: ธงชาติที่ปรากฏบ่งบอกให้ทราบว่าผู้เล่นคนนั้นสามารถเล่นให้กับชาติใดตามกฎของฟีฟ่าตามความเหมาะสม เพราะผู้เล่นบางคนอาจถือสองสัญชาติ


เลข	ตำแหน่ง	ผู้เล่น
1	GK	เกลาดิโอ บราโบ
2	DF	มาร์ติน มอนโตยา
3	MF	เอดการ์ กอนซาเลซ
4	MF	ปอล อากูโอกู
5	DF	มาร์ก บาร์ตรา
6	DF	บิกตอร์ รุยซ์
7	FW	ฆวนมิ
8	FW	นาบีล เฟกีร์
9	FW	บอร์ฆา อิเกลเซียส
10	MF	เซร์ฆิโอ กานาเลส
11	FW	กริสเตียน เตโย
12	DF	วีลียัม โจเซ
13	GK	รุยซ์ ซิลวา


เลข	ตำแหน่ง	ผู้เล่น
14	MF	วีลียัม การ์วัลยู
15	DF	อาเลกซ์ โมเรโน
16	FW	เกร์มัน เปซเซยา
17	FW	โฆอากิน (กัปตัน)
18	MF	ปาโบล ฟอร์นัลส์
19	FW	เอกตอร์ เบเยริน (ยืมตัวจาก อาร์เซนอล)
20	FW	ดิเอโก ไลเนซ
21	MF	กิโด โรดริเกซ
22	MF	บิกตอร์ กามาราซา
23	DF	ยูซุฟ ซาบาลี
24	FW	ไอตอร์ รุยบัล
28	MF	โรดริ
33	DF	ฆวน มิรันดา

ทีมสำรอง

หมายเหตุ: ธงชาติที่ปรากฏบ่งบอกให้ทราบว่าผู้เล่นคนนั้นสามารถเล่นให้กับชาติใดตามกฎของฟีฟ่าตามความเหมาะสม เพราะผู้เล่นบางคนอาจถือสองสัญชาติ


เลข	ตำแหน่ง	สัญชาติ	ผู้เล่น
32	DF		ฟรัน เดลกาโด
36	DF		โฆเซ มานูเอล กัลเดรอน


เลข	ตำแหน่ง	สัญชาติ	ผู้เล่น
37	DF		กิเก เอร์โมโซ
—	DF		กงซาลู การ์ดูซู (ยืมตัวจาก เวสต์แฮมยูไนเต็ด)

ถูกยืมตัว

หมายเหตุ: ธงชาติที่ปรากฏบ่งบอกให้ทราบว่าผู้เล่นคนนั้นสามารถเล่นให้กับชาติใดตามกฎของฟีฟ่าตามความเหมาะสม เพราะผู้เล่นบางคนอาจถือสองสัญชาติ


เลข	ตำแหน่ง	สัญชาติ	ผู้เล่น
—	GK		ดานิ มาร์ติน (ไป มาลากา จนถึง 30 มิถุนายน ค.ศ. 2022)
—	FW		โรเบร์ (ไป ลัสปัลมัส จนถึง 30 มิถุนายน ค.ศ. 2022)


เลข	ตำแหน่ง	สัญชาติ	ผู้เล่น
—	FW		โลเรน โมรอน (ไป มาลากา จนถึง 30 มิถุนายน ค.ศ. 2022)
—	FW		เรชิส เอ็นเดโอ (ไป โอลีเวย์ราจูโฮสปิตัล จนถึง 30 มิถุนายน ค.ศ. 2022)

การปลดหมายเลขเสื้อ

26 มิกิ โรเก (เสียชีวิต) (2009–12)

เกียรติประวัติ

ระดับประเทศ

ลาลิกา
- ชนะเลิศ (1): 1934–35

โกปาเดลเรย์
- ชนะเลิศ (3): 1976–77, 2004–05, 2021–22
- รองชนะเลิศ (2): 1931, 1996–97

ซูเปร์โกปาเดเอสปัญญา
- รองชนะเลิศ (1): 2005

เซกุนดาดิบิซิออน
- ชนะเลิศ (7): 1931–32, 1941–42, 1957–58, 1970–71, 1973–74, 2010–11, 2014–15
- รองชนะเลิศ (5): 1955–56]], 1966–67 , 1989–90, 1993–94, 2000–01

เตร์เซราดิบิซิออน
- ชนะเลิศ (1): 1953–54
โกปาเดอันดาลูซิอา (ปัจจุบันยกเลิกแล้ว)
- ชนะเลิศ (1): 1927–28
- รองชนะเลิศ (13): 1919–20, 1920–21, 1922–23, 1923–24, 1924–25, 1925–26, 1926–27, 1928–29, 1929–30, 1930–31, 1931–32, 1938–39, 1939–40

กระชับมิตร

ไอบีเรียนซูเปอร์คัพ: 1935, 2005
ถ้วยรางวัลรามอน เด การ์รันซา: 1964, 1999, 2000, 2001, 2007
โตรเฟโอโกลอมบิโน: 1968, 1983, 1995, 2009
ถ้วยรางวัลกัวเดียนา: 2004

ส่วนบุคคล

รางวัลปิชิชิ

อิโปลิโต ริงกอน (1982–83)

รางวัลซาโมรา

โฆอากิน อูร์เกียกา (1934–35)
เปโดร ฆาโร (1994–95)

สถิติ

สถิติสโมสร

อันดับที่ดีที่สุดในลาลิกา: อันดับที่ 1 (1934–35)
อันดับที่แย่ที่สุดในลาลิกา: อันดับที่ 20 (1990–91, 2013–14)
ชนะในนัดเหย้าสูงสุด: เบติส 7–0 เรอัลซาราโกซา (1958–59)
ชนะในนัดเยือนสูงสุด: กาดิซ 0–5 เบติส (1977–78)
แพ้ในนัดเหย้าสูงสุด: เบติส 0–5 เรอัลมาดริด (1960–61, 2013–14), เบติส 0–5 โอซาซูนา (2006–07), เบติส 0–5 บาร์เซโลนา (2017–18)
แพ้ในนัดเยือนสูงสุด: อัตเลติกเดบิลบาโอ 9–1 เบติส (1932–33)
การกลับมาชนะสูงสุดหลังจากขึ้นนำก่อน: เบติส – บาร์เซโลนา: 0–2 กลับมาชนะ 3–2 (2007–08),^[5] เบติส – เดปอร์ติโบอาลาเบส: 0–2 กลับมาชนะ 3–2 (2020–21), เซลตา – เบติส: 2–0 กลับมาชนะ 2–3 (2020–21)
การกลับมาแพ้สูงสุดหลังจากขึ้นนำก่อน: เบติส – อัสปัญญ็อล: 2–0 กลับมาแพ้ 2–5 (1999–2000)

สถิติผู้เล่น

ลงเล่นสูงสุด: โฆเซ รามอน เอสนาโอลา – 574^[6]
ลงเล่นในนัดอย่างเป็นทางการสูงสุด: โฆเซ รามอน เอสนาโอลา – 460^[6]
ลงเล่นสูงสุดในลาลิกา: โฆเซ รามอน เอสนาโอลา – 378^[6]
ลงเล่นสูงสุดในโกปาเดลเรย์: โฆเซ รามอน เอสนาโอลา – 64^[6]
ลงเล่นสูงสุดในการแข่งขันระดับทวีปยุโรป: ฆัวกิน – 23
ผู้ทำประตูสูงสุดในลาลิกา: อิโปลิโต รินกอน – 78
ผู้ทำประตูสูงสุดรวมทั้งหมด: รูเบน กัสโตร – 148
ผู้ทำประตูสูงสุดในการแข่งขันระดับทวีปยุโรป: อังฟองโซ เปเรซ – 8
ผู้ที่ได้รับใบแดงมากที่สุด: ไฆเม เกซาดา – 7
ผู้เล่นคนแรกของทีมที่ลงเล่นให้กับทีมชาติสเปน: ซิมอน เลกูเอ – 1934
ผู้เล่นของทีมที่ลงเล่นให้ทีมชาติสเปนมากที่สุด: ราฟาเอล ฆอร์ดิลโล – 75
จำนวนนักเตะของทีมที่ลงเล่นให้ทีมชาติสเปน: 27

อ้างอิง

↑ "Archived copy". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-01. สืบค้นเมื่อ 2013-03-18.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์)
↑ "New features for Benito Villamarín Stadium". www.realbetisbalompie.es (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-08-04. สืบค้นเมื่อ 2017-06-29.
↑ Jones, Rich (2019-02-09). "We ranked the top 10 stadium in La Liga - with a surprise No.1". mirror. สืบค้นเมื่อ 2020-01-25.
↑ "PLANTILLA" (ภาษาสเปน). realbetisbalompie.es. สืบค้นเมื่อ 25 October 2018.
↑ Siesta azulgrana (Azulgrana nap); Marca, 29 March 2008 (ในภาษาสเปน)
↑ ^6.0 ^6.1 ^6.2 ^6.3 José Ramón Esnaola; Manquepierda, 25 July 2018 (ในภาษาสเปน)

แหล้งข้อมูลอื่น

[1] "Archived copy". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-01. สืบค้นเมื่อ 2013-03-18.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์)

[2] "New features for Benito Villamarín Stadium". www.realbetisbalompie.es (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-08-04. สืบค้นเมื่อ 2017-06-29.

[3] Jones, Rich (2019-02-09). "We ranked the top 10 stadium in La Liga - with a surprise No.1". mirror. สืบค้นเมื่อ 2020-01-25.

[4] "PLANTILLA" (ภาษาสเปน). realbetisbalompie.es. สืบค้นเมื่อ 25 October 2018.

[5] Siesta azulgrana (Azulgrana nap); Marca, 29 March 2008 (ในภาษาสเปน)

[José_Ramón_Esnaola-6] 6.0 ^6.1 ^6.2 ^6.3 José Ramón Esnaola; Manquepierda, 25 July 2018 (ในภาษาสเปน)

[1]

ด ค ก ลาลิกา
สโมสรในฤดูกาล 2024–25	อาลาเบส อัตเลติกเดบิลบาโอ อัตเลติโกเดมาดริด บาร์เซโลนา เบติส เซลตาเดบิโก อัสปัญญ็อล เฆตาเฟ ฌิโรนา ลัสปัลมัส เซเด เลกาเนส มายอร์กา โอซาซูนา ราโยบาเยกาโน เรอัลมาดริด เรอัลโซซิเอดัด เซบิยา บาเลนเซีย เรอัลบายาโดลิด บิยาร์เรอัล
สโมสรที่เคยอยู่ในลาลิกา	กรานาดา · เลบันเต · อัลเมริอา · อัลบาเซเต · อัลโกยาโน · อาเด อัลเมริอา · อารีนัสเกซโช · อัตเลตีโกเตโตอูอัน · บูร์โกส · กัสเตยอน · กอมโปสเตลา · กอนดัล · กอร์โดบา · กุลตูรัลเลโอเนซา · เอวโรปา · เอซเตรมาดูรา · ฌิมนัสติก · เดปอร์ติโบลาโกรูญา · เอร์กูเลส · คาเอน · กาดิซ · · เยย์ดา · เซเด โลโกรเญส · มาลากา · อูเอสกา · เซเป เมริดา · เรอัลมูร์เซีย · นูมันเซีย · เรอัลโอบิเอโด · ปอนเตเบดรา · ราซินเดซันตันเดร์ · เอย์บาร์ · เรอัลบูร์โกส · เรอัลอูนีออน · เรเกรอาตีโบอูเอลบา · ซาบาเดลย์ · ซาลามังกา · เตเนรีเฟ · เคเรซ · ซาราโกซา · อูเอสกา · เอสปอร์ตินเดฆิฆอน · เอลเช

ด ค ก ทีมชนะเลิศ ลาลิกา
แชมป์ 36 สมัย	เรอัลมาดริด (1931–32, 1932–33, 1953–54, 1954–55, 1956–57, 1957–58, 1960–61, 1961–62, 1962–63, 1963–64, 1964–65, 1966–67, 1967–68, 1968–69, 1971–72, 1974–75, 1975–76, 1977–78, 1978–79, 1979–80, 1985–86, 1986–87, 1987–88, 1988–89, 1989–90, 1994–95, 1996–97, 2000–01, 2002–03, 2006–07, 2007–08, 2011–12, 2016–17, 2019–20, 2021–22, 2023–24)
แชมป์ 27 สมัย	บาร์เซโลนา (1929, 1944–45, 1947–48, 1948–49, 1951–52, 1952–53, 1958–59, 1959–60, 1973–74, 1984–85, 1990–91, 1991–92, 1992–93, 1993–94, 1997–98, 1998–99, 2004–05, 2005–06, 2008–09, 2009–10, 2010–11, 2012–13, 2014–15, 2015–16, 2017–18, 2018–19, 2022–23)
แชมป์ 11 สมัย	อัตเลติโกเดมาดริด (1939–40, 1940–41, 1949–50, 1950–51, 1965–66, 1969–70, 1972–73, 1976–77, 1995–96, 2013–14, 2020–21)
แชมป์ 8 สมัย	อัตเลติกเดบิลบาโอ (1929–30, 1930–31, 1933–34, 1935–36, 1942–43, 1955–56, 1982–83, 1983–84)
แชมป์ 6 สมัย	บาเลนเซีย (1941–42, 1943–44, 1946–47, 1970–71, 2001–02, 2003–04)
แชมป์ 2 สมัย	เรอัลโซซิเอดัด (1980–81, 1981–82)
แชมป์สมัยเดียว	เซบิยา (1945–46) • เรอัลเบติส (1934–35) • เดปอร์ติโบเดลาโกรุญญา (1999–2000)