ข้ามไปเนื้อหา

กรรณิกา ธรรมเกษร

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(ต่าง) ←รุ่นเก่ากว่านี้ | รุ่นแก้ไขล่าสุด (ต่าง) | รุ่นที่ใหม่กว่า → (ต่าง)
กรรณิกา ธรรมเกษร
ชื่อเกิดกรรณิกา ธรรมเกษร
เกิด11 สิงหาคม พ.ศ. 2490 (77 ปี)
กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย
อาชีพผู้ประกาศข่าว พิธีกร นักแสดง นักการเมือง นักพูด
ปีที่แสดงพ.ศ. 2512 - ปัจจุบัน
โทรทัศน์ทองคำพ.ศ. 2530 - ผู้ดำเนินรายการดีเด่นหญิง (รายการ ทีวีวาที) [1]
พ.ศ. 2556 -รางวัลเกียรติยศคนทีวี

กรรณิกา ธรรมเกษร ชื่อเล่น แอ้ (11 สิงหาคม พ.ศ. 2490 - ) เป็นผู้ประกาศข่าว นักแสดง และพิธีกรรายการโทรทัศน์ และอดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรกรุงเทพมหานคร

ประวัติ

[แก้]

กรรณิกา ธรรมเกษร เกิดที่กรุงเทพมหานคร เป็นบุตรของนายประภาส และนางดาวรุ่ง คุณพ่อและคุณแม่รับราชการ จบการศึกษาจากโรงเรียนเบญจมราชาลัย, โรงเรียนเทเวศร์วิทยาลัย และ แผนกวิชาภาษาศาสตร์ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

กรรณิกาสมรสกับอดีตสามีซึ่งเป็นนักบินพาณิชย์ มีบุตร 2 คน หนึ่งในนั้นคือกัปตัน นายแพทย์กรพรหม แสงอร่าม ภายหลังประกอบพิธีหมั้นกับชาวเยอรมนี แต่ปัจจุบันแยกทางกันแล้ว[2]

การทำงาน

[แก้]

กรรณิกาหัดเรียนรำไทยที่ช่อง 4 บางขุนพรหม ตั้งแต่อายุ 10 ขวบ กับครูสัมพันธ์ พันธุ์มณี ก่อนจะได้รำออกทีวี เมื่ออายุ 12 ปี

ต่อมาเริ่มงานเป็นผู้ประกาศสถานีโทรทัศน์ไทยทีวีช่อง 4 ตั้งแต่ พ.ศ. 2512 ขณะยังเป็นนักศึกษาคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ จากนั้นมาเป็นพิธีกรรายการโทรทัศน์ และผู้ประกาศข่าวไทยทีวีสีช่อง 3 ตั้งแต่เริ่มออกอากาศครั้งแรก เมื่อ พ.ศ. 2513 ต่อเนื่องมานานหลายปี[ต้องการอ้างอิง] รวมทั้งเล่นละครโทรทัศน์ช่อง 3 ช่อง 5 และเป็นนักโต้วาที ก่อนจะมาร่วมงานกับ ดร.สมเกียรติ อ่อนวิมล ที่บริษัท แปซิฟิก อินเตอร์คอมมิวนิเคชัน จำกัด และเป็นผู้ประกาศข่าวทางไทยทีวีสีช่อง 9 อ.ส.ม.ท. เมื่อ พ.ศ. 2530 ในช่วงที่ ดร.สมเกียรติ ปรับรูปแบบการนำเสนอข่าวในรูปแบบใหม่ และเป็นผู้จัดรายการโต้วาทีในนามบริษัท ภาษร โปรดักชั่น จำกัดทางโทรทัศน์ชื่อทีวีวาที ทางช่อง 9 โดยสร้างนักพูดที่มีชื่อเสียงมากมาย เช่น เสนาลิง, ณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ เป็นต้น

กรรณิกามีเอกลักษณ์ในการอ่านข่าวทางช่อง 9 อ.ส.ม.ท.คือเมื่อกล่าวจบการรายงานข่าว เธอจะแสดงภาษามือสำหรับผู้พิการทางหู ซึ่งทำให้ได้รับรางวัล “เพื่อคนพิการ” จากสมาคมโสต ศอ นาสิกแพทย์แห่งประเทศไทย เมื่อ พ.ศ. 2532

งานการเมือง

[แก้]

กรรณิกาลงสมัครสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ในนามพรรคไทยรักไทย ในพื้นที่เขต 4 พญาไท เมื่อ พ.ศ. 2544 และได้รับการเลือกตั้ง แต่ถูกคณะกรรมการการเลือกตั้งเพิกถอนในภายหลัง และลาออกจากพรรคไทยรักไทย เมื่อ พ.ศ. 2548 เพื่อลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภากรุงเทพมหานคร แต่ก็ไม่ได้รับการเลือกตั้งอีก

ผลงานละคร

[แก้]
  • แม่หญิง (2511)
  • ฝันร้าย (2512)
  • ริมฝั่งแม่ระมิงค์ (2512) ช่อง 4
  • อีสา (2517) ช่อง 4 รับบท ม.ร.ว.โสภาพรรณวดี
  • ผู้ชนะสิบทิศ (2519) ช่อง 9 รับบท อเทตยา
  • นานา(โรค)จิตตัง (2520) ช่อง 3
  • ดรรชนีนาง (2520) ช่อง 9 รับบท ดรรชนี
  • พล นิกร กิมหงวน (2520) ช่อง 9 รับบทประไพ
  • ทัดดาวบุษยา (2520) ช่อง 9 รับบท ทัดดาวบุษยา
  • ศิวาราตรี (2520) ช่อง 9 รับบท ดุสิตา
  • เธอจ๋ารักฉันไหม (2521) ช่อง 3
  • คุ้มผาคำ (2521) ช่อง 9 รับบท เมทินี กรวิก
  • ลูกทาส (2522) ช่อง 3 รับบท บุญเจิม
  • อิเหนา (2523) ช่อง 3
  • จิตไม่ว่าง (2524) ช่อง 3

ภาพยนตร์

[แก้]
  • ขวัญเรียม (2544) รับบท คุณนายทองคำ

ผลงานพิธีกร

[แก้]
  • พิธีกรรายการแม่บ้านที่รัก ทางไทยทีวีสีช่อง 3 (2522 - 2530)
  • พิธีกรรายการทีวีวาที ทางช่อง 9 อ.ส.ม.ท. (2526 - 2543)
  • พิธีกรรายการกฎแห่งกรรม ทาง ททบ.5
  • พิธีกรรายการโต้คารมมัธยมศึกษา ทางไทยทีวีสีช่อง 3
  • พิธีกรรายการสภากาแฟ
  • ผลิตรายการ ซูเปอร์จิ๋ว ทางช่อง 9 อ.ส.ม.ท. ปัจจุบัน ผลิตโดย บริษัท ซูเปอร์จิ๋วจำกัด
  • พืธีกรรายการ กรรณิกาเซย์ เสน่ห์ทอล์ค ร่วมกับ อ.เสน่ห์ ศรีสุวรรณ์ ทางช่อง เอ็มวีทีวี

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. [ย้อนอดีต] ผลรางวัลโทรทัศน์ทองคำ ครั้งที่ 1 ถึง 4
  2. "ไทยโพสต์ 22 สิงหาคม 2551". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-09-28. สืบค้นเมื่อ 2021-09-05.
  3. ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือกและเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย เก็บถาวร 2022-11-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๑๘ ตอนที่ ๒๒ ข หน้า ๗, ๔ ธันวาคม ๒๕๔๔
  4. ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2022-06-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๑๒ ตอนที่ ๑๗ ข หน้า ๖, ๔ ธันวาคม ๒๕๓๘
  • กรรณิกา ธรรมเกษร, เพชรยุพา บูรณ์สิริจรุงรัฐ. จะมืดกี่ด้านก็ผ่านได้. กรุงเทพฯ : ณ เพชรสำนักพิมพ์, 2551. 228 หน้า. ISBN 978-9741-645-12-1