ดูต้นฉบับสำหรับ คณะอัศวินบริบาล

คุณไม่มีสิทธิแก้ไขหน้านี้ ด้วยเหตุต่อไปนี้:
ที่อยู่ไอพีของคุณอยู่ในช่วงไอพีที่ถูกบล็อกในทุกวิกิของมูลนิธิวิกิมีเดีย
ถูกบล็อกโดย ‪EPIC‬ เหตุผลที่ระบุคือ Open proxy/Webhost: See the help page if you are affected
เวลาเริ่มต้นของการบล็อก: 15:48, 2 กรกฎาคม 2567
เวลาสิ้นสุดของการบล็อก: 15:48, 2 กรกฎาคม 2568
ที่อยู่ไอพีปัจจุบันของคุณคือ 206.189.44.186 ช่วงที่ถูกบล็อกคือ 206.189.32.0/20
โปรดรวมรายละเอียดด้านบนทั้งหมดในการสื่อสารใด ๆ เกี่ยวกับการบล็อกนี้ของคุณ
หากคุณเชื่อว่าคุณถูกบล็อกโดยไม่ถูกต้อง คุณสามารถดูสารสนเทศอื่นเพิ่มเติมและขั้นตอนได้ที่นโยบายข้ามโครงการอย่าใช้พร็อกซีเปิด หรืออภิปรายเกี่ยวกับการบล็อกนี้ได้โดยเขียนที่การร้องขอการตรวจสอบบนเมทาวิกิ You could also send an email to the stewards VRT queue at stewards@wikimedia.org including all above details.
คุณสามารถดูหรือคัดลอกโค้ดของหน้านี้:
{{ใช้ปีคศ|width=305px}}
{{Infobox Military Unit
|unit_name= คณะอัศวินบริบาลในนักบุญยอห์นแห่งเยรูซาเลม<br>''Ordo Fratrum Hospitalis <br>Sancti Ioannis Hierosolymitani''
|image=[[ไฟล์:Flag of the Order of St. John (various).svg|200px]]
|caption=ธง[[คณะทหารองค์อธิปัตย์แห่งมอลตา]]
|dates= ราว ค.ศ. 1099–ปัจจุบัน
|allegiance=[[พระสันตะปาปา]]
|type= [[คริสตจักรตะวันตก]] [[คณะอัศวิน]]
|role=
|size=
|command_structure=
|garrison=[[เยรูซาเลม]]
|garrison_label=ศูนย์กลาง
|nickname=อัศวินแห่งมอลตา
|patron=นักบุญ[[ยอห์นผู้ให้รับบัพติศมา]]
|motto=Pro Fide, Pro Utilitate Hominum
|colors=Black & White, Red & White
|colors_label=
|march=
|mascot=[[เหยี่ยว]]
|equipment=
|equipment_label=
|battles=[[สงครามครูเสด]]<br/>[[การล้อมเมืองเอเคอร์ (ค.ศ. 1291)]]<br/>[[การล้อมมอลตา (ค.ศ. 1565)]]<br/>[[ยุทธการเลอพานโต (ค.ศ. 1571)]]
ทำงานให้กับรัฐต่างๆ ในยุโรป
|anniversaries=
|decorations=
|battle_honours=
<!-- Commanders -->
|commander1=
|commander1_label=
|notable_commanders=[[Jean Parisot de la Valette]], [[Garnier of Nablus]]
}}

'''คณะอัศวินบริบาลในนักบุญยอห์นแห่งเยรูซาเลม''' (ละติน: ''Ordo Fratrum Hospitalis Sancti Ioannis Hierosolymitani'') หรือเรียก '''อัศวินบริบาล''' ({{langx|en|Knights Hospitaller}}) เป็นคณะบุรุษที่ทำงานที่สถานบริบาล[[อมาลฟิ]]ที่ตั้งขึ้นใน[[เยรูซาเลม]]ในปี ค.ศ. 1080 เพื่อใช้สำหรับคนยากจน [[ผู้แสวงบุญ]] และผู้บาดเจ็บหรือเจ็บป่วยที่เดินทางมายัง[[ดินแดนศักดิ์สิทธิ์]] หลังจาก[[คริสตจักรตะวันตก]]ได้รับชัยชนะต่อกรุงเยรูซาเลมในปี ค.ศ. 1099 

ต่อมาในช่วง[[สงครามครูเสดครั้งที่ 1]] สถานบริบาลอมาลฟิก็ก่อตั้งเป็นคณะทหารภายใต้กฎบัตร โดยมีพันธกิจในการดูแลผู้บาดเจ็บและป้องกันดินแดนศักดิ์สิทธิ์ แต่เมื่อเสียกรุงเยรูซาเลมแก่ฝ่ายมุสลิม คณะอัศวินบริบาลก็ย้ายไปตั้งถิ่นฐานใหม่ที่[[โรดส์]]เป็นอาณาจักรของตนเอง และต่อมาที่[[มอลตา]]เป็น[[ประเทศราช]]ภายใต้การปกครองของอุปราชสเปนประจำ[[ซิซิลี]]

==การก่อตั้งและประวัติเบื้องต้น==
[[ไฟล์:knights hospitaller.JPG|left|thumb|260px|[[แกรนด์มาสเตอร์]]และอัศวินอาวุโสในคริสต์ศตวรรที่ 14]]
ในปี ค.ศ. 600 [[อธิการ]]โพรบัส (Abbot Probus) ได้รับมอบหมายจาก[[สมเด็จพระสันตะปาปาเกรกอรีที่ 1]] ให้สร้างสถานบริบาลใน[[กรุงเยรูซาเลม]]เพื่อดูแลนักแสวงบุญชาวคริสต์ที่เดินทางไปยัง[[ดินแดนศักดิ์สิทธิ์]] ในปี ค.ศ. 800 [[ชาร์เลอมาญ]][[จักรพรรดิ]]แห่ง[[จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์]]ขยายสถานบริบาลของโพรบัสและเพิ่ม[[ห้องสมุด]] ราวสองร้อยปีต่อมาในปี ค.ศ. 1005, [[กาหลิบ]][[อัล-ฮาคิม บิ-อมร อัลลอฮ์]] (Al-Hakim bi-Amr Allah) ทำลายสถานบริบาลและบ้านเรือนอื่น ๆ อีกสามพันหลังในกรุงเยรูซาเลม ในปี ค.ศ. 1023 พ่อค้าจาก[[อามาลฟิ]] และ[[ซาเลอร์โน]] ใน[[อิตาลี]]ได้รับอนุญาตให้สร้างสถานบริบาลใหม่โดย[[กาหลิบ]][[อาลิ อัซ-ซาเฮียร์]] (Ali az-Zahir) แห่ง[[อียิปต์]] สถานบริบาลใหม่สร้างบนที่ที่เดิมเป็น[[อาราม]]ของนักบุญ[[ยอห์นผู้ให้รับบัพติศมา]]บริหารโดย[[นักพรต]][[คณะเบเนดิกติน]] 

คณะบริบาลอารามิกได้รับก่อตั้งขึ้นเป็นคณะนักบวชหลัง[[สงครามครูเสดครั้งที่ 1]] โดย[[บุญราศีเจอราร์ด โทม]] (Gerard Thom) ที่ได้รับการอนุมัติโดย[[พระบัญญัติพระสันตะปาปา]] (Papal bull) ของ[[สมเด็จพระสันตะปาปาปาสคาลที่ 2]] ในปี ค.ศ. 1113<ref name=autogenerated1>{{cite web|url=http://www.knightsofmalta.com/history/history.html|title=Knights Of Malta - unofficial website|access-date=2009-05-16|archive-date=2012-02-14|archive-url=https://www.webcitation.org/65Qz8bLoN?url=http://www.knightsofmalta.com/history/history.html|url-status=dead}}</ref> เจอราร์ดขยายดินแดนของคณะและรายได้ไปทั่ว[[ราชอาณาจักรเยรูซาเลม]]และอาณาบริเวณที่ไกลออกไปจากนั้น นอกไป[[เรมงด์ดูปุยแห่งโปรวองซ์]] (Raymond du Puy de Provence) ผู้นำคนต่อมาก่อตั้งสถานบริบาลที่สำคัญไม่ไกลจาก[[โบสถ์โฮลีเซพัลเครอ]] (Church of the Holy Sepulchre) ในเยรูซาเลมโดยมีจุดประสงค์เมื่อเริ่มแรกในการดูแลรักษานักแสวงบุญในเยรูซาเลม แต่ต่อมาก็รวมไปถึงการให้บริการคุ้มครองนักแสวงบุญโดยผู้ถืออาวุธและขยายตัวจนกลายเป็นกองกำลังที่มีขนาดใหญ่พอสมควร

ผู้บริบาล (The Hospitallers) และ[[อัศวินเทมพลาร์]] (Knights Templar) ที่ก่อตั้งในปี ค.ศ. 1119,<ref name=autogenerated6>{{cite web |url=http://www.carnaval.com/malta/history/knights/ |title=Malta History 1000 AD - present |publisher=Carnaval.com |date= |accessdate=2008-10-12 |archive-date=2012-02-04 |archive-url=https://web.archive.org/web/20120204113517/http://www.carnaval.com/malta/history/knights/ |url-status=dead }}</ref> กลายเป็นกลุ่มคริสต์ศาสนิกชนสำคัญผู้มีอำนาจอยู่ในบริเวณนั้น คณะมาได้รับชื่อเสียงหลังจากการต่อสู้กับฝ่าย[[มุสลิม]]หลายครั้ง ทหารของบริบาลสวมเสื้อคลุมสีดำที่มีกางเขนขาว<ref>{{cite web|url=http://www.knightsofmalta.com/history/history.html|title=Knights Of Malta - unofficial website<|access-date=2009-05-16|archive-date=2012-02-14|archive-url=https://www.webcitation.org/65Qz8bLoN?url=http://www.knightsofmalta.com/history/history.html|url-status=dead}}</ref> 

เมื่อมาถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 12 ลัทธิอัศวินบริบาลก็แบ่งเป็นกองทหารและกลุ่มผู้ทำงานกับผู้เจ็บป่วยแต่ก็ยังเป็นคณะนักบวชและได้รับสิทธิพิเศษต่าง ๆ จากพระสันตะปาปา เช่นไม่ต้องอยู่ในอำนาจการปกครองของผู้ใดนอกไปจากอำนาจการปกครองของ[[พระสันตะปาปา]] ไม่ต้องเสียภาษีและมีสิทธิในการเป็นเจ้าของสิ่งก่อสร้างทางศาสนาด้วยตนเองได้ คณะอัศวินเท็มพลาร์และบริบาลสร้างป้อมปราการต่าง ๆ ในดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์ ในช่วงเวลาที่รุ่งเรืองที่สุดของ[[ราชอาณาจักรเยรูซาเลม]]บริบาลมีป้อมใหญ่ ๆ เจ็ดป้อมและอสังหาริมทรัพย์อีก 140 แห่ง สองแห่งที่ใหญ่ที่สุดในราชอาณาจักรและใน[[ราชรัฐแอนติออก]] (Principality of Antioch) คือ[[ปราสาทเชวาลีเยร์]] (Krak des Chevaliers) และ[[ปราสาทมาร์กัท]] (Margat)<ref name=autogenerated1 /> ทรัพย์สินของคณะแบ่งเป็น[[ไพรออรี]] (Priory) ที่แบ่งออกเป็น[[เบลลิวิค]] (bailiwick) [[สมเด็จพระจักรพรรดิเฟรดเดอริคที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์|เฟรดเดอริค บาร์บารอซซา]]จักรพรรดิแห่ง[[จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์]]ทรงสัญญาว่าจะพิทักษ์อัศวินแห่งเซนต์จอห์นในเอกสารพระราชนุญาตของปี ค.ศ. 1185

== อัศวินแห่งไซปรัสและอัศวินแห่งโรดส์ == 
{{Main|การล้อมเมืองโรดส์ (ค.ศ. 1480)|การล้อมเมืองโรดส์ (ค.ศ. 1522)}}
[[ไฟล์:Castle at Rhodes.jpg|thumb|240px|ปราสาทของอัศวินที่เกาะโรดส์]]
[[ไฟล์:Eastern Mediterranean 1450 .svg|thumb|240px|โรดส์และดินแดนที่เป็นของอัศวินเซนต์จอห์น]]
การขยายอำนาจของ[[อิสลาม]]ในบริเวณตะวันออกกลางจนในที่สุดก็สามารถขับอัศวินออกจากเยรูซาเลม หลังจาก[[ราชอาณาจักรเยรูซาเลม]]ล่มในปี [[ค.ศ. 1291]] (กรุงเยรูซาเลมเองล่มในปี ค.ศ. 1187) อัศวินก็ถูกจำกัดบริเวณอยู่แต่ใน[[อาณาจักรเคานท์แห่งตริโปลี]] และเมื่อ[[เอเคอร์, อิสราเอล|เอเคอร์]]ถูกยึดในปี [[ค.ศ. 1291]] อัศวินก็ต้องไปหาที่ตั้งใหม่ใน[[ราชอาณาจักรไซปรัส]] หลังจากการเข้าไปพัวพันกับการเมืองในไซปรัส แกรนด์มาสเตอร์ [[กีโยม เดอ วิลลาเรต์]] (Guillaume de Villaret) ก็วางแผนที่จะหาที่ดินที่เป็นของคณะเองโดยเลือก[[เกาะโรดส์]]เป็นที่ตั้งใหม่ ผู้นำคนต่อมา [[ฟุล์คส์ เดอ วิลลาเรต์]] (Fulkes de Villaret) ทำตามแผนที่วางไว้และเมื่อวันที่ [[15 สิงหาคม]][[ค.ศ. 1309]] หลังจากต่อสู้กันอยู่สองปี [[เกาะโรดส์]]ก็ยอมแพ้ นอกจากโรดส์แล้ว อัศวินก็ยังยึดเกาะบริเวณใกล้เคียงกันอีกหลายเกาะ และเมืองท่า[[อานาโตเลีย]]สองเมืองคือ [[โบดรัม]] (Bodrum) และ[[คาสเตโลริโซ]] (Kastelorizo)

[[อัศวินเทมพลาร์]]ถูกยุบเลิกในปี [[ค.ศ. 1312]] และทรัพย์สินและที่ดินส่วนใหญ่ถูกยกให้กับบริบาล (Hospitaller) ทรัพย์สินและที่ดินแบ่งออกเป็น 8 [[บริเวณทังก์]] (Tongue) ([[อารากอน]], [[โอแวร์ญ (จังหวัด)|โอแวร์ญ]], [[ราชอาณาจักรคาสตีล|คาสตีล]], [[ราชอาณาจักรอังกฤษ|อังกฤษ]], [[ฝรั่งเศส]], [[เยอรมนี]], [[อิตาลี]] และ[[โปรวองซ์]]) แต่ละบริเวณก็ปกครองก็บริหารโดย[[ไพรเออร์]] (Prior) หรือถ้ามีมากกว่าหนึ่งไพรเออรีในบริเวณนั้นก็จะปกครองโดยแกรนด์ไพรเออร์  ที่โรดส์และมอลตาอัศวินที่ประจำอยู่ที่ทังก์แต่ละทังก์ก็นำโดย “Bailli”  แกรนด์ไพรเออร์ของอังกฤษในขณะนั้นคือ[[ฟิลลิป เทม]] (Philip Thame) ผู้เป็นผู้หาที่ดินที่ตั้งของบริเวณทังก์ในอังกฤษระหว่างปี [[ค.ศ. 1330]] ถึงปี [[ค.ศ. 1358]]

เมื่อตั้งถิ่นฐานอยู่บนเกาะโรดส์ อัศวินเซนต์จอห์นที่รู้จักกันในชื่อ “อัศวินแห่งโรดส์” ด้วย<ref>{{cite web|url=http://www.newadvent.org/cathen/07477a.htm |title=CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Knights of Malta |publisher=Newadvent.org |date= |accessdate=2008-10-12}}</ref> ก็จำยอมต้องกลายเป็นนักรบเพิ่มขึ้นอีกโดยเฉพาะในการต่อสู้กับ[[โจรสลัดบาร์บารี]]  อัศวินแห่งโรดส์สามารถป้องกันการรุกรานในคริสต์ศตวรรษที่ 15 ได้สองครั้ง หนึ่งโดย[[สุลต่าน]]แห่ง[[อียิปต์]]ในปี [[ค.ศ. 1444]] และอีกครั้งหนึ่งโดย[[สุลต่านเมห์เหม็ดที่ 2]]แห่ง[[จักรวรรดิออตโตมัน]]ในปี [[ค.ศ. 1480]] ผู้ที่หลังจากยึด[[คอนสแตนติโนเปิลเสียเมือง|ยึดคอนสแตนติโนเปิล]]ได้ในปี [[ค.ศ. 1453]] แล้วก็ทรงหันมาตั้งเป้าที่จะทำลายอัศวินแห่งโรดส์

ในปี [[ค.ศ. 1494]] อัศวินแห่งโรดส์ก็ไปตั้งที่มั่นที่แหลมฮาลิคาร์นัสซัส (ปัจจุบัน[[โบดรัม]]) อัศวินใช้ส่วนที่ไม่ถูกทำลายของซาก[[ที่บรรจุศพแห่งมอสโซลอส]] (Mausoleum of Maussollos) (หนึ่งใน[[เจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลก|เจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลกยุคโบราณ]]) ไปใช้ในการสร้างเสริม[[ปราสาทโบดรัม]]<ref>{{cite web|url=http://www.bodrum-bodrum.com/html/history/castle.htm|title=Bodrum.com|access-date=2009-05-21|archive-date=2012-02-14|archive-url=https://www.webcitation.org/65QzANHOR?url=http://www.bodrum-bodrum.com/v2/History/Bodrum-s-Castle-of-St.Peter.html|url-status=dead}}</ref>
<ref>{{cite web|url=http://www.turkeyhotelguides.com|title=Turkeyhotelguides.com|access-date=2021-09-07|archive-date=2021-03-05|archive-url=https://web.archive.org/web/20210305153149/http://turkeyhotelguides.com/|url-status=dead}}</ref>

ในปี [[ค.ศ. 1522]] [[สุลต่านสุลัยมานแห่งจักรวรรดิออตโตมัน]]ก็ทรงนำกองทัพเรือ 400 ลำและทหารราบจำนวน 200,000 มารุกรานโรดส์<ref>{{cite web |url=http://www.brillonline.nl/public/suleyman |title=S&#xFC;leym&#x101;n : Encyclopaedia of Islam : Brill Online |publisher=Brillonline.nl |author=(G. Veinstein) |date= |accessdate=2008-10-12 |archive-date=2012-02-14 |archive-url=https://www.webcitation.org/65QzBJmk7?url=http://www.brillonline.nl/public/suleyman |url-status=dead }}</ref> ทางฝ่ายอัศวินภายใต้การนำของแกรนด์มาสเตอร์ [[ฟิลลิป วิลลิเยร์ เดอ ลิสเซิล-อาดัน]] (Philippe Villiers de L'Isle-Adam) มีทหารด้วยกันทั้งหมด 7,000 คนและป้อม [[การล้อมเมืองโรดส์ (ค.ศ. 1522)|การล้อมโรดส์]]ใช้เวลาห้าเดือน ในที่สุดผู้ที่รอดจากการโจมตีก็ได้รับพระบรมราชานุญาตจากสุลต่านสุลัยมานให้ออกจากโรดส์ อัศวินแห่งโรดส์จึงถอยไปตั้งหลักที่[[ซิซิลี]]

== อัศวินแห่งมอลตา ==
{{Main|การล้อมมอลตา (ค.ศ. 1565)}}
[[ไฟล์:PierreD'AubussonArmoiries.jpg|thumb|240px|ตราของอัศวินบริบาลแบ่งสี่กับตราของ[[ปิแยร์ ดอร์บูส์ซอง]] (Pierre d'Aubusson) บน[[บอมบาร์ด]] (bombard) ที่ปิแยร์สั่ง เหนือตราเป็นคำจารึก “F. PETRUS DAUBUSSON M HOSPITALIS IHER”]]
[[ไฟล์:Malta Knights.jpg|240px|thumb|การแสดงก���รต่อสู้ของอัศวินในคริสต์ศตวรรษที่ 16 ที่[[ป้อมเซนต์เอลโม]], [[วาเล็ตตา]], [[มอลตา]] ([[8 พฤษภาคม]] [[ค.ศ. 2005]])]]
[[ไฟล์:St. Angelo.jpg|thumb|240px|ทิวทัศน์จาก[[วาเล็ตตา]]ไปยัง[[ป้อมเซนต์แอนเจโล]]]]
หลังจากที่เร่ร่อนจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งอยู่ 7 ปีในยุโรป อัศวินก็ก่อตั้งใหม่ในปี ค.ศ. 1530 เมื่อ[[สมเด็จพระจักรพรรดิคาร์ลที่ 5 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์|สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 5 แห่งสเปน]]ในฐานะพระมหากษัตริย์แห่งซิซิลีก็พระราชทาน[[มอลตา]]ให้แก่คณะ<ref name=autogenerated2>{{cite web|url=http://www.jimdiamondmd.com/malta_history.htm |title=Malta History |publisher=Jimdiamondmd.com |date= |accessdate=2008-10-12}}</ref> พร้อมทั้ง[[โกโซ]] (Gozo) และ[[ทริโปลี]] (Tripoli) เมืองท่างของแอฟริกาเหนือในการเป็นอาณาจักรเป็นการแลกเปลี่ยนกับเหยี่ยวมอลตาหนึ่งตัวต่อปีที่ต้องนำมามอบให้แก่อุปราชแห่งซิซิลี ผู้เป็นผู้แทนพระองค์ในวัน “All Souls Day” ของทุกปี<ref name=autogenerated6 /> (ข้อมูลนี้นำไปใช้เป็นโครงเรื่องของนวนิยายที่มีชื่อเสียงเรื่อง  “The Maltese Falcon” โดยดาชิลล์ แฮมเม็ทท์)

อัศวินบริบาลก็ยังคงต่อสู้กับฝ่ายมุสลิมอยู่ และโดยเฉพาะกับ[[กลุ่มโจรสลัดบาร์บารี]] แม้ว่าจะมีกองเรือเพียงไม่กี่ลำแต่ก็ทำให้เป็นที่เคืองพระทัยของสุลต่าน[[จักรวรรดิออตโตมัน|ออตโตมัน]] ที่เห็นว่าอัศวินบริบาลสามารถไปหาที่มั่นใหม่ได้ ในปี ค.ศ. 1565 สุลต่านสุลัยมานจึงทรงส่งกองทัพจำนวน 40,000 คนมาล้อมอัศวิน 700 คนและทหารอีก 8,000 คนเพื่อจะกำจัดอัศวินออกจากมอลตา<ref name=autogenerated2 />

ในช่วงแรกของการรุกราน สถานะการณ์ดูเหมือนจะซ้ำรอยกับที่โรดส์ที่ฝ่ายบริบาลเพลี่ยงพล้ำ เมืองต่าง ๆ เกือบทุกเมืองถูกทำลายและอัศวินครึ่งหนึ่งถูกสังหาร เมื่อวันที่ 18 สิงหาคม สถานะการณ์ของฝ่ายอัศวินก็ถึงจุดวิกฤติ ทหารถูกฆ่าตายไปเป็นจำนวนมากและอ่อนกำลังลงทุกวัน แต่เมื่อสภาสงครามเสนอให้ทิ้ง[[อิลบอร์โก]] (Il Borgo) และ[[เซ็งเกลีย]] (Senglea) และถอยไปยัง[[ป้อมเซนต์แอนเจโล]] (Fort St. Angelo) แกรนด์มาสเตอร์ [[ฌอง ปาริโซต์ เดอ ลา วาเลตต์]] (Jean Parisot de la Valette) ปฏิเสธ

อุปราชแห่งซิซิลีก็ไม่ส่งกองหนุนมาช่วยซึ่งอาจจะเป็นเพราะพระราชโองการจาก[[พระเจ้าฟิลลิปที่ 2 แห่งสเปน]]คลุมเครือที่ทำให้การตัดสินใจช่วยหรือไม่ช่วยตกอยู่ในความรับผิดชอบของอุปราช ถ้าตัดสินใจผิดก็หมายถึงการพ่ายแพ้และทำให้ซิซิลีและเนเปิลส์ตกอยู่ในอันตรายจากฝ่าย[[จักรวรรดิออตโตมัน|ออตโตมัน]] ตัวอุปราชเองก็ทิ้งลูกชายไว้กับวาเลตต์บนเกาะ ฉะนั้นจึงไม่ใช่การตัดสินใจที่ง่ายนัก แต่ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใดอุปราชก็ลังเลในการส่งกองกำลังไปช่วยจนกระทั่งผลของการถูกโจมตีแทบจะอยู่ในมือของอัศวินที่ถูกละทิ้งอยู่บนเกาะ

เมื่อวันที่ 23 สิงหาคมก็มีการโจมตีครั้งใหญ่ครั้งสุดท้ายโดยผู้ที่มาล้อม สถานะการณ์คับขันจนแม้แต่ทหารผู้บาดเจ็บก็ต้องร่วมเข้าต่อสู้ป้องกันด้วย แต่การโจมตีของฝ่ายออตโตมันก็ไม่รุนแรงนักนอกจากที่[[ป้อมเซนต์เอลโม]] ซึ่งทำให้ป้อมต่าง ๆ ยังต่อต้านอยู่ได้<ref name=autogenerated5>{{cite web |url=http://www.knightshospitallers.org/history.htm |title=Knights of Malta |publisher=Knightshospitallers.org |date= |accessdate=2008-10-12 |archive-date=2008-07-05 |archive-url=https://web.archive.org/web/20080705062625/http://www.knightshospitallers.org/history.htm |url-status=dead }}</ref> ทางฝ่ายอัศวินก็ซ่อมแซมกำแพงส่วนที่ถูกตีแตกทั้งกลางวันและกลางคืน  สำหรับฝ่ายออตโตมันการยึดมอลตาดูจะยากขึ้นทุกวัน กองกำลังที่พักอยู่ในที่แคบจำกัดก็ล้มป่วยและเสียชีวิตกันมากมายระหว่างช่วงฤดูร้อน อาวุธและอาหารก็เริ่มร่อยหรอลงและกำลังใจในการต่อสู้ของทางฝ่ายออตโตมันก็เริ่มลดถอยลงเพราะความพ่ายแพ้ในการพยายามโจมตีหลายครั้งที่ได้รับ นอกจากนั้นแล้วเมื่อวันที่ 23 มิถุนายนทางฝ่ายออตโตมันก็สูญเสีย[[เทอร์กุต ไรส์]] (Turgut Reis) ผู้เป็นแม่ทัพเรือผู้มีประสิทธิภาพซึ่งเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ แม่ทัพสองคนที่เหลืออยู่ [[ปิยาเล ปาชา]] (Piyale Pasha) และ[[ลาลา คารา มุสตาฟา ปาชา]] (Lala Kara Mustafa Pasha) เป็นผู้มีความเลินเล่อ ทั้งสองมีกองทัพเรือขนาดใหญ่ที่ใช้อย่างมีประสิทธิภาพเพียงครั้งเดียว, ขาดการติดต่อกับฝั่งอาฟริกา และไม่พยายามระวังการโจมตีจากแนวหลังโดยซิซิลี

เมื่อวันที่ 1 กันยายน ปิยาเลและลาลาก็พยายามเป็นครั้งสุดท้าย แต่กำลังขวัญของทหารฝ่ายออตโตมันก็อยู่ในสภาพที่ย่ำแย่ ซึ่งทำให้การโจมตีเป็นไปอย่างไม่เต็มใจเท่าใดนัก ทำให้อัศวินผู้ที่ถูกล้อมมีกำลังใจดีขึ้นและเริ่มมองเห็นทางที่จะได้รับชัยชนะ ทางฝ่ายออตโตมันมีความตกประหวั่นเมื่อได้ข่าวว่าทางซิซิลีส่งกำลังมาช่วยโดยหาทราบไม่ว่าเป็นเพียงกองกำลังเพียงกองเล็ก ๆ แต่ก็มีผลทำให้ละทิ้งการล้อมเมื่อวันที่ 8 กันยายน [[การล้อมมอลตา (ค.ศ. 1565)|การล้อมมอลตา]]จึงเป็นชัยชนะครั้งสุดท้ายของอัศวินแห่งเซนต์จอห์น<ref>[http://www.zum.de/whkmla/military/16cen/malta1565.html Ottoman Siege of Malta, 1565] - World History at KMLA - accessed September 14, 2007</ref>

เมื่อฝ่ายออตโตมันถอยทัพไปแล้วบริบาลก็เหลือกำลังคนอยู่เพียง  600 คนที่ถืออาวุธได้ การสันนิษฐานที่เชื่อถือได้กล่าวว่าฝ่ายออตโตมันตอนที่มีกำลังคนสูงสุดมีถึง 40,000 คนและเหลือ 15,000 คนกลับไปคอนสแตนติโนเปิล การล้อมเป็นภาพที่บันทึกไว้บนจิตรกรรมฝาผนังโดย[[มัตเตโอ เปเรซ ดาลเล็ชชิโอ]] (Matteo Perez d'Aleccio) ใน[[ท้องพระโรงเซนต์ไมเคิลและเซนต์จอร์จ]]หรือที่เรียกว่าท้องพระโรงพระราชบัลลังก์ (Throne Room) ในวังของแกรนด์มาสเตอร์ใน[[วาเล็ตตา]] ความเสียหายที่ได้รับจากการล้อมเมืองทำให้ต้องสร้างเมืองใหม่ - เมืองปัจจุบัน[[วาเล็ตตา]]เพื่อเป็นอนุสรณ์แก่แกรนด์มาสเตอร์ผู้ต่อต้านการล้อมโดยไม่ยอมถอย

ในปี [[ค.ศ. 1607]] แกรนด์มาสเตอร์บริบาลก็ได้รับฐานะเป็น “Reichsfürst” (เจ้าชายแห่ง[[จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์]] แม้ว่าดินแดนของบริบาลจะอยู่ทางใต้ของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์) ในปี ค.ศ. 1630 แกรนด์มาสเตอร์ก็ได้รับแต่งตั้งให้มีฐานะทางศาสนาเท่าเทียมกับ[[พระคาร์ดินัล]]ที่ใช้คำนำหน้าที่เป็นเอกลักษณ์ว่า “His Most Eminent Highness” ที่แสดงถึงความสมฐานะในการเป็น[[เจ้าชายแห่งคริสตจักร]] (Prince of the Church)

=== ชัยชนะในเมดิเตอเรเนียน ===
หลังจากที่ก่อตั้งตัวขึ้นในมอลตาแล้ว อัศวินบริบาลก็ขาดจากเหตุผลเดิมในก่อตั้งเป็นคณะ ซึ่งเมื่อก่อตั้งขึ้นมีจุดประสงค์ในการเข้าร่วมในสงครามครูเสดใน[[ดินแดนศักดิ์สิทธิ์]] เมื่อย้ายมาอยู่ที่มอลตาแล้วก็เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้เพราะตำแหน่งที่ตั้งและกำลังทรัพย์ เมื่อรายได้จากผู้อุปถัมภ์ในยุโรปผู้ไม่เต็มใจที่ส่งเงินจำนวนมามาดำเนินการสนับสนุนองค์การที่ขาดจุดประสงค์ลดน้อยลง อัศวินบริบาลก็หันไปหาการรักษาความปลอดภัยใน[[ทะเลเมดิเตอเรเนียน]]จากอันตรายจาก[[โจรสลัด]]ที่เพิ่มมากขึ้น โดยเฉพาะจาก[[จักรวรรดิออตโตมัน|ออตโตมัน]]ที่สนับสนุน[[โจรสลัดบาร์บารี]]ให้ก่อความไม่สงบในบริเวณฝั่งทะเลของ[[แอฟริกาเหนือ]] จากความมีชื่อเสียงที่ได้รับในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 16 หลังจากการป้องกันจาก[[การล้อมมอลตา (ค.ศ. 1565)|การถูกล้อม]]ได้ในปี ค.ศ. 1565 พร้อมกับชัยชนะครั้งใหญ่ต่อ[[จักรวรรดิออตโตมัน]]ของฝ่ายคริสเตียนใน[[ยุทธการเลอพานโต (ค.ศ. 1571)|ยุทธการเลอพานโต]]ในปี ค.ศ. 1571 อัศวินบริบาลก็ตั้งตนเป็นองค์อุปถัมภ์พ่อค้าชาวคริสต์ที่คนส่งสินค้าไปมากับ[[ลว้าน]] และทำการปลดปล่อยคริสต์ศาสนิกชนที่ถูกจับไปเป็นทาสโดยโจรสลัดบาร์บารี ซึ่งมาเรียกว่า "คอร์โซ"<ref>Peter Earle, Corsairs of Malta and Barbary, (London: Sidgwick & Jackson, 1970); p. 107</ref>

แต่กระนั้นไม่นานอัศวินบริบาลก็ต้องพยายามดำเนินการรักษาคณะด้วยรายได้ที่ลดต่ำลง การเพิ่มหน้าที่ในการรักษาความปลอดภัยใน[[ทะเลเมดิเตอเรเนียน]]ให้แก่[[สาธารณรัฐเวนิส]], [[สาธารณรัฐเจนัว]] และ [[ฟลอเรนซ์]]ก็เท่ากับเป็นการสร้างความรับผิดชอบในฐานะผู้พิทักษ์เช่นที่เคยทำมาก่อน ปัญหาที่มีอยู่ทวีคูณขึ้นเมื่อในระหว่างช่วงเวลานี้อัตราแลกเปลี่ยนของเงินตราท้องถิ่นต่อ "สคูโด" ที่ก่อตั้งขึ้นในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 16  กลายมาล้าสมัยไป ซึ่งหมายความว่าอัศวินค่อย ๆ ได้รับเงินสนับสนุนจากพ่อค้าน้อยลงเป็นลำดับ<ref>Hoppen, 'The Finances of the Order of St John of Jerusalem' p. 106</ref> ปัญหาทางเศรษฐกิจประกอบกับที่ดินที่แห้งแล้งที่อาศัยอยู่ ก็ทำให้อัศวินมีพฤติกรรมเลยเถิดไปถึงการปล้นเรือมุสลิม<ref name="Peter Earle 1970 p. 109">Peter Earle, Corsairs of Malta and Barbary, (London: Sidgwick & Jackson, 1970); p. 109</ref> การปล้นที่บ่อยครั้งขึ้นทำให้อัศวินมีเงินมาใช้อย่างฟุ่มเฟือย เอาผู้หญิงท้องถิ่นเป็นภรรยา และเข้าร่วมกับกองเรือฝรั่งเศสและสเปนในการเดินทางผจญภัยต่าง ๆ ที่เป็นการเพิ่มรายได้ให้มากยิ่งขึ้น<ref name="Peter Earle 1970 p. 97">Peter Earle, Corsairs of Malta and Barbary, (London: Sidgwick & Jackson, 1970); p. 97</ref> พฤติกรรมต่าง ๆ เหล่านี้ตรงกันข้ามกับการถือคำปฏิภาณในการรักษาความสมถะเมื่อเข้าเป็นนักบวชตามหลักปฏิบัติของคณะ ความเปลี่ยนแปลงทางทัศนคติของอัศวิน ประจวบกับ[[การปฏิรูปศาสนาฝ่ายโปรเตสแตนต์]] และ [[การปฏิรูปคาทอลิก]] และการขาดเสถียรภาพของสถาบัน[[โรมันคาทอลิก]] เหตุการณ์ต่าง ๆ เหล่านี้มีผลกระทบกระเทือนต่ออัศวินอย่างรุนแรง เมื่อในคริสต์ศตวรรษที่ 16 และ 17 เกิดความเสื่อมโทรมด้านทัศนคติทางศาสนาของผู้คนทั่วไปในยุโรป ที่ทำให้ความสำคัญของการมีคณะอัศวินลดถอยลง ซึ่งก็แปลว่าการสนับสนุนทางการเงินจากชาติต่าง ๆ ในยุโรปก็ลดน้อยลงตามไปด้วย<ref>Herny Kamen, Early Modern European Society, (London: Routledge, 2000); p. 17</ref> การที่อัศวินโรมันคาทอลิกเริ่มพิจารณายอมรับอังกฤษเข้ามาเป็นรัฐสมาชิก หลังจากที่ [[สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 แห่งอังกฤษ]] แยกตัวออกไปเป็นคณะอิสระอยู่ชั่วระยะหนึ่ง เมื่อ[[สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 1 แห่งอังกฤษ]]ผู้เป็นพระราชินีโปรเตสแตนต์ขึ้นครองราชย์ก็เป็นการแสดงให้เห็นถึงการยอมรับลัทธิอื่นของอัศวิน<ref>D F Allen, 'Charles II, Louis XIV and the Order of Malta', The Historial Journal, 33(4), 1990, p. 326</ref> อัศวินบริบาลถึงกับมีเขตเยอรมันซึ่งมีทั้งโปรเตสแตนต์และโรมันคาทอลิกเท่า ๆ กัน

ความเสื่อมโทรมทางจริยธรรมของอัศวินบริบาลในช่วงนี้แสดงให้เห็นอย่างเด่นชัดจากการตัดสินใจของอัศวินหลายคนในการเข้ารับราชการในราชนาวีต่างประเทศและกลายเป็น "[[ทหารรับจ้าง]]" (sea-dogs) แห่งคริสต์ศตวรรษที่ 14 ถึงคริสต์ศตวรรษที่ 17 โดยนิยมกันไปทำงานให้กับฝรั่งเศส<ref>Paul Walden Bamford, 'The Knights of Malta and the King of France 1665-1700', French Historical Studies, 3, 1964; p. 432</ref> การไปเป็นทหารรับจ้างเป็นข้อที่ตรงกันข้ามกับหลักการของอัศวินบริบาลอย่างที่สุด ตรงที่การไปทำงานให้กับมหาอำนาจในยุโรปเป็นโอกาสที่อาจจะเป็นไปได้ที่จะนำไปสู่การที่อัศวินต้องไปต่อสู้กับกองทัพคริสเตียนของอีกฝ่ายหนึ่ง เช่นในการปะทะกันประปรายทางนาวีระหว่างฝรั่งเศสกับสเปนที่เกิดขึ้น<ref>Paul Walden Bamford, 'The Knights of Malta and the King of France 1665-1700', French Historical Studies, 3, 1964; p. 434</ref> สิ่งที่เป็นปฏิทรรศน์มากที่สุดก็เมื่อฝรั่งเศสไปเป็นพันธมิตรกับออตโตมันอยู่หลายปี ผู้ซึ่งเป็นศัตรูอันสำคัญของอัศวินและผู้เป็นเหตุผลหลักในการดำรงตัวของคณะเอง ฝรั่งเศสไปลงนามในสัญญาทางการค้าหลายฉบับ และ ถึงกับไปตกลงสงบศึก (ที่ไม่มีผล) กับออตโตมันในช่วงเวลานี้ด้วย<ref>D F Allen, 'Charles II, Louis XIV and the Order of Malta', The Historial Journal, 33(4), 1990, p. 324</ref> การที่อัศวินเข้าไปพัวพันกับพันธมิตรของศัตรูหมายเลขหนึ่งแสดงให้เห็นถึงความลักลั่นทางจรรยาธรรมของอัศวินและความสำคัญทางการค้าที่เพิ่มมากขึ้นในทะเลเมดิเตอเรเนียนในขณะนั้น การไปทำงานให้กับราชนาวีต่างประเทศโดยเฉพาะฝรั่งเศสเป็นการเปิดโอกาสให้อัศวินได้ทำหน้าที่ทางศาสนาและรับใช้พระมหากษัตริย์, เพื่อเพิ่มการเป็นที่รู้จักของราชนาวีที่รับราชการหรือมอลตา, เพื่อมีรายได้เพิ่มขึ้น และเพื่อหากิจการต่าง ๆ ทำเพื่อขจัดความจำเจ<ref>Paul Walden Bamford, 'The Knights of Malta and the King of France 1665-1700', French Historical Studies, 3, 1964; pp. 423-433</ref> พฤติกรรมนี้แสดงให้เห็นว่าอัศวินเริ่มจะละทิ้งความภักดีต่อทั้งคณะและศาสนา แต่ผู้ที่ได้ประโยชน์คือฝรั่งเศสที่ได้กองกำลังทางนาวีที่มีประสบการณ์ที่ช่วยเพิ่มความมั่นคงทางด้านภัยที่มาจากสเปน การเปลี่ยนทัศนคติของอัศวินในระหว่างช่วงนี้สรุปได้จากคำกล่าวของพอล ลาครัวซ์ที่ว่า:

<blockquote>"ฐานะที่เพิ่มขึ้นจากความมั่งคั่งร่ำรวย การมีอภิสิทธิ์ที่ทำให้เป็นเหมือนราชรัฐ ... คณะในที่สุดก็ขาดจริยธรรมจากความฟุ่มเฟือย และ การปราศจากกิจการ ที่ทำให้เลิกคิดถึงจุดประสงค์เดิมที่แท้จริในการก่อตั้งคณะ และหันไปอ้าแขนรับความสำราญ ความละโมบและความหยิ่งในที่สุดก็ไม่มีขอบเขต อัศวินแสร้งทำตนว่าเหนืออำนาจของผู้ใด โดยการเที่ยวยึดเที่ยวปล้นโดยไม่คำนึงว่าเป็นทรัพย์สินของผู้ใดไม่ว่าจะเป็นของผู้นอกศาสนาหรือคริสเตียน"<ref>Paul Lacroix, Military and Religious Life in the Middle Ages and the Renaissance, (New York: Frederick Ungar Publishing, 1964); p. 188</ref>.</blockquote> 

เมื่ออัศวินบริบาลมีชื่อเสียงและความมั่งคั่งร่ำรวยขึ้น รัฐในยุโรปก็เริ่มหมดความสนใจกับคณะและไม่เต็มใจที่จะให้เงินสนับสนุนอย่างที่เคยทำมาให้แก่คณะที่หารายได้ได้ดีจากการรุกรานทางทะเล ฉะนั้นวัฏจักรของความเสื่อมโทรมที่เกิดจากการมีรายได้เพิ่มขึ้นซึ่งเป็นการลดเงินสนับสนุนก็เกิดขึ้น จนกระทั่งในที่สุดอัศวินก็ต้องพึ่งรายได้จากการหากินทางทะเลแต่เพียงอย่างเดียว<ref name="Peter Earle 1970 p. 97"/> เหตุผลอีกประการหนึ่งที่มหาอำนาจในยุโรปหันความสนใจจากอัศวินบริบาลและหันไปสนใจกับปัญหาบนผืนแผ่นดินใหญ่ก็เนื่องมาจาก[[สงครามสามสิบปี]] ในเดือนกุมภาพันธ์ [[ค.ศ. 1641]] ก็มีจดหมายจากบุคคลสำคัญผู้ไม่ทราบนามใน[[วาลเล็ตตา]]ในมอลตาไปถึงพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 พันธมิตรสำคัญของอัศวินที่กล่าวถึงปัญหาที่ประสบ:

<blockquote>"อิตาลีให้ความสนับสนุนเราแต่ไม่มาก โบฮีเมียและเยอรมนีเกือบไม่ได้สนับสนุน และอังกฤษและเนเธอร์แลนด์เป็นเวลาเนิ่นนานแล้วที่ไม่ได้สนับสนุนแต่อย่างใด เรามีบางสิ่งที่สามารถทำให้ดำรงตัวอยู่ได้ เซอร์ ในราชอาณาจักรของท่านและในสเปน"<ref>D F Allen, 'Charles II, Louis XIV and the Order of Malta', The Historial Journal, 33(4), 1990, p. 338</ref></blockquote>

แต่ที่น่าสังเกตคือไม่มีการกล่าวถึงรายได้อันดีที่ได้มาจากการหากินทางทะเล เจ้าหน้าที่มอลตาเห็นประโยชน์จากการเป็นโจรสลัดว่าเป็นรายได้สำคัญและส่งเสริมให้เกิดการกระทำนั้นมากขึ้น แม้ว่าอัศวินจะถือปฏิภาณความยากจนแต่ก็ได้รับอนุญาตให้เก็บสินค้าและทรัพย์สินที่ปล้นได้เป็นของตนเองส่วนหนึ่ง และ ให้ใช้ทุนทรัพย์ในการสร้างเสริมเรือให้แข็งแรงขึ้น<ref>Desmond Seward, The Monks of War, (London: Penguin, 1972); p. 274</ref> นอกจากการปล้นสดมทางเรือแล้วอัศวินก็ยังมีกิจการการค้าทาสที่รุ่งเรืองพอกับโจรสลัดบาร์บารี

ปัญหาขัดแย้งใหญ่ของระบบการหากินของอัศวินบริบาลคือการเรียกร้องในการบังคับใช้มาตรการในการมีอำนาจที่จะหยุดและขึ้นเรือทุกลำที่สงสัยว่าจะบรรทุกสินค้าออตโตมัน และยึดสินค้าและนำมาขายใหม่ใน[[วาลเล็ตตา]] ซึ่งรวมทั้งกะลาสีซึ่งเป็นสินค้าที่มีค่าที่สุด พฤติกรรมที่ว่านี้ทำให้หลายชาติอ้างว่าเป็นตกเป็นเหยื่อจากการ���ระทำของอัศวินที่ยึดเรือแม้ว่าเป็นที่ต้องสงสัยเพียงเล็กน้อยว่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับสินค้าที่มาจากตุรกี<ref name="Peter Earle 1970 p. 109"/> เมื่อปัญหาเริ่มบานปลายขึ้นเจ้าหน้าที่มอลตาพยายามควบคุมโดยการก่อตั้งศาล 'Consiglio del Mer' สำหรับกัปตันเรือผู้มีความรู้สึกว่าถูกปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรมสามารถร้องเรียนได้ และมักจะสำเร็จ การให้ใบอนุญาตในการทำกิจการหากินทางทะเลก็ได้รับการควบคุมมากขึ้นเพราะมอลตาพยายามรักษาสันติภาพกับมหาอำนาจในยุโรป แต่กระนั้นมาตรการก็ไม่ประสบผลสำเร็จไปเสียทั้งหมด ที่เห็นได้จากบันทึกจำนวนมากของคดีร้องเรียนต่าง ๆ จากศาล 'Consiglio del Mer' ตั้งแต่ ค.ศ. 1700 ในที่สุดพฤติกรรมดังกล่าวก็นำความหายนะมาให้แก่ลัทธิเอง<ref>Molly Greene, 'Beyond the Northern Invasion: The Mediterranean in the 17th Century', Past and Present, 2002 (174), p. 46</ref>

== ความยุ่งยากในยุโรป ==
ในปี 1789 เกิด[[การปฏิวัติฝรั่งเศส|การปฏิวัติ]]ขึ้นในฝรั่งเศส มีการต่อต้านพวกขุนนางและชนชั้นสูงไปทั่วประเทศ ทำให้กลุ่มบริบาลสูญเสียแหล่งเงินทุนในฝรั่งเศสไปอย่างถาวร เมื่อการปฏิวัติจบลง รัฐบาลใหม่ของฝรั่งเศสก็สั่งยึดอสังหาริมทรัพย์และทรัพย์สินของบริบาลในฝรั่งเศสจนหมด

== มอลตาพ่าย ==
เมื่อปี 1798 ฐานที่มั่นของกลุ่มในมอลตาถูกนโปเลียนยึดในระหว่างการขยายอิทธิพลไปอียิปต์ของนโปเลียน ทางกลุ่มพยายามเจรจาต่อรองกับยุโรปเพื่อที่จะกลับคืนสู่อำนาจอีกครั้ง พระเจ้าซาร์แห่งรัสเซียจึงมอบที่หลบภัยให้พวกอัศวินในเมือง [[เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก]] ต่อมาในช่วงปี 1800 ทางกลุ่มก็อ่อนแอลงเรื่อย ๆ เนื่องจากสูญเสียสมาชิกในยุโรป และตกต่ำจนถึงที่สุด

ด้วยการสนับสนุนจากพระสันตะปาปาลีโอที่ 13 ทางกลุ่มก็ฟื้นคืนชีพขึ้นมาอีกครั้งในปี 1834 และมีศูนย์บัญชาการในกรุงโรมและเป็นที่รู้จักในชื่อ [[คณะทหารองค์อธิปัตย์แห่งมอลตา]] (Sovereign Military Order of Malta)

== ในปัจจุบัน ==
คณะทหารองค์อธิปัตย์แห่งมอลตาเป็นคณะโรมันคาทอลิก ได้รับการยอมรับจากสมาชิกถาวรแห่งสหประชาชาติ โดยมีกิจกรรมหลัก ๆ ในเรื่องทางศาสนา การกุศล และโรงพยาบาล และเป็นที่รู้จักกันในชื่อคณะแห่งมอลตา (Order of Malta) คติประจำกลุ่มคือ ''Tuitio Fidei et Obsequium Pauperum'' เป็นภาษาละติน แปลว่า "ผู้ปกป้องความศรัทธาและช่วยเหลือผู้ยากไร้" (Defence of the faith and assistance to the poor) 

ในปัจจุบัน ยังมีกลุ่มเลียนแบบอัศวินบริบาลเป็นจำนวนมาก ซึ่งไม่มีความเกี่ยวข้องอันใดกับกลุ่มของจริง

== อ้างอิง ==
{{รายการอ้างอิง}}

==  ดูเพิ่ม ==
* {{cite book|last=Cohen|first=R.|editor=Julie Barkley, Bill Hershey and PG Distributed Proofreaders|title=Knights of Malta, 1523-1798|origyear=1920|url=http://www.gutenberg.org/etext/12034|accessdate=2006-05-29|date=2004-04-15|publisher=[[Project Gutenberg]]}}
* {{cite book|last=Nicholson|first=Helen J.|title=The Knights Hospitaller|year=2001|isbn=1843830388}}
* {{cite book|last=Noonan | first=James-Charles, Jr. | title=The Church Visible: The Ceremonial Life and Protocol of the Roman Catholic Church |url=https://archive.org/details/churchvisiblecer0000noon |year=1996|publisher=Viking|isbn=0670867454| page=[https://archive.org/details/churchvisiblecer0000noon/page/n257 196]}}
* Peyrefitte, Roger. ''Knights of Malta.'' Translated from the French by Edward Hyams. Secker & Warburg, London, 1960, page 96.
* {{cite book | last=Read | first=Piers Paul | title=The Templars | year=1999 | publisher=Imago | isbn=8531207355|page=118}}
* {{cite book|last=Riley-Smith|first=Jonathan|title=Hospitallers: The History of the Order of St John|year=1999|publisher=Hambledon}}
* {{cite book | last=Tyerman | first=Christopher | title=God's War: A New History of the Crusades | year=2006 | publisher=Allen Lane | isbn=0-7139-9220-4 | page=253}}
* "Some Notes About the Sovereign Military Order of Malta in the U.S.A." ''Nobilta'' (Rivista di Araldica, Genealogia, Ordini Cavallereschi). Istituto Araldico Genealogico Italiano. Vol VII, No. 32 (September/October 1999). Reference by Carl Edwin Lindgren relating only to the Order in the United States.

==แหล่งข้อมูลอื่น==
* [http://www.orderofmalta.org/ Sovereign Military Order of Malta] - official site
* [http://www.orderofstjohn.org/ Venerable Order of St John] - official site
* [http://www.stjohneyehospital.org/ The St John of Jerusalem Eye Hospital Group] - official site
* [http://www.allianceofstjohn.org/ Alliance of Orders of St John of Jerusalem] - official site
* [https://web.archive.org/web/20040520033809/http://www.geocities.com/noelcox/Malta.htm The Acquisition of Sovereignty by Quasi-States: The case of the Order of Malta] by Dr Noel Cox
* [http://www.worldstatesmen.org/Malta_knights.htm WorldStatesmen article]
* [http://www.castles.nl/eur/es/cons/cons.html Castle Consuegra, ceded to the Knights Hospitaller in 1183 by King Alfonso VIII] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20140131171947/http://www.castles.nl/eur/es/cons/cons.html |date=2014-01-31 }}
* {{CathEncy|url=http://www.newadvent.org/cathen/07477a.htm|title=Hospitallers of St. John of Jerusalem}}
* [http://www.guidetomalta.net/knights_of_malta.htm Knights of Malta article] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20070527065555/http://www.guidetomalta.net/knights_of_malta.htm |date=2007-05-27 }}
* [http://www.british-history.ac.uk/report.aspx?compid=36282 Houses of Knights Hospittalers, British History Online]

[[หมวดหมู่:คณะอัศวินคาทอลิก]]
แม่แบบที่ใช้ในหน้านี้:
แม่แบบ:CathEncy (แก้ไข)
แม่แบบ:Cite book (แก้ไข)
แม่แบบ:Cite encyclopedia (แก้ไข)
แม่แบบ:Cite web (ดูต้นฉบับ) (กึ่งล็อก)
แม่แบบ:If empty (แก้ไข)
แม่แบบ:Ifempty (แก้ไข)
แม่แบบ:Infobox (แก้ไข)
แม่แบบ:Infobox Military Unit (แก้ไข)
แม่แบบ:Langx (แก้ไข)
แม่แบบ:Main (แก้ไข)
แม่แบบ:Main other (แก้ไข)
แม่แบบ:Plainlist/styles.css (แก้ไข)
แม่แบบ:Side box (แก้ไข)
แม่แบบ:Sidebox (แก้ไข)
แม่แบบ:Template other (แก้ไข)
แม่แบบ:WPMILHIST Infobox style (แก้ไข)
แม่แบบ:Webarchive (แก้ไข)
แม่แบบ:กล่องข้อมูล (ดูต้นฉบับ) (ถูกป้องกัน)
แม่แบบ:กล่องข้อมูล หน่วยทหาร (แก้ไข)
แม่แบบ:รายการอ้างอิง (ดูต้นฉบับ) (กึ่งล็อก)
แม่แบบ:หลัก (ดูต้นฉบับ) (กึ่งล็อก)
แม่แบบ:ใช้ปีคศ (แก้ไข)
มอดูล:Arguments (ดูต้นฉบับ) (ถูกป้องกัน)
มอดูล:Check for unknown parameters (แก้ไข)
มอดูล:Citation/CS1 (ดูต้นฉบับ) (ถูกป้องกัน)
มอดูล:Citation/CS1/COinS (ดูต้นฉบับ) (ถูกป้องกัน)
มอดูล:Citation/CS1/Configuration (ดูต้นฉบับ) (ถูกป้องกัน)
มอดูล:Citation/CS1/Date validation (ดูต้นฉบับ) (ถูกป้องกัน)
มอดูล:Citation/CS1/Identifiers (ดูต้นฉบับ) (ถูกป้องกัน)
มอดูล:Citation/CS1/Utilities (ดูต้นฉบับ) (ถูกป้องกัน)
มอดูล:Citation/CS1/Whitelist (ดูต้นฉบับ) (ถูกป้องกัน)
มอดูล:Citation/CS1/styles.css (ดูต้นฉบับ) (ถูกป้องกัน)
มอดูล:Data (แก้ไข)
มอดูล:Format link (แก้ไข)
มอดูล:Hatnote (ดูต้นฉบับ) (ถูกป้องกัน)
มอดูล:Hatnote/styles.css (แก้ไข)
มอดูล:Hatnote list (แก้ไข)
มอดูล:If empty (แก้ไข)
มอดูล:Infobox (ดูต้นฉบับ) (ถูกป้องกัน)
มอดูล:InfoboxImage (ดูต้นฉบับ) (ถูกป้องกัน)
มอดูล:Labelled list hatnote (แก้ไข)
มอดูล:Lang (แก้ไข)
มอดูล:Lang/ISO 639 synonyms (แก้ไข)
มอดูล:Lang/data (แก้ไข)
มอดูล:Lang/data/iana languages (แก้ไข)
มอดูล:Lang/data/iana regions (แก้ไข)
มอดูล:Lang/data/iana scripts (แก้ไข)
มอดูล:Lang/data/iana suppressed scripts (แก้ไข)
มอดูล:Lang/data/iana variants (แก้ไข)
มอดูล:Lang/langx (แก้ไข)
มอดูล:Navbar (ดูต้นฉบับ) (ถูกป้องกัน)
มอดูล:Navbar/configuration (แก้ไข)
มอดูล:No globals (ดูต้นฉบับ) (ถูกป้องกัน)
มอดูล:Side box (แก้ไข)
มอดูล:Side box/styles.css (แก้ไข)
มอดูล:Template wrapper (แก้ไข)
มอดูล:Unicode data (แก้ไข)
มอดูล:WPMILHIST Infobox style (แก้ไข)
มอดูล:Webarchive (แก้ไข)
มอดูล:Webarchive/data (แก้ไข)
มอดูล:Yesno (ดูต้นฉบับ) (ถูกป้องกัน)
มอดูล:ตรวจสอบพารามิเตอร์ที่ไม่รู้จัก (แก้ไข)
กลับไปที่หน้า คณะอัศวินบริบาล
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/wiki/คณะอัศวินบริบาล"