Prijeđi na sadržaj

duk

Izvor: Wiktionary

duk

duk (srpskohrvatski, ćir., дук)

[uredi]

Imenica

[uredi]

duk m (ćirilica дук)

Oblici:

  1. dùha, dùka [1]


Značenja:

  1. Po hrišćanskom učenju treće lice Svete trojice. [2] [3] Deronje Srpski Krstur Farkaždin Sefkerin[1]
  2. Božanski, uzvišeni duh. [3] Sefkerin Farkaždin[1]


Primeri:

  1. Ȍndak bȃca óraje i prèkrsti òca, sȋna, dùha — ámin. Tomaševac [1]


Reference

[uredi]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. ↑ Ivan Popović, Govor Gospođinaca u svetlosti bačkih govora kao celine. Beograd (SANU, Posebna izdanja, knjiga SLHHV, Odeljenje literature i jezika, knjiga1),968,48 str, str.45.
  3. ↑ 3,0 3,1 Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV,994, 419 str, str. 347.

Napomene

[uredi]
Izvor: https://sh.wiktionary.org/w/index.php?title=duk&oldid=1466028