Selene – utożsamienie i bogini księżyca. Jedna z bogini utożsamiana z rzymską Luną. Córka Hyperiona i Thei, siostra bliźniaczka Heliosa, oraz siostra Eos. Z Zeusem miała dwie córki: Pandię (Pandeję) i Herse (Rosę). Według niektórych mitów, o jej względy starał się również bóg Pan. Artemida przejęła jej obowiązki, a Selene dosłownie „wygasła”.

Historia[]

Pochodzenie[]

Według wierzeń starożytnych Greków przemierzała nocne niebo na srebrnym rydwanie, zaprzężonym w parę białych koni (lub mułów albo krów), który najbardziej jaśniał w czasie księżycowej pełni.

Powszechnie uważano Artemidę (w późniejszym czasie także Hekate) za boginię Księżyca (lub księżycowej poświaty), stąd kult Selene należał do rzadkości. Boską cześć oddawano Selene głównie na Peloponezie.

Mity[]

Selene jest postacią, która w mitach pojawia się sporadycznie. Najbardziej znany mit opowiada o miłości bogini do Endymiona (pięknego i młodego pasterza, królewicza elijskiego), którego odwiedzała w grocie na wzgórzu Latmos.

Pewnego razu Selene spojrzała z nieba i gdy zobaczyła Endymiona, zakochała się w nim natychmiast. Schodziła na ziemię jako śmiertelniczka i odwiedzała młodzieńca. On odwzajemniał jej miłość, chociaż nie wiedział, kim jest naprawdę. Po wielu spędzonych dniach Endymion zaczął dociekać, dlaczego kobieta ucieka, kiedy tylko nadchodzi zmrok. W końcu nie mogła już dłużej go okłamywać i wyznała prawdę. Wierząc, że romans z boginią jest skazany na niepowodzenie, Endymion rzucił się z klifu. Jednak Selene pomodliła się do swojej patronki, Nyks, by ta zamiast Tanatosa zesłała Hypnosa. Nyks wysłuchała jej prośby i zesłała na Endymiona wieczny sen.

Według innych wersji, to Zeus zesłał na Endymiona wieczny sen jako karę lub nagrodę.

Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy[]

Klątwa tytana[]

Selene została wspomniana, gdy Apollo chwalił się swoim słonecznym rydwanem. Nico di Angelo zdziwił się, ponieważ w mitologii greckiej to Helios był bogiem słońca. Apollo wyjaśnił, że Helios i Selene odeszli w zapomnienie, wygaśli. Dlatego to on i Artemida przejęli ich obowiązki.

Olimpijscy Herosi[]

Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona[]

Percy Jackson, opowiadając o rodzie tytanów, wspomniał Selene jako jedną z tytanid drugiego pokolenia. Wspomniał, że była ona mniej efekciarska i co noc przemierzała nieboskłon w swoim księżycowym rydwanie. Nie brała również udziału w Tytanomachii, podobnie jak jej brat i Prometeusz.

Wygląd[]

Niektóre podania mówią o wyglądzie Selene:

Selene ma skrzydła przestronne, a blask, który rozsiewa po niebie, rodzi się z jej głowy nieśmiertelnej i ogarnia całą ziemię. Poświatą swoją ozdabia wszystkie rzeczy, a jej złota korona rozświetla ciemne powietrze. W połowie miesiąca boska Selene kąpie się w Oceanie i ubrana w szaty świetliste, zaprzęga jasne rumaki do wozu, z którego lecą dalekie promienie. Wtedy moc jej największa, a jej światło staje się wróżbą dla ludzi.

Przedstawiana jest ona jako urodziwa „białolica” kobieta z wielkimi skrzydłami u ramion, w świetlistym peplosie i himationie, z pochodnią w ręce, z półksiężycem, w diademie.

Charakter[]

W Greckich Bogach według Percy'ego Jacksona zostało wspomniane, że Selene była samotniczką. Nie była efekciarska (w przeciwieństwie do jej brata, Heliosa). Tylko raz zdarzyło jej się zakochać.

Ciekawostki[]

• Imieniem bogini została nazwana jedna z planetoid.
• Od Selene pochodzą nazwy pojęć związanych z Księżycem, np.: selenodezja i wiele innych.
• Ma około pięćdziesiąt trzy córki (z Endymionem).
• Nie ma synów.
• Była uważana za boginię rosy.
• Była kochanką Zeusa (co wskazuje na to, że była bardzo piękną kobietą).
• Według niektórych mitów, jest także matką Nemei.
• Istnieje pierwiastek nazwany od jej imienia − selen.
• Selene czasem kojarzono również z porodem, ponieważ wierzono, że kobietą podczas pełni księżyca łatwiej się rodzi.

Występowanie[]

• Klątwa tytana (wspomniana),
• Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona,
• Greccy herosi według Percy'ego Jacksona (wspominana).