Zalążek artykułu

Ten artykuł jest jedynie nierozbudowanym zalążkiem artykułu. Oto sekcje, które wymagają uzupełnienia lub dodania: Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy, Olimpijscy Herosi, Berło Serapisa i inne opowiadania, Apollo i Boskie Próby, Słońce i Gwiazda. Opowieść o Nicu di Angelo.

Jeśli możesz, podejmij się misji rozbudowania go, aby Grover dostał puszkę.

Satyr – gatunek stworzenia o ciele pół-kozim i pół-ludzkim, pełniące funkcję obrońców greckich półbogów^[1], których zadaniem jest sprowadzanie ich na Long Island^[2]. Ich rzymskimi odpowiednikami są Fauny^[3].

Historia[]

Powstanie gatunku[]

Satyrowie, tak samo jak nimfy, są duchami natury, których pierwsi przedstawiciele narodzili się, gdy krew Uranosa rozlała się na żyznej glebie po tym, jak został zamordowany przez swojego syna Kronosa^[4].

Poszukiwania Pana[]

Mistrzem i władcą satyrów był Pan^[5], satyrzy^[6] bóg dzikich miejsc^[5]. Gdy miał on umrzeć, przekazał on to Lysasowi, satyrzemu żeglarzowi z Efezu, jednak satyrowie w to nie uwierzyli, odwlekając nieuniknione^[6] i wielu z nich udało się na poszukiwania boga^[5]. Z czasem powstała licencja poszukiwacza przyznawana przez Radę Starszych Kopytnych^[7], którą należy zdobyć, by móc wyruszyć na owe poszukiwania. Wielu satyrów otrzymało tę szansę, jednak żaden nie powrócił z misji^[5], ponieważ zostali albo zjedzeni przez Polifema, zwabieni przez Złote Runo na jego wyspę^[8], albo zginęli przed tym faktem, na przykład zamienieni w kamień przez Meduzę^[9].

Wygląd[]

Satyrowie są istotami o ciele połowicznie kozim i połowicznie ludzkim – posiadają chłopięce torsy i twarze, jednak zamiast ludzkich nóg, są one pokryte koźlą sierścią^[1], posiadającymi ogon tegoż zwierzęcia^[10] i zakończone rozdwojonymi kopytami^[11]. Ponadto w ich włosach znajduje się para koźlich różków^[12]. By ukrywać swoją naturę wśród ludzi, zakładają sztuczne stopy oraz spodnie^[13]. Chociaż wyglądają połowicznie jak ludzie, dorastają wolniej od nich (dwudziestokilkuletni satyr^[14] może wyglądać jak nastolatek z pryszczami i początkiem zarostu^[15]).

Umiejętności[]

• Odczytywanie emocji – leśne istoty potrafią odczuwać emocje znajdującej się blisko osoby^[13].
• Granie na piszczałce – satyrowie zazwyczaj potrafią grać na piszczałce^[14].
  • Leśna magia – duchy natury, dzięki przygrywanej melodii potrafią przyśpieszyć wzrost rośliny, wyleczyć ją oraz odrobaczyć grządki. Dzięki magicznym melodią satyrowie sprawiają, że natura wokół odżywia^[14].
• Opieka satyra – kozłonodzy mogą pobłogosławić zwierzę, aby bezpiecznie dotarło do dzikiego miejsca^[16].
• Wspinaczka – dzięki swojej koziej naturze, satyrowie są znakomitymi wspinaczami. Potrafią się wspiąć nawet na naprawdę stromą powierzchnię^[2].
• Wrażliwy węch i słuch – satyrowie mają lepszy słuch i węch od zwyczajnych ludzi. Satyrowie opiekunowie wykorzystują to do wywęszenia aury półboga^[12] oraz zagrożeń, jakimi są potwory^[9]. Są również w stanie wyczuć aurę zwykłego człowieka^[13].
• Zoolingualizm – satyrowie potrafią komunikować się ze zwierzętami^[5] oraz zwierzęcymi potworami^[17].
• Nieśmiertelność (ograniczona) – po tym, jak satyr umrze, jego dusza nie trafia do Podziemia, tylko reinkarnuje się jako roślina^[18].

Zadanie[]

Odkąd powstał Obóz Herosów^[19], satyrowie służyli jako osoby odpowiedzialne za przyprowadzenia do niego greckich półbogów^[2], powołane do tego przez Apollina^[19]. Uczęszczają do wielu śmiertelnych szkół, podszywając się za uczniów, usiłując wywęszyć jak najwięcej dzieci półkrwi, które mają zadatki na wielkich herosów. Gdy wyczują, że dany półbóg jest bardzo potężny, informują o tym Chejrona^[2].

Znani satyrowie[]

• Pan (zmarły)^[6],
• Grover Underwood^[1],
• Gleeson Hedge^[3],
• Chuck Hedge^[20],
• Leneus^[21] (zmarły; odrodzony jako laur^[22]),
• Sylen^[21],
• Maron^[21],
• Ferdynand Underwood (zmarły)^[9],
• Lysas^[6],
• Woodrow^[23],
• Marsjasz^[24],
• Herbert^[25],
• Millard^[25].

Ciekawostki[]

• W Obozie Herosów podczas posiłków siedzą wraz z Dionizosem i jego dziećmi przy stoliku domku numer dwanaście^[26].
• Gardzą Podziemiami i się ich panicznie boją^[27], ponieważ wszystko tam pachnie tak samo^[28].
• Z natury satyrowie nie cierpią na migrenę^[9].
• Z powodu bycia w połowie kozłem, są i lubią spożywać produkty niemożliwe do zjedzenia przez ludzi, na przykład puszki^[12], czy ogryzki owoców^[13].

Występowanie[]

• Złodziej pioruna (powieść graficzna, film, serial),
• Morze Potworów (powieść graficzna, film, serial),
• Klątwa tytana (powieść graficzna),
• Bitwa w Labiryncie (powieść graficzna),
• Ostatni Olimpijczyk (powieść graficzna),
• Percy Jackson and the Singer of Apollo,
• Przewodnik po Świecie Herosów (wspomniani),
• Zagubiony heros (powieść graficzna),
• Syn Neptuna, (wizja; wizja w powieści graficznej),
• Znak Ateny,
• Dom Hadesa,
• Krew Olimpu,
• Tajne akta Obozu Herosów,
• Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona,
• Puchar bogów,
• Gniew potrójnej bogini,
• Ukryta wyrocznia,
• Mroczna przepowiednia,
• Labirynt ognia,
• Grobowiec tyrana (wspomniani),
• Wieża Nerona (fotografia),
• Słońce i Gwiazda. Opowieść o Nicu di Angelo (wspomniani).

Przypisy[]