symultana

wymowa:

IPA: [ˌsɨ̃mulˈtãna], AS: [sỹmultãna], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szach. sposób rozgrywania gry w szachy, w której wielu zawodników gra jednocześnie (każdy na osobnej szachownicy) z jednym zawodnikiem (zwykle dużo lepszym od przeciwników)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	symultana	symultany
dopełniacz	symultany	symultan
celownik	symultanie	symultanom
biernik	symultanę	symultany
narzędnik	symultaną	symultanami
miejscownik	symultanie	symultanach
wołacz	symultano	symultany

przykłady:

(1.1) Mistrz szachowy przegrał tylko jedną partię podczas rozgrywanej symultany z politykami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) seans gry jednoczesnej

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. symultanista m, symultanistka ż, symultanizm m

zdrobn. symultanka ż

przym. symultaniczny

przysł. symultanicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Simultanspiel^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) simultaneous display, simultaneous exhibition
• niemiecki: (1.1) Simultanspiel n
• rosyjski: (1.1) сеанс одновременной игры m
• szwedzki: (1.1) simultanschack n
• ukraiński: (1.1) сеанс одночасної гри m

źródła: