rondo

wymowa:

IPA: [ˈrɔ̃ndɔ], AS: [rõndo], zjawiska fonetyczne: nazal.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) mot. skrzyżowanie z wyspą środkową i jednokierunkową jezdnią wokół wyspy; zob. też rondo (drogownictwo) w Wikipedii

(1.2) brzeg kapelusza otaczający jego główkę

(1.3) liter. układ stroficzny, posiadający od 8 do 15 wersów, dwa rymy i refren, powtarzający pierwsze słowa utworu dwu- lub trzykrotnie na końcu każdej zwrotki, lecz nierymujący się z resztą wersów; zob. też rondo (literatura) w Wikipedii

(1.4) muz. forma muzyczna z powracającym refrenem i kupletami; zob. też rondo (muzyka) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rondo	ronda
dopełniacz	ronda	rond
celownik	rondu	rondom
biernik	rondo	ronda
narzędnik	rondem	rondami
miejscownik	rondzie	rondach
wołacz	rondo	ronda

przykłady:

(1.1) Ronda są bezpieczniejsze od zwykłych skrzyżowań.

(1.4) Pierwotnie rondo było formą taneczno-wokalną, dopiero w baroku upowszechniło się jako forma instrumentalna.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pokonać rondo • wjechać na rondo

synonimy:

(1.1) skrzyżowanie o ruchu okrężnym

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rondel m, rondówka ż

zdrobn. rondko n

przym. rondowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. rond-point^[1]

(1.2-4) franc. rondeau^[1]

uwagi:

zob. też rondo w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bryt. roundabout, amer. rotary, traffic circle; (1.2) brim; (1.3) rondeau; (1.4) rondo
• baskijski: (1.1) biribilgune; (1.2) hegal; (1.4) rondo
• bułgarski: (1.4) рондо n
• chorwacki: (1.1) kružni tok, kružno raskrižje
• czeski: (1.1) kruhový objezd
• duński: (1.1) rundkørsel w; (1.4) rondo w
• esperanto: (1.1) trafikcirklo; (1.2) ĉapelrandaĵo, randaĵo de ĉapelo, ĉirkaŭrando; (1.3) rondelo; (1.4) rondelo
• fiński: (1.1) kiertoliittymä, liikenneympyrä
• francuski: (1.1) giratoire m carrefour giratoire; (1.3) rondeau m; (1.4) rondeau m
• hiszpański: (1.1) rotonda ż, glorieta ż; (1.2) ala ż; (1.4) rondó m
• japoński: (1.1) ラウンドアバウト
• koreański: (1.1) 로터리
• niemiecki: (1.1) Kreisverkehr m, runder Platz m; (1.2) Krempe ż, Hutkrempe ż; (1.4) Rondo n
• norweski (bokmål): (1.1) rundkjøring m
• perski: (1.1) فلکه
• portugalski: (1.1) braz. port. rotatória ż, port. rotunda ż
• szwedzki: (1.1) rondell w; (1.2) brätte n, hattbrätte n; (1.4) rondo n
• węgierski: (1.1) körforgalom
• włoski: (1.1) rotatoria ż, rotonda ż; (1.2) falda ż, tesa ż

źródła:

wymowa:

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. rondo

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

morfologia:

rond•o

wymowa:

​^?/i ​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kółko, koło, krąg

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	rondo	rondoj
akuzativo	rondon	rondojn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ronda

przysł. ronde

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

IPA: [ˈron̩.do]

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od rondar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) muz. rondo^[1]

odmiana:

(1.1) ett rondo, rondot, rondon, rondona

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: