pępek
pępek (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) anat. blizna w środkowej części brzucha, która stanowi pozostałość po odpadniętej lub usuniętej pępowinie; zob. też pępek w Wikipedii
- (1.2) zgrubienie w środku gomółki, ślad po przylepiaku
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pępek pępki dopełniacz pępka pępków celownik pępkowi pępkom biernik pępek pępki narzędnik pępkiem pępkami miejscownik pępku pępkach wołacz pępku pępki
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- pępek świata • zapatrzyć się we własny pępek
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) kërthizë ż
- angielski: (1.1) navel, belly button, umbilicus, pot. tummy button
- arabski: (1.1) سرة ż
- baskijski: (1.1) zilbor
- bhodźpuri: (1.1) ढोड़ी ż
- białoruski: (1.1) пупок m
- bułgarski: (1.1) пъп m
- chorwacki: (1.1) pupak ż
- czeski: (1.1) pupek m
- duński: (1.1) navle w
- elfdalski: (1.1) navel m
- esperanto: (1.1) umbiliko
- estoński: (1.1) naba
- fiński: (1.1) napa
- francuski: (1.1) ombilic m, nombril m
- górnołużycki: (1.1) pupk m
- gudźarati: (1.1) નાભિ ż (nābhi)
- hindi: (1.1) नाभि
- hiszpański: (1.1) ombligo m
- irlandzki: (1.1) imleacán m
- islandzki: (1.1) nafli m
- japoński: (1.1) 臍(へそ)
- jidysz: (1.1) פּופּיק m (pupik), נאָפּל m (nopl)
- kaszubski: (1.1) pãpk m
- kataloński: (1.1) melic m
- łaciński: (1.1) umbilicus m
- manx: (1.1) imleig ż
- niderlandzki: (1.1) navel m
- niemiecki: (1.1) Nabel m
- norweski (bokmål): (1.1) navle m
- nowogrecki: (1.1) ομφαλός m
- romániço: (1.1) umbílico
- rosyjski: (1.1) пуп m, пупок m
- sanskryt: (1.1) नाभि
- slovio: (1.1) pup (пуп)
- słowacki: (1.1) pupok m
- staroirlandzki: (1.1) imbliu ż
- szwedzki: (1.1) navel
- tetum: (1.1) husar
- węgierski: (1.1) köldök
- wilamowski: (1.1) nowuł m, nōwuł m
- włoski: (1.1) ombelico m
- źródła:
