luteranizm
Wygląd
luteranizm (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌlutɛˈrãɲism̥], AS: [luterãńism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rel. doktryna teologiczna, jeden z nurtów protestantyzmu, zapoczątkowany przez Marcina Lutra; zob. też luteranizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik luteranizm luteranizmy dopełniacz luteranizmu luteranizmów celownik luteranizmowi luteranizmom biernik luteranizm luteranizmy narzędnik luteranizmem luteranizmami miejscownik luteranizmie[1] luteranizmach wołacz luteranizmie[1] luteranizmy
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) protestantyzm
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. luteranin m, luteranka ż, Luter mos, luter mos, luteranizacja ż, luterańskość ż, luterstwo n
- przym. luterański, luteranizacyjny, luterski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[3]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[4]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Lutheranism
- baskijski: (1.1) luteranismo
- białoruski: (1.1) лютэранства n
- bułgarski: (1.1) лютеранство n
- czeski: (1.1) luteránství n, luteranismus m, luteranizmus m
- esperanto: (1.1) luterismo, luteranismo
- francuski: (1.1) Luthéranisme
- hiszpański: (1.1) luteranismo m
- kataloński: (1.1) luteranisme m
- rosyjski: (1.1) лютера́нство n
- słowacki: (1.1) luteránstvo n, luterstvo n, luteranizmus m
- ukraiński: (1.1) лютеранство n
- włoski: (1.1) luteranesimo m, luteranismo m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.
- ↑ Leksykon religioznawczy, Wydawnictwo Współczesne, Warszawa 1998, s. 159
- ↑ Hasło „luteranizm” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.