sęk
Wygląd
sęk (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kawałek starej, uschniętej gałęzi przy pniu drzewa
- (1.2) wrośnięta w pień drzewa część konaru, która po ścięciu stanowi wadę drewna; zob. też sęk w Wikipedii
- (1.3) łow. zakończenie palczastego poroża daniela
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sęk sęki dopełniacz sęka sęków celownik sękowi sękom biernik sęk sęki narzędnik sękiem sękami miejscownik sęku sękach wołacz sęku sęki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- sęk w tym
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) knot
- bułgarski: (1.2) чвор m, чеп m, сък m
- rosyjski: (1.1) сук m; (1.2) сук m
- wilamowski: (1.1) sęk m, seŋ́k m, seńk m; (1.2) sęk m, seŋ́k m , seńk m
- źródła:
sęk (język wilamowski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 307.