Przejdź do zawartości

obumarły

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Wersja z dnia 06:20, 16 sty 2022 autorstwa Olafbot (dyskusja | edycje) (zmiana "{{wymowa}} {{" na "{{wymowa}}\n: {{", dodane {{audio|LL-Q809 (pol)-Poemat-obumarły.wav}})
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

obumarły (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌɔbũˈmarwɨ], AS[obũmaru̯y], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) który stał się martwy, który przestał spełniać funkcje życiowe
(1.2) który wygasł, który się skończył
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Podczas masażu usuwane obumarłe komórki naskórka w postaci łusek[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) obumarły naskórek
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. obumrzeć dk., obumierać ndk., umrzeć dk., umierać ndk.
rzecz. obumieranie n, umieranie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) dead
źródła:
  1. Tadeusz Kasperczyk, Jan Fenczyn (red.), Podręcznik odnowy psychosomatycznej, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.