Zennebō Shōkū

Zennebō Shōkū
証空
Data i miejsce urodzenia	30 listopada 1177 ; Kioto
Data i miejsce śmierci	24 grudnia 1247 ; Kioto
Szkoła	Jōdo-shū
Nauczyciel	Hōnen
Następca	Shōtatsu
Zakon	Mahajana

Zennebō Shōkū (jap. 証空善慧房 Shōkū Zennebō; ur. 30 listopada 1177, zm. 24 grudnia 1247) – mnich buddyjski związany ze szkołą Jōdo-shū. Założyciel odłamu Seizan-ha (西山派).

Biografia

Urodził się w Kioto. Był najstarszym synem pana Kaga i adoptowanym synem ministra rządu Michichiki Kogi^[1].

W 1190 r., gdy miał 14 lat, został uczniem Hōnena i był nim przez 23 lata. Przestudiował ogromną ilość pism związanych z Czystą Krainą, poczynając od Komentarza do "Sutry medytacji" napisanego przez Shantao^[1].

Przyjął także wskazania mahajany i studiował doktryny innych szkół u najwybitniejszych nauczycieli. W 1198 r. pomógł Hōnenowi w kompilacyjnej pracy nad dziełem Zbiór fragmentów o Pierwotnym ślubowaniu i nembutsu. W następnym roku wygłosił wykład na ten temat w klasztorze Hōnena i w rezydencji Kanezane Kujō^[1].

W 1207 r. skazany został na zesłanie, jednak zamiast tego został powierzony słynnemu kapłanowi szkoły tendai - Jienowi (1155–1225). Studiował ezoteryczne nurty w szkole tendai. Oprócz tego studiował doktrynę shingon^[1].

Przez jakiś czas był także uczniem Jōhena (1166-1224), ucznia Hōnena. Jōhen był 12 opatem klasztoru Eikan-dō (永観堂), znanego także jako Zenrin-ji (禅林寺). Był zarazem pierwszym wyznawcą szkoły Jōdo na tym stanowisku. 13 opatem tego klasztoru został Shōkū, 14 opatem - uczeń Shōkū - Shōon (1201-1271), który sprawił, że klasztor ten stał się formalnie związany ze szkołą Czystej Krainy.

W 1213 r. Jien przekazał mu świątynię Ōjō w Nishiyamie, w której Shōkū zamieszkał. Jego odłam Jōdo-shū został nazwany seizan, a jest to sino-japońskie czytanie znaków tworzących słowo Nishiyama. Shōkū prowadził tam cały szereg różnorodnych praktyk, takich jak nieustanne śpiewanie nembutsu, ceremonie poświęcone buddzie Amidzie (6-krotnie każdego dnia), formalne dyskusje. Oprócz tego wkładał wiele wysiłku w szerzenie nauk Czystej Krainy. Jego nauczanie było mocno związane z doktryną tendai i miało dość arystokratyczny charakter. Zapewne to przyczyniło się do tego, że nie został zesłany w 1227 r.^[1].

Obecnie główną siedzibą seizan jest klasztor Kōmyō w miejscowości Ao.

Szkoła Jōdo

Eikū (zm. 1179)
- Hōnen (1133-1212)
  - Seikambō Genchi (1183-1238)
  - Jōhen (1166-1224)
  - Gyōkū (bd)
  - Junsai (zm. 1207)
  - Jūren (zm. 1207)
  - Shoshinbō Tankū (1176–1253)
  - Zennebō Shōkū (1177-1247) podszkoła seizan
    - Jitsudo (bd)
    - Shoe (bd)
    - Yūkan (bd)
    - Shōju (bd)
    - Ryūshin (bd)
      - Kenni (1238-1304)
    - Shōon (1201-1271)
    - Shōtatsu (bd)
      - Ippen (1239-1289) założyciel szkoły ji
        Sōshun (bd)
        
        Shōkai (bd)
        
        Taa (1237-1319)
  - Kakumyōbō Chōsai (1184–1266) podszkoła Kuhon-ji
    - Kakushin (bd)
    - Rien (bd)
  - Shōkōbō Benchō (1162–1238) podszkoła chinzei
    - Nen’a Ryōchū (1199)-1287)
      - Jishin (bd)
      - Dōkō (bd)
      - Ryōkyō (1251-1328)
      - Gyōbin
  - Jōkakubō Kōsai (1163–1247) podszkoła ichinengi
  - Ryūkan (1148–1227) podszkoła Chōraku-ji
  - Seikambō Genchi (1183-1239)
    - Renjakubō (bd)
  - Hōrembō Shinkū (1145-1228)
  - Shinran (1173-1263) założyciel szkoły Jōdo-shinshū

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Red. Yusen Kashiwahara, Koyu Sonoda. Sharpers of Japanese Buddhism. Str. 267

Bibliografia

Red. Yusen Kashiwahara, Koyu Sonoda. Sharpers of Japanese Buddhism. Kōsei Publishing Co. Tokio. 1994. Str. 379. ISBN 4-333-01630-4

[autonazwa1-1] Red. Yusen Kashiwahara, Koyu Sonoda. Sharpers of Japanese Buddhism. Str. 267

[1]