Władysław Majewski (1830–1887)

Ten artykuł dotyczy powstańca styczniowego. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Władysław Majewski ps. „Żaboklicki” (ur. w 1830, zm. 29 stycznia 1887 w Zakozielu) – ziemianin, powstaniec styczniowy, działacz gospodarczy

Ukończył szkołę średnią w Warszawie oraz Instytut Agronomiczny w Marymoncie^[1]. Ziemianin, najpierw dzierżawca majątku Zagórzany w pow. olkuskim, następnie właściciel Dylowa w pow. wieluńskim. Od 1861 roku był członkiem Towarzystwa Rolniczego w Królestwie Polskim^[1].

Od 1862 roku członek organizacji „białych”. Po wybuchu powstania styczniowego nawiązał kontakt z organizacją "czerwonych" a po przystąpieniu "białych" do powstania w marcu 1863 został naczelnikiem cywilnym województwa kaliskiego z ramienia tajnego Rządu Narodowego. Na tej funkcji wyróżnił się sprawnością działania. Po aresztowaniu w połowie lipca 1863 jego sekretarza E. Prądzyńskiego zrezygnował z funkcji i ukrył się^[1]. Od sierpnia 1863 roku przebywał w Krakowie pod pseudonimem Żaboklicki i pełnił do 2 października funkcję komisarza rządowego Galicji Zachodniej. Po wprowadzeniu dyktatury Romuald Traugutt mianował go komisarzem pełnomocnym na zabór austriacki. W ocenie członków Rządu Narodowego niewiele zdziałał w zakresie zwiększenia pomocy społeczeństwa galicyjskiego na rzecz powstania, zarzucano mu uległość w stosunku do miejscowych działaczy ziemiańskich. Po ogłoszeniu w Galicji stanu oblężenia 2 marca 1864 roku wydał odezwę nawołującą członków organizacji spiskowej do wytrwania w pracy. Sam jednak już w końcu kwietnia 1864 zbiegł do Paryża^[1].

Po powrocie do kraju w 1867 roku pracował w bankach w Krakowie i Stanisławowie^[1]. W latach 1875–1879 był agentem Galicyjskiego Banku dla Handlu i Przemysłu w Oświęcimiu^[2]. Następnie pracował w Union-Bank w Wiedniu, najpierw jako urzędnik a potem dyrektor. Po uzyskaniu amnestii od rządu rosyjskiego zamieszkał na Litwie, gdzie był administratorem dóbr Orzeszków w Zakozielu (pow. kobryński), gdzie zmarł^[1].

Pochodził z rodziny neofickiej pochodzenia żydowskiego. Syn Józefa Majewskiego i Agaty Niegodzińskiej. Jego bratem był Karol Majewski przewodniczący Rządu Narodowego w powstaniu styczniowym^[3] oraz prawnik Wincenty Majewski (1807–1888). W 1856 ożenił się z Florentyna Marianną z Plichtów. Mieli syna Stefana (1867–1944) oficera c. k. armii austro-węgierskiej i generała Wojska Polskiego^[4] i corkę Marię (żona dr Wiktora Feliksa Fiwegera)^[5].

• Stefan Kieniewicz, Majewski Władysław (1830-1887) w: Polski Słownik Biograficzny t. 19 Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1974, s. 198-199, iPSB - wersja elektroniczna