Przejdź do zawartości

Valletta Waterfront

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Valletta Waterfront
Xatt ta' Pinto
Ilustracja
Państwo

 Malta

Miejscowość

Floriana

Typ budynku

Nadbrzeże, magazyny

Styl architektoniczny

barokowy

Architekt

Andrea Belli (przypisywany)

Ukończenie budowy

1752

Odbudowano

2002

Właściciel

Rząd Malty

Położenie na mapie Malty
Mapa konturowa Malty, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Valletta Waterfront”
Położenie na mapie Morza Śródziemnego
Mapa konturowa Morza Śródziemnego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Valletta Waterfront”
Ziemia35°53′24″N 14°30′29″E/35,890000 14,508056
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Valletta Waterfront (malt. Xatt ta' Pinto) – jest to esplanada we Florianie[1] na Malcie; cechują ją trzy widoczne budowle: kościół w centrum, Pinto Stores (Składy Pinto) lub Pinto Wharf (Nabrzeże Pinto) po lewej, oraz Forni Stores (Składy Forni) lub Forni Shopping Complex (Kompleks handlowy Forni) po prawej. Budynki oryginalnie były składami i magazynami, zbudowanymi w XVIII wieku. Ich projekt przypisywany jest Andrei Belliemu. Teren ten jest obecnie centrum maltańskiej firmy statków wycieczkowych Forni Cruise Passenger Terminal; mieszczą się tam też liczne bary, sklepy i restauracje. W okolicy tej odbywają się liczne koncerty i inne wydarzenia artystyczne.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1752 Wielki Mistrz Manuel Pinto da Fonseca znacznie rozbudował ówczesną Valletta Marina, stawiając tam 19 dużych składów i kościół[2]. Budowle te, zaprojektowane w stylu barokowym, przypisywane są Andrei Belliemu[3].

Parking samochodowy poza odbudowanymi fasadami

Teren został w czasie II wojny światowej mocno zniszczony przez bombardowanie, a to z powodu bliskości Malta Dockyard oraz brytyjskich okrętów w Grand Harbour. Niektóre z magazynów uległy wtedy całkowitemu zburzeniu[4][5].

Teren został gruntownie odrestaurowany i odnowiony. Fasady niektórych budynków, które zostały całkowicie lub częściowo zniszczone w czasie II wojny światowej, odbudowano, pomijając wnętrze. Na terenie za tymi przebudowanymi elewacjami znalazł miejsce parking. Drzwi budynków malowane są w różnych kolorach, symbolizujących różne rodzaje towarów, które kiedyś były w nich przechowywane; niebieski oznacza, że w składzie przechowywane były ryby, zielony - produkty rolne, żółty - pszenica, a czerwony - wino[6].

Kościół Ucieczki Świętej Rodziny do Egiptu

Valletta Waterfront prowadzony jest przez prywatne konsorcjum, nadzorujące działalność maltańskich wycieczkowych linii żeglugowych. Na nabrzeżu znajduje się około 12 restauracji, bary oraz punkty sprzedaży detalicznej. Na tym i pobliskim terenie odbywają się liczne imprezy kulturalne i rozrywkowe[7], jak np. Malta Jazz Festival, Malta International Fireworks Festival czy Perfect Wedding Fair[8].

Kościół Ucieczki Świętej Rodziny do Egiptu został zbudowany w roku 1752, równocześnie z sąsiednimi budynkami magazynów. W czasie II wojny światowej w wyniku bombardowań uległ pewnym uszkodzeniom. Uszkodzone części zostały później wiernie odtworzone, a całość odrestaurowana. W kościele celebrowana jest msza św. w soboty wieczorem[9].

Pinto Stores zostały wpisane na „Antiquities List of 1925”[10], są zabytkiem narodowym 1. klasy[11] oraz są umieszczone na liście National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands (NICPMI)[6][12].

Widok Valletta Waterfront (Pinto Stores) we Florianie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Joseph Bonnici, Michael Cassar: A Chronicle of Twentieth Century Malta. Books Distributers Limited, 2004, s. 296. ISBN 978-999097227-6. (ang.).
  2. ↑ Mario Buhagiar: Essays on the Knights and Art and Architecture in Malta, 1500-1798. Malta: Midsea Books, 2009, s. 210. ISBN 99932-7-246-9. (ang.).
  3. ↑ Conrad Thake: The Architectural legacy of Grand Master Pinto (2). [w:] The Malta Independent [on-line]. 2008-05-16. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-01)]. (ang.).
  4. ↑ One World - Protecting the most significant buildings, monuments and features of Valletta (13) Pinto Stores. [w:] Times of Malta [on-line]. 2008-06-19. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-09)]. (ang.).
  5. ↑ Christian Psaila: The Floriana Waterfront. [w:] Times of Malta [on-line]. 2005-12-08. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-08)]. (ang.).
  6. ↑ a b Pinto Stores. National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands, 2012-12-28. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-11)]. (ang.).
  7. ↑ Spend some quality time. [w:] Times of Malta [on-line]. 2014-11-07. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-05)]. (ang.).
  8. ↑ Lisa Alexander: 12 Top-Rated Tourist Attractions in Valletta. planetware. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-23)]. (ang.).
  9. ↑ John Scerri: Floriana. malta-canada.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-06)]. (ang.).
  10. ↑ Protection of Antiquities Regulations 21st November, 1932 Government Notice 402 of 1932, as Amended by Government Notices 127 of 1935 and 338 of 1939.. Malta Environment and Planning Authority. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-20)]. (ang.).
  11. ↑ Att ta" l-1992 Dwar l-Ippjanar ta' l-Izvilupp (Artikolu 46). „The Malta Government Gazette”, s. 5333, 2008-03-28. Department of Information. [zarchiwizowane z adresu 2017-03-22]. (malt.). 
  12. ↑ 125 properties on National Inventory of the Cultural Property. [w:] The Malta Independent [on-line]. 2012-12-30. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-11)]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Valletta_Waterfront&oldid=72210986”