USS Rathburne (DD-113)
.jpg) Niszczyciel na początku lat 30 XX wieku. | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Wodowanie |
27 grudnia 1917 |
 US Navy
| |
| Nazwa |
USS „Rathburne” (DD-113) |
| Wejście do służby |
24 czerwca 1918 |
| Wycofanie ze służby |
12 lutego 1923 |
| US Navy
| |
| Nazwa |
USS „Rathburne” (APD-25) |
| US Navy
| |
| Nazwa |
USS „Rathburne” (DD-113) |
| Los okrętu |
skreślony 28 listopada 1946 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
1060 ton |
| Długość |
95,8 m |
| Szerokość |
9,4 m |
| Zanurzenie |
3,7 m |
| Prędkość |
35 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 4 × 102 mm L/50 2 x 76 mm L/23 | |
| Wyrzutnie torpedowe |
12 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm |
| Załoga |
133 oficerów i marynarzy |
USS Rathburne (DD–113) – amerykański niszczyciel typu Wickes z okresu I wojny światowej. Jego patronem był John Peck Rathbun.
Stępkę jednostki położono 12 lipca 1917 roku w stoczni William Cramp & Sons Company w Filadelfii. Został zwodowany 27 grudnia 1917 roku. Wszedł do służby 24 czerwca 1918 roku[1].
W czasie ostatnich miesięcy I wojny światowej, od lipca do listopada 1918 roku „Rathburne” eskortował konwoje w zachodniej części Atlantyku[1].
W czasie II wojny światowej używany głównie jako okręt szkolny. 20 maja 1944 roku przeklasyfikowany na szybki transportowiec APD-25, brał później udział w działaniach bojowych na Pacyfiku. Trafiony przez kamikaze[1].
20 lipca 1945 roku przeklasyfikowany ponownie na niszczyciel DD-113[1].
Skreślony z listy jednostek floty 28 listopada 1945 roku, sprzedany na złom w listopadzie 1946 roku[1].
W czasie służby został odznaczony sześcioma battle stars[1].