Przejdź do zawartości

Tramwaje w Magnitogorsku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tramwaje w Magnitogorsku
tramwaj
Ilustracja
KTM-5 w Magnitogorsku
Państwo

 Rosja

Obwód

 czelabiński

Lokalizacja

Magnitogorsk

Operator

Maggortrans

Liczba linii

38

Infrastruktura
Schemat sieci
Schemat sieci tramwajowej w Magnitogorsku
Długość sieci

170,2 km

Strona internetowa

Tramwaje w Magnitogorsku – system komunikacji tramwajowej w rosyjskim mieście Magnitogorsk, w obwodzie czelabińskim.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Tramwaje w Magnitogorsku otwarto 18 stycznia 1935 r. jako elektryczne, szerokotorowe (1524 mm) o długości 11 km[1]. W 1941 r. długość linii wynosiła 22,5 km. W ciągu następnych lat rozbudowywano sieć tramwajową, także w 1955 r. długość tras wzrosła do 52,5 km, a w 1965 r. do 89 km. W najbliższych latach planowana jest dalsza rozbudowa tras, a w dalszej przyszłości budowa kolejnego mostu nad rzeką Ural[2].

W Magnitogorsku funkcjonuje 38 linii tramwajowych.

Zajezdnia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza zajezdnia mogła pomieścić 45 wagonów. W 1961 r. otwarto drugą zajezdnię na 100 wagonów. W 1997 na południu miasta otwarto zajezdnię nr 3. W 2019 r. w Magnitogorsku działały tylko dwie zajezdnie (zajezdnię nr 2 zamknięto 22 lipca 2010 r.).

W 1941 r. w Magnitogorsku było eksploatowanych 32 z 36 wagonów. Liczba wagonów w 1955 wynosiła 113. Dziesięć lat później liczba wagonów wzrosła do 240. Według stanu z lipca 2019 r. eksploatowanych jest 190 wagonów[3], z czego większość to tramwaje typu KTM-5:

Typ Liczba
KTM-5M3 111
KTM-5A 22
KTM-5 (mod. Gorizont) 4
KTM-8KM 26
KTM-19K 2
KTM-19KT 12
71-623-02.01 15
71-623-02.02 5

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Magnitogorskomu tramwaju–25 let. „Magnitogorskij mietałł”, 1960-01-17. [dostęp 2014-01-20]. 
  2. Buduszczeje i płany na sajtie «Magnitogorskij tramwaj». [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-13)]. (ros.).
  3. Vehicle Statistics Magnitogorsk, Tramwaj. transphoto.ru. [dostęp 2019-07-27].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]