Tramwaje w Magnitogorsku
tramwaj | |
KTM-5 w Magnitogorsku | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Lokalizacja | |
Operator |
Maggortrans |
Liczba linii |
38 |
Infrastruktura | |
Schemat sieci tramwajowej w Magnitogorsku | |
Długość sieci |
170,2 km |
Strona internetowa |
Tramwaje w Magnitogorsku – system komunikacji tramwajowej w rosyjskim mieście Magnitogorsk, w obwodzie czelabińskim.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Tramwaje w Magnitogorsku otwarto 18 stycznia 1935 r. jako elektryczne, szerokotorowe (1524 mm) o długości 11 km[1]. W 1941 r. długość linii wynosiła 22,5 km. W ciągu następnych lat rozbudowywano sieć tramwajową, także w 1955 r. długość tras wzrosła do 52,5 km, a w 1965 r. do 89 km. W najbliższych latach planowana jest dalsza rozbudowa tras, a w dalszej przyszłości budowa kolejnego mostu nad rzeką Ural[2].
Linie
[edytuj | edytuj kod]W Magnitogorsku funkcjonuje 38 linii tramwajowych.
Zajezdnia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza zajezdnia mogła pomieścić 45 wagonów. W 1961 r. otwarto drugą zajezdnię na 100 wagonów. W 1997 na południu miasta otwarto zajezdnię nr 3. W 2019 r. w Magnitogorsku działały tylko dwie zajezdnie (zajezdnię nr 2 zamknięto 22 lipca 2010 r.).
Tabor
[edytuj | edytuj kod]W 1941 r. w Magnitogorsku było eksploatowanych 32 z 36 wagonów. Liczba wagonów w 1955 wynosiła 113. Dziesięć lat później liczba wagonów wzrosła do 240. Według stanu z lipca 2019 r. eksploatowanych jest 190 wagonów[3], z czego większość to tramwaje typu KTM-5:
Typ | Liczba |
---|---|
KTM-5M3 | 111 |
KTM-5A | 22 |
KTM-5 (mod. Gorizont) | 4 |
KTM-8KM | 26 |
KTM-19K | 2 |
KTM-19KT | 12 |
71-623-02.01 | 15 |
71-623-02.02 | 5 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Magnitogorskomu tramwaju–25 let. „Magnitogorskij mietałł”, 1960-01-17. [dostęp 2014-01-20].
- ↑ Buduszczeje i płany na sajtie «Magnitogorskij tramwaj». [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-13)]. (ros.).
- ↑ Vehicle Statistics Magnitogorsk, Tramwaj. transphoto.ru. [dostęp 2019-07-27].