Strefa Teisseyre’a-Tornquista

Strefa Teisseyre’a-Tornquista (strefa T-T, strefa Tornquista-Teisseyre’a) – ciąg uskoków tektonicznych tworzący wschodnią granicę szwu transeuropejskiego łączącego platformę wschodnioeuropejską ze strukturami geologicznymi Europy Zachodniej.

Strefa Teisseyre’a-Tornquista ma szerokość ok. 100 km. Ponieważ jest przykryta osadami o miąższości od 8 do 12 km, znamy ją tylko dzięki metodom geofizycznym, które wykazały istnienie rozłamów o głębokości kilkudziesięciu, a nawet 100 km^[1].

W strefie T-T występuje skokowa zmiana właściwości skał skorupy ziemskiej. Składa się z serii równoległych głębokich uskoków i rozłamów. Niektóre z nich sięgają nieciągłości Mohorovičicia. Uskoki są głównie pionowe, niekiedy lekko nachylone na północny wschód.

Do niedawna^[kiedy?] strefą Teisseyre’a-Tornquista zwano cały szew transeuropejski, jednak badania doprowadziły do rozróżnienia między strefą T-T jako strukturą liniową – zachodnią krawędzią platformy wschodnioeuropejskiej, a strefą szwu transeuropejskiego jako strukturą o charakterze pasmowym – połączeniem tej platformy z mniejszymi strukturami przyrosłymi do niej od zachodu.^{[potrzebny przypis]}

Strefę odkrył polski geolog Wawrzyniec Teisseyre, a jego badania potwierdził Niemiec Alexander Tornquist. Od ich nazwisk pochodzi nazwa. Mimo większego wkładu w odkrycie i zbadanie strefy w zachodnich publikacjach nazwisko Polaka niekiedy stawia się na drugim miejscu lub pomija^[2].

• Szew transeuropejski

• WłodzimierzW. Mizerski WłodzimierzW., Geologia dynamiczna, Warszawa: PWN, 2006, ISBN 83-01-14862-4, OCLC 749149505 . Brak numerów stron w książce
• JerzyJ. Kondracki JerzyJ., Geografia regionalna Polski, Warszawa: PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2, OCLC 830133845 . Brak numerów stron w książce

• O trzęsieniach ziemi i strefie T-T. Wiedza i Życie. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-09)].