Stępocice
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
41 |
Kod pocztowy |
28-440[4] |
Tablice rejestracyjne |
TPI |
SIMC |
0237653[5] |
Położenie na mapie gminy Działoszyce | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |
Położenie na mapie powiatu pińczowskiego | |
50°25′38″N 20°19′51″E/50,427222 20,330833[1] |
Stępocice – wieś sołecka[6] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Działoszyce[5][7].
W latach 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Stępocice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0237660 | Wyrwa | część wsi |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Stępocice, w roku 1339 „Stampocicze”, wieś w powiecie pińczowskim. W r. 1339 król Kazimierz III Wielki przenosi tę wieś, własność braci Bonifacjuaza i Egidiusza, z prawa polskiego na niemieckie (Kod. małop. t.III, s.36)[8].
W połowie XV w. wieś Stępocice podlegała administracyjne parafii Lubcza. Stanowiąc własność Mikołaja Roszy z Dworzyszowic, kasztelana zawichostskicgo, herbu Różyc. Było tu 7 łanów kmiecych, 2 zagrodników z rolą, od których dziesięcinę snopową i konopną, wartości 10 grzywien płacono prebendzie wiślickiej widuchowskiej. Folwark rycerski płacił dziesięcinę plebanowi w Dziekanowicach blisko Wieliczki (Długosz L.B. t.I, s.426).
Według registru poborowego powiatu krakowskiego z 1581 r., wieś Stępocice (parafia Lubcza), własność Kormanickiego, miała 5 ½ łana kmiecego, 3 czynszowników, 4 zagrodników bez roli, 2 komorników z bydłem, 4 komorników bez bydła oraz 2 rzemieślników (Pawiński, Kod. Małop. s.439, s.89)[9].
W wieku XIX Stępocice – wieś i folwark w powiecie pińczowskim, gminie i parafii Sancygniów, od Pińczowa oddalone 20 wiorst.
W 1827 r. było tu 24 domów, i 78 mieszkańców. W 1885 r. folwark Stęocice posiadał rozległość mórg 895, budynków drewnianych było 12. Wieś Stępocice posiadała osad 31, mórg 140, wieś Lipówka osad 7, z gruntem mórg 24.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 131150
- ↑ Wieś Stępocice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-04-24] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1207 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-16].
- ↑ Jednostki organizacyjne gminy Działoszyce. Urząd Gminy Działoszyce. [dostęp 2015-04-16].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-14].
- ↑ Stępocice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 622 .
- ↑ Stępocice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 336 .