Przejdź do zawartości

Pomnik Ottona von Bismarcka we Wrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pomnik Ottona von Bismarcka
Ilustracja
Pomnik na fotografii z 1900 r.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wrocław

Miejsce

pl. Jana Pawła II

Typ obiektu

posąg

Styl architektoniczny

neoklasycyzm (posąg), modernizm (postument)

Projektant

Peter Breuer i Robert Hankow

Całkowita wysokość

10 m

Data budowy

1900

Data odsłonięcia

16 października 1900

Data likwidacji

1947

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pomnik Ottona von Bismarcka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Pomnik Ottona von Bismarcka”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Pomnik Ottona von Bismarcka”
Ziemia51°06′42″N 17°01′21″E/51,111667 17,022500

Pomnik Ottona von Bismarcka (niem. Otto von Bismarck Denkmal) – pomnik kanclerza Cesarstwa Niemieckiego Ottona von Bismarcka, który znajdował się we Wrocławiu w miejscu dzisiejszego placu Jana Pawła II. Zniszczony podczas II wojny światowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Postanowienie o budowie pomnika Bismarcka we Wrocławiu zapadło w 1898 r., wkrótce po śmierci kanclerza. Pomnik kosztował 120 tysięcy marek. Projektantami i twórcami byli: prof. Peter Breuer (twórca posągu) i Robert Hankow (twórca postumentu) z Berlina.

Naprzeciwko pomnika, po drugiej stronie ówczesnego Placu Królewskiego (niem. Königsplatz)), powstała w 1905 r. Fontanna Bismarcka (niem. Bismarck-Brunnen), późniejsza Fontanna Alegoria Walki i Zwycięstwa. Pod koniec II wojny światowej posąg Bismarcka zdemontowano i ukryto. W 1947 r. wyjeżdżający do Niemiec niemiecki ogrodnik z dzielnicy Biskupin zaoferował jego sprzedaż jako złomu. Odkupił go polski dziennikarz z Wrocławia Leszek Goliński za kwotę 1000 złotych. Posąg w końcu przetopiono, a postument rozebrano[1]. Na jego miejscu wybudowano przejście podziemne. Fontannę Bismarcka odrestaurowano w 1955 r.

Projekt i wymowa

[edytuj | edytuj kod]

Pomnik łącznie z podstawą miał 10 m wysokości (w tym 4,5 m liczył sam posąg). Postać kanclerza, wykonaną z brązu, przedstawiono w mundurze kirasjera i rozpiętym płaszczu[2]. Na głowie miał pikielhaubę, w lewej dłoni trzymał szpadę, a w prawej dokument. Cokół z przodu miał napis „Bismarck”, odznakę wojskową oraz rok urodzenia i śmierci; z tyłu był napis Wdzięczni Ślązacy (Die dankbaren Schlesier) i data 1900.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pomnik Ottona Bismarcka (dawny). Wratislaviae Amici. [dostęp 2017-01-22].
  2. Pomnik Bismarcka. [dostęp 2017-01-22].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]