Przejdź do zawartości

Pojazd wolnobieżny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pojazd wolnobieżny – według ustawy o ruchu drogowym w Polsce pojazd silnikowy, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 25 km/h, z wyjątkiem ciągników rolniczych[1]. Pojazdy wolnobieżne są wykorzystywane w rolnictwie, leśnictwie, budownictwie i transporcie bliskim. Do prowadzenia tego typu pojazdów wystarczy prawo jazdy kat. B, jednakże przy ciągnięciu przyczep o dmc przekraczającej 750 kg potrzebna jest jeszcze rozszerzenie uprawnień lub kat. T. Natomiast do obsługi tych maszyn, które są wyposażone w osprzęt roboczy, potrzebne jest także zaświadczenie eksploatacyjne (wydawane przez CDR) dla pojazdów rolniczych, zaświadczenie kwalifikacyjne (wydawane przez UDT) dla pojazdów leśnych i wózków transportowych, oraz książeczka operatora (wydawana przez IMBiGS) dla pojazdów budowlanych. Urządzenia nie są pojazdami wolnobieżnymi (prawnie z wyjątkiem Ustawy Prawo o ruchu drogowym), przez co nie muszą spełniać wymagań prawnych dla nich określonych.

Podział pojazdów wolnobieżnych

[edytuj | edytuj kod]

W poniższej tabeli zamieszczono przeglądowy spis popularnych typów i rodzajów współcześnie produkowanych pojazdów wolnobieżnych wraz ze zdjęciami przykładowymi.

Podział pojazdów wolnobieżnych
Typ maszyny Rodzaj maszyny Zdjęcie
Maszyny rolnicze
Kombajny
Kosiarki samojezdne
Opryskiwacze
Prasy
Sadzarki
Sieczkarnie
Zgrabiarki
Maszyny leśne Forwardery i Harwardery
Harwestery
Karczowniki
Klembanki i Skidery
Rębaki
Wciągarki
Maszyny budowlane Frezarki
Koparki
Koparkoładowarki
Ładowarki
Palownice
Recyklery
Równiarki
Spycharki
Układarki
Walce
Wiertnice
Zagęszczarki
Zgarniarki
Żurawie
Wózki transportowe Wózki bagażowe
Wózki platformowe
Wózki podnośnikowe
Wózki wysięgnikowe

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]