Kwalifikowany podpis elektroniczny
Kwalifikowany podpis elektroniczny – zaawansowany podpis elektroniczny, który jest składany za pomocą kwalifikowanego urządzenia do składania podpisu elektronicznego i który opiera się na kwalifikowanym certyfikacie podpisu elektronicznego[1][2].
Do 6 października 2016 stanowił skrót od bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany kwalifikowanym certyfikatem, czyli podpis elektroniczny spełniający warunki określone w ustawie o podpisie elektronicznym. Obecnie jest to zaawansowany podpis elektroniczny, który jest składany za pomocą kwalifikowanego urządzenia do składania podpisu elektronicznego i który opiera się na kwalifikowanym certyfikacie podpisu elektronicznego
Do 6 października 2016 podpis elektroniczny musiał być weryfikowany ważnym kwalifikowanym certyfikatem oraz składany przy pomocy bezpiecznego urządzenia do składania podpisu.
Zastosowania praktyczne podpisu kwalifikowanego
[edytuj | edytuj kod]- przesyłanie dokumentów do jednostek administracji publicznej (od 9 lipca 2011 roku darmową alternatywą jest profil zaufany)
- podpisywanie umów zapisanych w formie elektronicznej
- składanie zleceń w niektórych aukcjach internetowych
- podpisywanie faktur elektronicznych (do 31 grudnia 2010 roku)
- uwierzytelnianie transakcji w banku
Elementy niezbędne do podpisania dokumentu
[edytuj | edytuj kod]- certyfikat zawierający informacje o właścicielu Certyfikatu
- klucz publiczny, który służy do weryfikacji podpisu
- klucz prywatny, który w przypadku certyfikatu kwalifikowanego znajduje się na karcie kryptograficznej
- urządzenie do odczytu kart
- aplikacja podpisująca
Kwalifikowany certyfikat w Polsce musi spełniać wymagania określone w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (eIDAS )[1]. Ponadto obecnie obowiązuje ustawa z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz.U. z 2024 r. poz. 1725).
Certyfikat kwalifikowany może być wydawany jedynie osobom fizycznym. Potwierdza on przynależność klucza publicznego do danej osoby.
Zaufana trzecia strona
[edytuj | edytuj kod]Jest to niezależna instytucja, która gwarantuje przynależność kluczy do konkretnych podmiotów (osób, organizacji, komputerów, urządzeń sieciowych). Zaufana trzecia strona (TTP, od ang. trusted third party), która wydaje certyfikaty i dba o weryfikację tożsamości podmiotów jest nazywana urzędem certyfikacji lub centrum certyfikacji.
W Polsce kwalifikowane urzędy certyfikacji są umieszczane przez Ministra Cyfryzacji w rejestrze dostawców usług zaufania, prowadzonym przez Narodowe Centrum Certyfikacji.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (CELEX: 32014R0910).
- ↑ Identyfikacja i uwierzytelnienie w usługach elektronicznych, Związek Banków Polskich, s. 10.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz.U. z 2013 r. poz. 262) (uchylona)
- Ustawa z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz.U. z 2024 r. poz. 1725)
- Narodowe Centrum Certyfikacji
- CERTUM – Powszechne Centrum Certyfikacji
- EuroCert – Kwalifikowane Centrum Certyfikacji
- WebTrust (ang.)