Piotr Pawlina
![]() | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódca oddziału partyzanckiego |
Główne wojny i bitwy |
II wojna światowa |
Późniejsza praca |
poseł na Sejm, autor książki Podziemni żołnierze wolności. |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |


Piotr Pawlina ps. „Wolski”, „Piotr” (ur. 18 września 1913 w Ujściu Jezuickim, zm. 6 października 1981 w Kielcach) – polski działacz ruchu ludowego, dowódca oddziału partyzanckiego Batalionów Chłopskich, poseł na Sejm PRL II kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 18 września 1913 roku w Ujściu Jezuickim w rodzinie chłopskiej. Był synem Leona i Jadwigi, miał brata Władysława. Po ukończeniu szkoły podstawowej, po przeprowadzce razem z rodzicami zamieszkał w Szczytnikach w powiecie stopnickim. Służbę wojskową odbył w 4 Pułku Piechoty Legionów w Kielcach. W latach 1933–1939 był współorganizatorem kół Stronnictwa Ludowego i kół Związku Młodzieży Wiejskiej „Wici” oraz organizatorem manifestacji antysanacyjnych, strajku chłopskiego i bojkotu wyborów do Sejmu. W tym czasie był dwukrotnie aresztowany i osadzony w więzieniu w Kielcach[1].
W czasie II wojny światowej razem z ruchem ludowym zszedł do podziemia i utworzył oddział partyzancki Batalionów Chłopskich[2].
Osobny artykuł:Dowodząc wspomnianym oddziałem 10 czerwca 1944 roku, dokonał pierwszego ataku na więzienie w Pińczowie. W czasie akcji uwolniono 281 więźniów. Zdobyto broń i umundurowanie[3]. 1 sierpnia 1944 roku dowodził jednym z dwu oddziałów Batalionów Chłopskich, które we wsi Strzelce zaatakowały tabor wojskowy. W czasie walki zginęło 14 żołnierzy niemieckich, a 9 rozbrojono[4].
Osobny artykuł: Osobny artykuł:Po zakończeniu wojny napisał książkę: Podziemni żołnierze wolności. Wspomnienia dowódcy oddziału partyzanckiego BCh, którą opatrzył dedykacją: Żołnierzom BCh, którzy oddali życie w walce o wolność ziemi kieleckiej, w hołdzie[5]. W 1957 roku został posłem Sejmu PRL. Zmarł 6 października 1981 roku w Kielcach[6].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Order Krzyża Grunwaldu III klasy
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Partyzancki
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marciniec 2001 ↓, s. 31.
- ↑ Pawlina 1973 ↓, s. 7,8,10.
- ↑ Hillebrandt 1967 ↓, s. 537.
- ↑ Hillebrandt 1967 ↓, s. 543.
- ↑ Pawlina 1973 ↓, s. 5.
- ↑ Marciniec 2001 ↓, s. 32.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Franciszek Faliszewski: Kartki z przeszłości ruchu ludowego w byłym powiecie stopnickim. Warszawa: 1965.
- Janusz Gmitruk, Piotr Matusak, Jan Nowak: Kalendarium działalności bojowej Batalionów Chłopskich 1940-1945. Warszawa: 1983.
- Bohdan Hillebrandt: Partyzantka na Kielecczyźnie 1939-1945. Warszawa: 1967.
- Leszek Marciniec: Więzi i korzenie. Tom II. Kielce - Busko-Zdrój: 2001.
- Piotr Pawlina: Podziemni żołnierze wolności. Warszawa: 1973.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Członkowie Związku Młodzieży Wiejskiej RP Wici
- Dowódcy polskich oddziałów partyzanckich z okresu II wojny światowej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Partyzanckim
- Odznaczeni Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy
- Ofiary represji politycznych w II Rzeczypospolitej
- Posłowie na Sejm PRL
- Polscy autorzy pamiętników i dzienników
- Politycy polskiego ruchu ludowego
- Uczestnicy akcji bojowych polskiego podziemia w czasie II wojny światowej
- Urodzeni w 1913
- Więźniowie więzienia przy ul. Zamkowej w Kielcach
- Zmarli w 1981
- Żołnierze Batalionów Chłopskich