Pigwowiec
Pigwowiec japoński | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
pigwowiec | ||
Nazwa systematyczna | |||
Chaenomeles Lindl. Trans. Linn. Soc. London 13: 96, 97. 23 Mai-21 Jun 1821 | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Chaenomeles japonica (Thunb.) Lindl. ex Spach[3] | |||
Synonimy | |||
|
Pigwowiec (Chaenomeles Lindl.) – rodzaj roślin z rodziny różowatych. Obejmuje cztery gatunki[4]. Wszystkie występują we wschodniej Azji – w Chinach, na Półwyspie Koreańskim i w Japonii. Jako introdukowane obecne są w Azji Środkowej, znacznej części Europy, w Ameryce Północnej i Nowej Zelandii[4]. W naturze rosną w lasach, na terenach skalistych, często przy strumieniach[5].
Rośliny te uprawiane są jako ozdobne, głównie dla obficie rozwijających się wiosną kwiatów[5]. W Japonii rodzaj ten często uprawiany jest w formie bonsai[6]. Długo utrzymujące się na pędach owoce wykorzystywane są do wyrobu przetworów. Pigwowiec japoński w Chinach wykorzystywany jest do aromatyzowania pomieszczeń[6]. W uprawie znajdują się różne gatunki i mieszańce między nimi. W Polsce najczęściej uprawiany jest pigwowiec chiński, pośredni, rzadziej japoński i najrzadziej – wrażliwy na mrozy – pigwowiec katajski. W uprawie znajdują się bardzo liczne odmiany, często mieszańcowego pochodzenia[7].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Krzewy zwykle do 2–3 m, rzadko Ch. cathayensis wyrasta w formie niewielkiego drzewa do 6 m wysokości[8]. Pędy bywają cierniste, nagie lub krótko owłosione, zróżnicowane są na długo- i krótkopędy[7].
- Liście
- Sezonowe lub zimozielone, skrętoległe, pojedyncze i krótkoogonkowe[8]. Wsparte są przylistkami nerkowatego kształtu, dużymi zwłaszcza na młodych pędach[7]. Blaszka piłkowana lub karbowana. Ma kształt okrągławy u Ch. japonica do lancetowatego u C. cathayensis[7].
- Kwiaty
- Wyrastają na krótkopędach na starszych pędach skupione po kilka w pęczkach. Kwiaty są krótkoszypułkowe[7]. Działek kielicha jest 5 i nie są one trwałe[8]. Płatków korony jest 5, są one białe do czerwonych, duże – cały kwiat osiąga 3–5 cm średnicy[7]. Pręcików jest 20 lub więcej, zebranych w dwóch okółkach. Zalążnia jest złożona z 5 owocolistków, w każdym z licznymi zalążkami rozwijającymi się w dwóch rzędach. Szyjek słupka jest tyle ile owocolistków, są zrośnięte u nasady[8].
- Owoce
- Jabłkowate (miąższ tworzy mięśniejące dno kwiatowe), są jajowate do kulistych, osiągają 3–5 cm średnicy, u C. cathayensis nawet do 7 cm[8][7]. Są bardzo twarde i silnie pachnące, barwy zielonkawej lub żółtej, czasem z rumieńcem. W 5 komorach zawierają bardzo liczne, brązowe nasiona[7].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]- Pozycja systematyczna
Rodzaj z plemienia Pyreae, podrodziny Spiraeoideae (dawniej Pomoideae) z rodziny różowatych Rosaceae, rzędu różowców Rosales w obrębie kladu różowych obejmującego część roślin okrytonasiennych[9][2]. Gatunki tu zaliczane dawniej włączane były do rodzaju pigwa Cydonia[5].
- Chaenomeles cathayensis (Hemsl.) C.K.Schneid. – pigwowiec katajski
- Chaenomeles japonica (Thunb.) Lindl. ex Spach – pigwowiec japoński
- Chaenomeles lagenaria (Loisel.) Koidz. – pigwowiec chiński, p. okazały
- Chaenomeles ×superba (Frafm) Rehder.) – pigwowiec pośredni
- Chaenomeles thibetica T.T.Yu
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-25] (ang.).
- ↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-01-23].
- ↑ a b c d Chaenomeles Lindl.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-12-20].
- ↑ a b c Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 250. ISBN 0-333-73003-8.
- ↑ a b David J. Mabberley , Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 185, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
- ↑ a b c d e f g h Włodzimierz Seneta: Drzewa i krzewy liściaste C. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 104-106. ISBN 83-01-11074-0.
- ↑ a b c d e Gu Cuizhi, Stephen A. Spongberg: Chaenomeles. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-12-21].
- ↑ D. Potter i inni, Phylogeny and classification of Rosaceae, „Plant Systematics and Evolution”, 266, 2007, s. 5–43, DOI: 10.1007/s00606-007-0539-9 .
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.