Przejdź do zawartości

Peggy Kirk Bell

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Peggy Kirk Bell
Pseudonim

Peggy

Data i miejsce urodzenia

28 października 1921
Findlay

Data śmierci

23 listopada 2016

Narodowość

amerykańska

Miejsce zamieszkania

Southern Pines

Kariera
Przejście na zawodowstwo

1950

Peggy Kirk Bell, właśc. Margaret Ann Kirk Bell (ur. 28 października 1921 w Findlay, zm. 23 listopada 2016) – amerykańska golfistka, instruktorka golfa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kształciła się w Sargent College w Bostonie, następnie w Rollins College w Winter Park, uzyskując dyplom z wychowania fizycznego. Wszechstronnie utalentowana sportowo, w wieku 17 lat zajęła się golfem. W latach 40. startowała w rozgrywkach amatorek, sięgając m.in. trzykrotnie po wygraną w Ohio Amateurs. Zdobyła również jeden tytuł wielkoszlemowy – w 1949 triumfowała w Titleholders Championship. W 1950 wystąpiła w reprezentacji USA w Pucharze Curtis. Kontynuowała następnie występy w gronie golfistek zawodowych, zrzeszonych w nowej organizacji Ladies Professional Golf Association (LPGA).

W 1953 wyszła za mąż za Warrena Bella (zm. 1984), koszykarza zawodowego, potem biznesmena. Małżonkowie zostali wkrótce współwłaścicielami klubu golfowego Pine Needles Lodge & Golf Club w Pinehurst, w którym Peggy Bell była instruktorką. Po śmierci męża przejęła prowadzenie klubu, który był gospodarzem turnieju U.S. Women’s Open w 1996, 2001 i 2007.

Peggy Kirk Bell była autorką lub współautorką książek instruktażowych o golfie oraz autobiografii: Golf Magazine's Winning Pointers form the Pros (z Gene’em Sarazenem), A Woman's Way to Better Golf, The Gift of Golf. My Life with a Wonderful Game (z Lee Pace).

W 1990 została uhonorowana najwyższym wyróżnieniem United States Golf Association – nagrodą Boba Jonesa. Jej nazwisko wpisano do Hall of Fame sportu stanu Karolina Północna oraz Hall of Fame trenerów golfa (2002, jako pierwsza kobieta).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]