Parsuna
Parsuna (od łac. persona) – nazwa portretów świeckich malowanych w Rosji od końca XVI do początków XVIII wieku[1]
Parsuny wywodzą się z malarstwa ikonowego, korzystając z jego schematów przedstawieniowych i technik[1]. W XVII w. pojawiły się bardziej realistyczne ujęcia postaci i tła, co wiązało się z oddziaływaniem z Rzeczypospolitej wzorców portretu sarmackiego[1]. Terminem parsun określano także portrety ukraińskie oraz białoruskie[1].
Początkowo parsuny przedstawiały głównie władców i przedstawicieli rosyjskiej arystokracji. Ważnym ośrodkiem tego rodzaju malarstwa była Orużenaja Pałata (pracujący na potrzeby carów zespół pracowni na moskiewskim kremlu). W XVIII w. malarstwo parsunowe stało się domeną prowincjonalnych malarzy ikon, wykonujących portrety na zamówienie. Najdłużej parsuny podobały się rosyjskim kupcom, którzy aż do I poł. XIX w. kazali się najczęściej przedstawiać, w charakterystyczny dla malarstwa parsunowego sposób.
-
Fiodor I
-
Michał I
-
Fiodor III
-
Marfa Apraksina
-
Iwan V
-
Piotr I
-
Natalia Naryszkina
-
Zofia Romanowa
-
Wasilij Golicyn
-
Lew Naryszkin
-
Fiodor Romodanowski
-
Wasilij Lutkin
-
Boris Prozorowski
-
Patriarcha Joachim
-
Patriarcha Adrian
-
Iwan Własow
-
Jermak Timofiejewicz
-
Aleksander Newski
-
Tichon Streszniew
-
Eudoksja Strieszniewa
-
Iwan Szepotiev