Ogończa pastynak

Ogończa pastynak
	Dasyatis pastinaca
	(Linnaeus, 1758)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ryby chrzęstnoszkieletowe
Podgromada	spodouste
Infragromada	Euselachii
(bez rangi)	płaszczki
Rząd	orleniokształtne
Rodzina	ogończowate
Rodzaj	Dasyatis
Gatunek	ogończa pastynak
Synonimy
	Raja pastinaca Linnaeus, 1758; Raia pastinaca Stephan, 1779; Dasyatis ujo Rafinesque, 1810; Trygon vulgaris Risso, 1827; Pastinaca olivacea Swainson, 1839; Pastinaca laevis Gronow, 1854;
	Raja pastinaca Linnaeus, 1758; Raia pastinaca Stephan, 1779; Dasyatis ujo Rafinesque, 1810; Trygon vulgaris Risso, 1827; Pastinaca olivacea Swainson, 1839; Pastinaca laevis Gronow, 1854;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; brak danych
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ogończa pastynak^[9], ogończa^[10], pastynak^[10] (Dasyatis pastinaca) – gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej z rodziny ogończowatych (Dasyatidae).

Występowanie

Wschodni Atlantyk od Norwegii do południowej Afryki oraz Morze Śródziemne i Morze Czarne.

Występuje w spokojnych, płytkich wodach przybrzeżnych, nad piaszczystym lub mulistym dnem na głębokości do 60 m.

Cechy morfologiczne

Mierzy maksymalnie do 2,5 m długości. Ciało silnie spłaszczone grzbietobrzusznie o kształcie rombowatej tarczy, płetwy piersiowe zaokrąglone. Pysk mały, lekko spiczasty, rozwartokątny. Skóra gładka, u starszych osobników mogą występować maleńkie haczyki i tępe kolce. Uzębienie składa się z 22–46 zębów, tworzących płytki. Brak płetwy grzbietowej i płetwy ogonowej. Trzon ogonowy długi, cienki, z kilem na górnej i dolnej stronie. Na trzonie ogonowym 1–2 długie ciernie, pokryte zadziorami.

Strona grzbietowa ciemnoszara, żółto- lub czerwonawobrązowa do oliwkowej, z białymi plamami u młodych osobników. Strona brzuszna brudnobiała z ciemnymi brzegami.

Maksymalna długość życia to 10 lat^[11].

Odżywianie

Żywi się małymi rybami żyjącymi na dnie oraz skorupiakami, mięczakami i jeżowcami.

Rozród

Ryba żyworodna. Rozród przypada na okres pomiędzy majem a wrześniem^[11]. Zarodki zagnieżdżają się w kosmkach jajowodu i są przez nie odżywiane.

Przypisy

↑ Dasyatis pastinaca, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 232. (łac.).
↑ Ch.F. Stephan: De rajis, schediasma primum. Lipsiae: 1779, s. 18. (łac.).
↑ C.S. Rafinesque: Caratteri di alcuni nuovi generi e nuove specie di animali e piante della Sicilia: con varie osservazioni sopra i medesimi. Palermo: Per le stampe di Sanfilippo, 1810, s. 16. (wł.).
↑ A. Risso: Histoire naturelle des principales productions de l’Europe méridionale, et particulièrement de celles des environs de Nice et des Alpes maritimes. T. 3. Paris: Chez F.-G. Levrault, 1827, s. 160. (fr.).
↑ W. Swainson: Natural History of Fishes, Amphibians & Reptiles, or Monocardian Animals. Cz. 2. London: Longman & Co., 1839, s. 319. (ang.).
↑ J.E. Gray: Catalogue of fish collected and described by Laurence Theodore Gronow, now in the British Museum. London: The Trustees, 1854, s. 11. (ang.).
↑ F.F. Serena F.F. i inni, Dasyatis pastinaca, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-09-11] (ang.).
↑ Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.
↑ ^a ^b Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973 (wyd. II 1976), seria: Mały słownik zoologiczny.
↑ ^a ^b Ali İşmen. Age, growth, reproduction and food of common stingray (Dasyatis pastinaca L., 1758) in ˙Iskenderun Bay, the eastern Mediterranean. „Fisheries Research”. 60 (1), s. 169-176, 2013-01-30. Turcja: Elsevier. DOI: 10.1016/S0165-7836(02)00058-9.

Bibliografia

Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.
Dasyatis pastinaca. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 7 lutego 2010]
Ali İşmen. Age, growth, reproduction and food of common stingray (Dasyatis pastinaca L., 1758) in ˙Iskenderun Bay, the eastern Mediterranean. "Fisheries Research". 60 (1), s. 169-176, 2013-0-30. Turcja: Elsevier. DOI: 10.1016/S0165-7836(02)00058-9

[itis-1] Dasyatis pastinaca, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Linnaeus-2] C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 232. (łac.).

[Stephan-3] Ch.F. Stephan: De rajis, schediasma primum. Lipsiae: 1779, s. 18. (łac.).

[Rafinesque-4] C.S. Rafinesque: Caratteri di alcuni nuovi generi e nuove specie di animali e piante della Sicilia: con varie osservazioni sopra i medesimi. Palermo: Per le stampe di Sanfilippo, 1810, s. 16. (wł.).

[Risso-5] A. Risso: Histoire naturelle des principales productions de l’Europe méridionale, et particulièrement de celles des environs de Nice et des Alpes maritimes. T. 3. Paris: Chez F.-G. Levrault, 1827, s. 160. (fr.).

[Swainson-6] W. Swainson: Natural History of Fishes, Amphibians & Reptiles, or Monocardian Animals. Cz. 2. London: Longman & Co., 1839, s. 319. (ang.).

[Gray-7] J.E. Gray: Catalogue of fish collected and described by Laurence Theodore Gronow, now in the British Museum. London: The Trustees, 1854, s. 11. (ang.).

[iucn-8] F.F. Serena F.F. i inni, Dasyatis pastinaca, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-09-11] (ang.).

[Grabda-9] Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.

[mszR-10] Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973 (wyd. II 1976), seria: Mały słownik zoologiczny.

[:0-11] Ali İşmen. Age, growth, reproduction and food of common stingray (Dasyatis pastinaca L., 1758) in ˙Iskenderun Bay, the eastern Mediterranean. „Fisheries Research”. 60 (1), s. 169-176, 2013-01-30. Turcja: Elsevier. DOI: 10.1016/S0165-7836(02)00058-9.

[1]