Matouš Ferdinand Sobek z Bílenberka
Arcybiskup Metropolita Praski Prymas Czech | ||
| ||
Data i miejsce urodzenia | ||
---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||
Miejsce pochówku | ||
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia |
10 listopada 1664 (biskup hradecki) | |
Sakra biskupia |
15 marca 1665 |
Data konsekracji |
15 marca 1665 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||
| |||||
|
Matouš Ferdinand Sobek z Bílenberka, OSB, (ur. 19 września 1618 r. w Rajhradzie; zm. 29 kwietnia 1675 r. w Pradze) – czeski duchowny kościoła katolickiego, pierwszy biskup ordynariusz diecezji hradeckiej w latach 1664–1668, arcybiskup metropolita praski i prymas Czech od 1668 roku.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Edukacja i początki kariery
[edytuj | edytuj kod]Mateusz Sobek urodził się w 1618 roku w Rajhradzie. Uczęszczał do szkoły przyklasztornej benedyktynów w Broumovie, a po jej ukończeniu studiował teologię w Ołomuńcu. W 1638 roku wstąpił do zakonu benedyktynów w Broumovie, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował następnie w parafiach zakonnych na terenie Czech. Po 1650 roku został opatem klasztoru św. Mikołaja w Pradze, a w 1655 był jedną z ważniejszych osobistości swojego zakonu w Czechach, stając się jednym ze współpracowników cesarza Leopolda I Habsburga, który przewidział go na biskupa planowanej diecezji hradeckiej.
Biskup hradecki
[edytuj | edytuj kod]Po trwających kilka miesięcy negocjacjach między dworem cesarskim, praską kurią metropolitarną i Stolicą Apostolską papież Aleksander VII zdecydował się w 1664 erygować diecezję hradecką, na której pierwszego ordynariusza powołał 10 listopada tego samego roku Mateusza Sobka. Konsekracja na biskupa odbyła się 15 marca 1665 roku w katedrze św. Wita w Pradze, a dokonał jej metropolita praski Ernst Adalbert von Harrach.
Od samego początku Mateusz Sobek zajął się organizacją nowego biskupstwa, z powodu braku pałacu biskupiego zamieszkując w klasztorze jezuitów.
Arcybiskup praski
[edytuj | edytuj kod]Po nagłej śmierci abpa Jana Viléma Libštejnskýego z Kolowrat został wyznaczony przez cesarza Leopolda I na jego następcę 11 marca 1669 roku. Prowizję papieską (zatwierdzenie przez papieża) otrzymał 4 maja tego samego roku, obejmując rządy w metropolii praskiej. Kontynuował akcję rekatolicyzacyjną Czech, nakazując duchownym przedstawianie raz do roku sprawozdania z realizacji tego zadania w ich parafiach. Nakazał używać duchownym języka czeskiego w kazaniach. Zorganizował obchody 700-lecia diecezji praskiej i kontynuował budowę katedry św. Wita w Pradze.
Nabył dla siebie i swoich następców zamki w Louňovicach pod Blaníkem i Příbramie. Zmarł w 1675 roku w Pradze i został pochowany w podziemiach miejscowej archikatedry.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kurt A. Huber: Erwin Gatz: Die Bischöfe des Heiligen Römischen Reiches 1648–1803. s. 467–468. ISBN 3-428-06763-0. (niem.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Krótka biografia. www.catholic-hierarchy.org. [dostęp 2010-02-15]. (ang.).
- Biografia na stronie czeskiego Kościoła katolickiego. tisk.cirkev.cz. [dostęp 2010-02-15]. (cz.).