Lista najwyższych budynków w Katowicach
Lista najwyższych budynków w Katowicach – lista budynków położonych w granicach miasta Katowice, których wysokość całkowita wynosi co najmniej 55 m[a].
W Katowicach według stanu z połowy 2023 roku znajduje się ponad 60 budynków o wysokości co najmniej 50 metrów lub 16 kondygnacji, w tym około 50 budynków nie niższych niż 60 metrów. Są też drugim po Warszawie miastem w Polsce pod względem liczby wysokościowców[1].
W całych Katowicach dominuje zabudowa średniowysoka, w dzielnicach peryferyjnych miasta, zwłaszcza w rejonie południowo-zachodnich, niska. Budynki wysokie (25–55 m) i wysokościowe (ponad 55 m) skupione są głównie w Śródmieściu oraz w kilkunastu osiedlach mieszkaniowych na terenie miasta[2]. Rozciągają się one w osi równoleżnikowej wzdłuż Rawy (ulica Chorzowska i aleja W. Roździeńskiego), tworząc kilka „wysp”: osiedle W. Roździeńskiego, rejon ronda gen. J. Ziętka oraz osiedle Tysiąclecia. Południowe i północne zamknięcie Śródmieścia tworzą dominanty przy autostradzie A4 (ulice Wita Stwosza i Francuska; odpowiednio biurowce Wojewódzki i Francuska 70) oraz na Koszutce (plac Gwarków i ulica Katowicka; odpowiednio GIG Office Point i Górnik I)[3].
Znaczną wysokością całkowitą w Katowicach wyróżnia się też szereg obiektów sakralnych, w tym: kościół śś. Piotra i Pawła (86 m) kościół Mariacki (71 m) czy katedra Chrystusa Króla (64 m)[2][4], a spośród budowli niebędących budynkami do najwyższych należą m.in.: wieża wodna w Borkach (68 m), wieże szybowe kopalń węgla kamiennego (około 55 m) i kominy ciepłowni przy d. kopalniach „Wieczorek” i „Wujek” (ponad 100 m)[3].
Wysokościowce Katowic powstały w różnych okresach historycznych i prezentują różne nurty architektoniczne XX i XXI wieku[1].
Lista ukończonych najwyższych budynków w Katowicach
[edytuj | edytuj kod]Stan na kwiecień 2024 roku. Z uwagi na rozbieżności w źródłach odnośnie liczby kondygnacji i wysokościach niektórych budynków, w tabeli podano maksymalne podawane wartości.
Budynki wysokie i wysokościowce w budowie
[edytuj | edytuj kod]Stan na kwiecień 2024 roku.
Lp. | Nazwa budynku | Adres | Dzielnica | Rodzaj | Wys. całk. [m] |
Liczba kond. nadz. |
Plan. rok ukończ. budowy |
Architekt | Źr. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Atal Olimpijska B | ul. Olimpijska | Bogucice | mieszkalny | 128 | 36 | 2025 | W. Wojciechowski | [6] |
2 | Atal Sky+ A | al. Korfantego | Koszutka | mieszkalny | 121 | 35 | 2026 | HRA Architekci | [6] |
3 | Atal Olimpijska A | ul. Olimpijska | Bogucice | mieszkalny | 60 | 18 | 2025 | W. Wojciechowski | [6] |
4 | Atal Olimpijska C | ul. Olimpijska | Bogucice | mieszkalny | 60 | 18 | 2025 | W. Wojciechowski | [6] |
Budynki wysokie i wysokościowce wyburzone
[edytuj | edytuj kod]Stan na kwiecień 2024 roku.
Lp. | Nazwa budynku | Adres | Dzielnica | Rodzaj | Wys. całk. [m] |
Liczba kond. nadz. |
Rok ukończ. budowy |
Rok rozb. |
Architekt | Źr. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Bud. DOKP | al. Roździeńskiego 1 | Koszutka | biurowy | 90[al] | 18[84] | 1974[am] | 2015 | J. Gottfried | [17][3][85][86][87][88] |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Lata międzywojenne
[edytuj | edytuj kod]Początki pierwszych wieżowców w Katowicach sięgają lat międzywojennych. Miasto po włączeniu w 1922 roku do II Rzeczypospolitej stały się stolicą autonomicznego województwa śląskiego, a wraz z tym wzrosło znaczenie miasta jako ośrodka decyzyjnego[89]. Rozwój urbanistyczny Katowic w tym okresie nakierowano na południe, a pierwsze plany nowej urbanistyki miasta opracowano w latach 1924 i 1930. W 1925 roku został rozpisany konkurs na urbanistyczną regulację i przebudowę Katowic. Wybrany projekt Władysława Czarneckiego i Mariana Spychalskiego, który został zrealizowany częściowo, zakładał m.in. promowanie budownictwa wysokiego – wieżowców[90]. Okres tez zbiegł się wraz z rozwojem w Europie nurtów sztuki nowoczesnej awangardy[89].
Jedną z pierwszych prób wprowadzenia wysokiej zabudowy w Katowicach był ośmiokondygnacyjny dom dla pracowników Śląskich Technicznych Zakładów Naukowych projektu Eustachego Chmielewskiego[91]. Budynek ten, znajdujący się przy ulicy Wojewódzkiej 23, został oddany do użytku w 1931 roku[92] i do czasu wybudowania Drapacza Chmur był najwyższym budynkiem w mieście[92]. Dom profesorów ŚTZN uznawany jest za pierwszy wieżowiec wybudowany w czasach II Rzeczypospolitej[92]. Wcześniej niż dom profesorów ŚTZN w ówczesnej Polsce istniały jedynie: powstały w 1908 roku, 51,5-metrowy wysokościowiec PAST-y w Warszawie[92] i 35-metrowy, oddany do użytku w 1911 roku hotel „Savoy” w Łodzi[93].
W 1934 roku oddano do użytku wieżowiec Urzędu Skarbowego przy ulicy Żwirki i Wigury, zwany „Drapaczem Chmur”. Powstał on według projektu Tadeusza Kozłowskiego i Stefana Bryły, a jego formuła wyrastała z doświadczeń Bauhausu i Le Corbusiera[48]. Drapacz Chmur był w momencie ukończenia budowy drugim najwyższym budynkiem w przedwojennej Polsce (wyższy był tylko wieżowiec Prudential o kilka metrów[92]). Powstały w 1933 roku warszawski wieżowiec mierzył wówczas 66 metrów[1]. Do 1939 roku wybudowano jeszcze w Katowicach kilka wysokich budynków, w tym ukończony w 1939 roku wielobryłowy budynek w kwartale ulic: H. Jordana, M. Skłodowskiej-Curie i PCK. Wyższa część tego gmachu ma 9 kondygnacji i 32,9 m wysokości[94].
Już w latach międzywojennych wysokościowce stały się symbolami Katowic[95], a w latach 30. XX wieku miasto było nazywane „Polskim Chicago”[1]. Budynki miały te także charakter propagandowy – miały pokazać siłę województwa śląskiego w pozostałych częściach Polski oraz za granicą, przede wszystkim w Niemczech, by pokazać że polski Górny Śląsk radzi sobie lepiej pod względem gospodarczym i społecznym[96]. Katowice w tym okresie wraz z Warszawą były głównymi miastami, w których przez II wojną światową wznoszono wieżowce. W tych też miastach toczyła się rywalizacja o posiadanie najwyższego budynku w Polsce[92].
Okres Polski Ludowej
[edytuj | edytuj kod]W początkowym okresie Polski Ludowej, pod koniec lat 40. XX wieku narzucono w architekturze doktrynę socrealizmu[97], negując charakterystyczny w latach międzywojennych w Katowicach funkcjonalizm. Epizod ten jednak trwał krótko[98]. Po 1956 roku zmieniła się koncepcja Śródmieścia Katowic. W miejsce obrzeżnych i stosunkowo niskich budynków przyjęto zasadę wznoszenia luźnej zabudowy o zróżnicowanej kubaturze, z licznymi wysokościowcami stanowiącymi dominanty i oraz symbolizującymi wielkomiejskość Katowic[99]. W okresie Polski Ludowej, w ówczesnej prasie bardzo często akcentowano symboliczną funkcję katowickich wysokościowców. Podkreślano również praktyczny wymiar takiej zabudowy, gdyż umożliwiała ona oszczędne gospodarowanie terenem pod zabudowę[15].
Ogłoszony w 1954 roku konkurs na ukształtowanie katowickiego Śródmieścia wyłonił koncepcję Wiktora Lipowczana, Zygmunta Majerskiego, Ernesta Szarego i Adama Woźniaka. Koncepcja ta lokowała centrum miasta wokół przestrzeni Rynku połączonej z wytyczonym w 1965 roku rondem wiążącym trasy przelotowe w kierunku Chorzowa, Siemianowic Śląskich i Sosnowca oraz rozległą arterię komunikacyjną (późniejszą aleję W. Korfantego). Z biegiem czasu aleja ta wzbogaciła się o nowoczesną zabudową[100].
W latach 1966–1968[72] wzniesiono pierwszy po wojnie dwudziestokondygnacyjny wysokościowiec zaprojektowany przez Stanisława Kwaśniewicza i Tadeusza Krzysztofiaka – Ślizgowiec. Układ architektoniczny zachodniej strony alei W. Korfantego zamknął budowany w latach 1961–1970 gmach mieszkalny zwany Superjednostką. Zaprojektowany przez Mieczysława Króla wysokościowiec nawiązywał do Jednostki Marsylskiej Le Corbusiera[65]. W 1970 roku zasiedlono pierwszy budynek w Katowicach o liczbie pięter przekraczającej 20 – był nim Hapeerowiec[101].
Szczególne znaczenie urbanistyczne Katowic zyskała w latach 60. i 70. przestrzeń wokół ronda im. gen. J Ziętka[102]. Powstało tam w sąsiedztwie hali „Spodek”, zaprojektowany przez Jerzego Gottfrieda wieżowiec Śląskiej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych, który korespondował horyzontalnie ze „Spodkiem”. Budynek ten w zamierzeniu architekta stanowił nawiązanie do kompleksu budynków Kongresu Narodowego w Brasília projektu Oskara Niemeyera[17].
Budynki wzdłuż strefy Rondo–Rynek wyróżniają się swoją wartością na tle masowo realizowanego w tym okresie budownictwa. Powszechnie realizowano program taniego budownictwa mieszkaniowego na bazie budownictwa wielkopłytowego. W latach 60. i 70. XX wieku powstały m.in. zespoły budynków osiedla „Kopalniana” czy też osiedle I.J. Paderewskiego. Indywidualizmem twórczym wyróżnia się zaś osiedle Tysiąclecia zaprojektowane przez Henryka Buszkę, Aleksandra Frantę, Mariana Dziewońskiego i Tadeusza Szewczyka. Projekt przewidywał zabudowę wysokościową, dochodzącą do 25 kondygnacji. Na osiedlu powstał też zespół pięciu wysokościowców, których bryły o wklęsło-wypukłych powierzchniach stanowiły metaforę kolb kukurydzy, stąd też ich nazwa – „Kukurydze”. Forma budynków nawiązywała do powstałych wcześniej bliźniaczych wieżowców Marina City w Chicago[53]. Pierwszą Kukurydzę oddano do użytku w 1988 roku[6]. Ten sam zespół architektów zaprojektował powstałe w latach 1970–1978 przy alei. W. Roździeńskiego osiedle W. Roździeńskiego, zwane też osiedlem „Gwiazdy”. Jest to zespół siedmiu mieszkalnych wieżowców powstałych na planie ośmioramiennej gwiazdy[53].
Lata 80. XX wieku w architekturze Katowic odznaczały się odwrotem od zasad funkcjonalizmu i konstruktywizmu na rzecz idei postmodernistycznych sięgających do tradycji zróżnicowanych formalnie brył budowli. Pierwsze odznaki tych trendów widoczne były w 1981 roku, kiedy to oddano do użytku wieżowce „Stalexportu”, które zaprojektował Đorđe Grujičić z biura KMG Trudbenik w Belgradzie[17][18]. Wieżowce Stalexportu to trzonolinowce, które stosunkowo rzadko były budowane w Europie. Pierwowzorem wieżowców „Stalexportu” był Torres de Colón w Madrycie[1]. W latach 80. XX wieku, w 1985 roku powstał w Katowicach jeszcze jeden wieżowiec – położny przy ulicy W. Stwosza biurowiec Wojewódzki[16].
Okres po 1989 roku
[edytuj | edytuj kod]W latach 90. XX wieki nastąpiło zahamowanie rozwoju miasta, a więc także i budowy wieżowców. Dokończono jednak budowę ostatnich Kukurydz oraz powstało kilka niższych budynków. Na kolejny boom budowlany trzeba było czekać do przełomu XX i XXI wieku. W tym też czasie miasto włączyło się w trend trwający w głównych polskich miastach wzmożonej budowy budynków wysokościowych. Wydział Budownictwa Urzędu Miasta Katowice zatwierdziło do realizacji wiele projektów, które miały zmienić krajobraz architektoniczno-urbanistyczny miasta, a centralnym punktem katowickiego city miały być tereny wokół ronda gen. J. Ziętka. Planowano m.in. budowę dwóch wieżowców biurowych przy Silesia City Center – Silesia Towers o wysokościach 165 i 135 m, a przy ulicy Sokolskiej 18 miał stanąć opracowany przez Wojciecha Wojciechowskiego 27-piętrowy wieżowiec biurowo-mieszkalny Jupiter Plaza[103].
W Strategii Rozwoju Miasta Katowice, uchwalonej w 2005 roku, za priorytetowe działania na rzecz dalszego dynamicznego rozwoju miasta przyjęto m.in. kształtowanie wielkomiejskiej zabudowy oraz bram miasta[104]. W 2006 roku rozstrzygnięto konkurs na koncepcję nowoczesnego centrum Katowic, w którym zwyciężył projekt Tomasza Koniora. Zakładał on zmniejszenie przestrzeni alei W. Korfantego poprzez zabudowanie terenów po stronie zachodniej[103]. W marcu 2008 roku Urząd Lotnictwa Cywilnego zatwierdził dla Katowic tzw. studium aeronautyczne, którego opracowanie było konieczne dla planowanej dalszej zabudowy wysokościowej miasta z uwagi na położone blisko centrum miasta lotnisko na Muchowcu[103]. Uchwalone w 2012 roku Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Katowice zakładało realizację nowych dominant architektonicznych w rejonie ulicy Chorzowskiej i alei W. Korfantego[3].
W latach 2002–2003 przy ulicy Uniwersyteckiej powstał najwyższy wówczas budynek biurowo-usługowy w południowej Polsce – Altus. Gmach liczący 125 m ukształtowany został z trzech połączonych ze sobą brył połączonych w przyziemiu czterokondygnacyjnym atrium. Głównym architektem budynku był Dietera Paleta[8]. Altus był też pierwszym w województwie śląskim budynkiem o wysokości przekraczającej 120 m[1]. W latach 2018–2021 wzniesiono kompleks dwóch wysokościowców Sokolska 30 Towers, a w latach 2018–2020 Face2Face Business Campus[6]. Pod koniec 2020 roku rozpoczęła się budowa położonego w sąsiedztwie Silesia City Center budynku Craft[6]. Oddany do użytku w lutym 2022 roku wyższy, 134-metrowy wieżowiec .KTW stał się w momencie otwarcia najwyższym wieżowcem Katowic. Dla architektów z Medusa Group pierwowzorem kompleksu. KTW był budynek De Rotterdam poprzez zastosowanie przesuniętych względem siebie prostopadłościanów[1].
W 2021 roku cieszyńska spółka Atal rozpoczęła budowę dwóch kompleksów wysokościowców: Atal Sky+ i Atal Olimpijska[6].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Kompleks wieżowców .KTW (66+134 m)
-
Wieżowiec Altus (125 m)
-
Wieżowce Global Office Park (po 109 m)
-
Biurowiec Wojewódzki (105 m)
-
Wieżowce „Stalexportu” (99 i 92 m)
-
Jedna z „Kukurydz” na osiedlu Tysiąclecia
-
Hapeerowiec (83 m)
-
„Gwiazdy” na osiedlu W. Roździeńskiego
-
Francuska 70 (73 m)
-
GIG Office Point (65 m)
-
Budynki Sokolska 30 Towers (63 m)
-
Górnik I (62 m)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lista obejmuje budynki o wysokości 55 m, czyli górną granicę wysokości budynków wysokich i powyżej tej wartości – wysokościowce. Dz.U. z 2022 r. poz. 1225.
- ↑ Wysokość do dachu: 117 m; inne źródła podają też następujące wartości: 133 m.
- ↑ Wysokość do dachu: 106 m.
- ↑ a b c Wysokość do dachu: 90 m.; inne źródła podają też następujące wartości: 104 m.
- ↑ a b Niektóre źródła podają też 29 kondygnacji, lecz brak jest tego potwierdzenia na stronie internetowej inwestora.
- ↑ Inne źródła podają też następujące wartości: 22.
- ↑ Wysokość do dachu: 97 m.
- ↑ Inne źródła podają też następujące wartości: 21.
- ↑ Inne źródła podają też następujące wartości: 19.
- ↑ Wysokość do dachu: 85 m.
- ↑ Wysokość do dachu: 82 m.
- ↑ Wysokość do dachu: 82 m.
- ↑ Inne źródła podają też następujące wartości: 72 m, 80 m (do dachu).
- ↑ a b c d e f g Inne źródła podają też następujące wartości: 75 m.
- ↑ a b c d e f g W tym 24 użytkowe.
- ↑ a b c d e f g Data ukończenia całego osiedla W. Roździeńskiego.
- ↑ Wysokość do dachu: 68 m.
- ↑ Inne źródła podają też następujące wartości: 14.
- ↑ Wysokość do dachu: 60 m.
- ↑ Bez wysokości hełmu.
- ↑ Wysokość do dachu: 56 m.
- ↑ Podawana też jest inna data zakończenia: 1973.
- ↑ Wysokość do szczytu kopuły: 59 m; inne źródło podaje też wysokość całkowitą 69 m.
- ↑ Wysokość do dachu: 60 m.
- ↑ Inne źródła podają też następujące wartości: 51 m, 60 m.
- ↑ Inne źródła podają też następujące wartości: 18.
- ↑ W niektórych źródłach podawana też jest inna data zakończenia: 1972.
- ↑ a b c d e f g Wysokość do dachu: 60 m; inne źródła podają też następujące wartości: 57 m.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Data ukończenia osiedla Tysiąclecia.
- ↑ a b c d Wysokość do dachu: 60 m.
- ↑ Inne źródła podają też następujące wartości: 51 m, 56 m, 58 m (wysokość do dachu).
- ↑ Inne źródła podają też następujące wartości: 15.
- ↑ Data zakończenia prac; inne źródła podają następujące daty: 1968.
- ↑ a b c d Rok ukończenia całego zespołu budynków.
- ↑ Inne źródła podają też następujące wartości: 18, 19.
- ↑ Podawana też jest inna data zakończenia: 1969.
- ↑ Wysokość do dachu: 55 m.
- ↑ Inne źródła podają też następujące wartości: 72 m, 80 m (wysokość do dachu), 83 m (wysokość strukturalna).
- ↑ Według A. Borowik budynek został oddany do użytku w 1972 roku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Wojciech Fudala: W Katowicach popatrz w górę. Stylistyka tutejszych wieżowców ma międzynarodowe korzenie. slazag.pl, 2023-05-04. [dostęp 2023-06-10]. (pol.).
- ↑ a b Studium... 2012 ↓, s. 20.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai Studium... 2012 ↓, s. 21.
- ↑ a b Kościół św. Piotra i Pawła, Katowice – SkyscraperPage.com [online], skyscraperpage.com [dostęp 2023-06-10] .
- ↑ a b Grzegorek, Bulsa i Witaszczyk 2016 ↓, s. 275.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Tomasz Chochowski: Drapacze chmur w Katowicach. Wśród nich Skyline. Najwyższe budynki wyglądają imponująco i robią wrażenie!. dziennikzachodni.pl, 2023-01-18. [dostęp 2023-06-10]. (pol.).
- ↑ Biurowce .KTW Katowice Roździeńskiego 1 – inwestycja TDJ Estate [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ a b Barciak, Chojecka i Fertacz 2012 ↓, s. 75.
- ↑ Bulsa, Grzegorek i Witaszczyk 2013 ↓, s. 255.
- ↑ Altus Katowice Uniwersytecka 13 [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ a b c Global Office Park – Cavatina [online], cavatina.pl [dostęp 2023-06-10] .
- ↑ a b c Global Office Park Katowice – inwestycja Cavatina Holding [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Global Office Park – Wieża Biurowa A1 – Katowice – Biura do Wynajęcia | www.biura.info [online], biura.info | Baza biur, którą pokochali najemcy [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Global Office Park – Wieża Biurowa A2 – Katowice – Biura do Wynajęcia | www.biura.info [online], biura.info | Baza biur, którą pokochali najemcy [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ a b Borowik 2019 ↓, s. 326.
- ↑ a b Biurowiec Wojewódzki Katowice Wita Stwosza 31 [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ a b c d e Barciak, Chojecka i Fertacz 2012 ↓, s. 72.
- ↑ a b c Borowik 2019 ↓, s. 278.
- ↑ a b Bulsa, Grzegorek i Witaszczyk 2013 ↓, s. 230.
- ↑ Stalexport I Katowice Mickiewicza 29 [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Stalexport II Katowice Mickiewicza 29 [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Katarzyna Pachelska , W Katowicach wyrosła nowa Superjednostka, ale w pionie. Kompleks Global Office Park już gotowy [online], www.slazag.pl, 19 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-24] (pol.).
- ↑ a b c d e Bulsa, Grzegorek i Witaszczyk 2013 ↓, s. 218.
- ↑ Kukurydza 1 Katowice Zawiszy Czarnego 4 [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Kukurydza 3 Katowice Zawiszy Czarnego 10 [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Bulsa, Grzegorek i Witaszczyk 2013 ↓, s. 73, 75.
- ↑ Kukurydza 2 Katowice Zawiszy Czarnego 6 [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Borowik 2019 ↓, s. 172.
- ↑ Bulsa, Grzegorek i Witaszczyk 2013 ↓, s. 207.
- ↑ Haperowiec Katowice Sokolska 33 [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ a b c d e f g Bulsa, Grzegorek i Witaszczyk 2013 ↓, s. 217.
- ↑ Bulsa, Grzegorek i Witaszczyk 2013 ↓, s. 49.
- ↑ Church of St. Szczepan, Katowice – SkyscraperPage.com [online], skyscraperpage.com [dostęp 2023-06-10] .
- ↑ Biurowiec Francuska 70 Katowice Francuska 70 [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Bulsa, Grzegorek i Witaszczyk 2013 ↓, s. 24.
- ↑ Bulsa, Grzegorek i Witaszczyk 2013 ↓, s. 27.
- ↑ Church of the Holy Virgin Mary, Katowice – SkyscraperPage.com [online], skyscraperpage.com [dostęp 2023-06-10] .
- ↑ Bulsa, Grzegorek i Witaszczyk 2013 ↓, s. 249.
- ↑ Biurowiec Chorzowska 50 Katowice Chorzowska 50 [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Grzegorek i Tabaczyński 2014 ↓, s. 103.
- ↑ Borowik 2019 ↓, s. 381.
- ↑ Biurowiec GIG Katowice Korfantego 79 [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Bulsa, Grzegorek i Witaszczyk 2013 ↓, s. 137, 141.
- ↑ Archikatedra Chrystusa Króla Katowice Plebiscytowa 49a [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Archcathedral of Christ the King, Katowice – SkyscraperPage.com [online], skyscraperpage.com [dostęp 2023-06-10] .
- ↑ Bulsa, Grzegorek i Witaszczyk 2013 ↓, s. 64–65.
- ↑ a b Sokolska 30 Towers Katowice Sokolska 30 – inwestycja Atal [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ a b Barciak, Chojecka i Fertacz 2012 ↓, s. 50.
- ↑ Drapacz Chmur Katowice Żwirki i Wigury 15 [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Borowik 2019 ↓, s. 380.
- ↑ Wieżowiec Katowicka Katowice Katowicka 65 [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j k T. Skupiewski, Katowickie wieżowce – Katowice – Wieżowce Katowic [online], wiezowce.katowice.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Barciak, Chojecka i Fertacz 2012 ↓, s. 68.
- ↑ Wiezowiec Chrobrego 2, Katowice – SkyscraperPage.com [online], skyscraperpage.com [dostęp 2023-06-10] .
- ↑ Wiezowiec Piastow 9, Katowice – SkyscraperPage.com [online], skyscraperpage.com [dostęp 2023-06-10] .
- ↑ Wiezowiec Tysiaclecia 78, Katowice – SkyscraperPage.com [online], skyscraperpage.com [dostęp 2023-06-10] .
- ↑ Wiezowiec Tysiaclecia 88, Katowice – SkyscraperPage.com [online], skyscraperpage.com [dostęp 2023-06-10] .
- ↑ Wiezowiec Tysiaclecia 90, Katowice – SkyscraperPage.com [online], skyscraperpage.com [dostęp 2023-06-10] .
- ↑ Wiezowiec Tysiaclecia 92, Katowice – SkyscraperPage.com [online], skyscraperpage.com [dostęp 2023-06-10] .
- ↑ Wiezowiec Ulanska 5, Katowice – SkyscraperPage.com [online], skyscraperpage.com [dostęp 2023-06-10] .
- ↑ Wiezowiec Ulanska 7, Katowice – SkyscraperPage.com [online], skyscraperpage.com [dostęp 2023-06-10] .
- ↑ Wiezowiec Ulanska 9, Katowice – SkyscraperPage.com [online], skyscraperpage.com [dostęp 2023-06-10] .
- ↑ Wiezowiec Ulanska 11, Katowice – SkyscraperPage.com [online], skyscraperpage.com [dostęp 2023-06-10] .
- ↑ Wiezowiec Ulanska 16, Katowice – SkyscraperPage.com [online], skyscraperpage.com [dostęp 2023-06-10] .
- ↑ a b c Barciak, Chojecka i Fertacz 2012 ↓, s. 67.
- ↑ Borowik 2019 ↓, s. 148.
- ↑ Bulsa, Grzegorek i Witaszczyk 2013 ↓, s. 205.
- ↑ Superjednostka Katowice Korfantego 16/32 [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ a b c d Osiedle Nowe Tysiąclecie Katowice – inwestycja J.W. Construction [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ a b c d J.W. Construction, Nowe Tysiąclecie, Katowice [online], korter.com.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Inne źródła podają też następujące wartości: 56,93 m.
- ↑ a b Borowik 2019 ↓, s. 141.
- ↑ Ślizgowiec Katowice Korfantego 8 [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Tysiaclecia 1, Katowice – SkyscraperPage.com [online], skyscraperpage.com [dostęp 2023-06-10] .
- ↑ Kukurydza 4 Katowice Zawiszy Czarnego 2 [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Kukurydza 5 Katowice Zawiszy Czarnego 9 [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ a b c d e f g Urząd Miasta Katowice: Miejski System Zarządzania-Katowicka Infrastruktura Informacji Przestrzennej. emapa.katowice.eu. [dostęp 2023-06-02]. (pol.).
- ↑ DL Tower Katowice Korfantego 138 – inwestycja DL Invest Group [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Nowy, duży najemca zajmie cztery piętra w biurowcu DL Tower w Katowicach [online], investmap.pl, 9 czerwca 2022 [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Face2Face Business Campus Katowice – inwestycja Echo Investment [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Katowicki Face2Face Business Campus z wiechą po raz drugi – Echo Investment [online], echo.com.pl, 2 lipca 2020 [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Grzegorek, Bulsa i Witaszczyk 2016 ↓, s. 160.
- ↑ a b c d Silesia Business Park Katowice – inwestycja Skanska Property Poland [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Inne źródła podają też następujące wartości: 17.
- ↑ Borowik 2019 ↓, s. 233.
- ↑ Borowik 2019 ↓, s. 238.
- ↑ Bulsa, Grzegorek i Witaszczyk 2013 ↓, s. 227.
- ↑ Biurowiec TDJ Estate Katowice Roździeńskiego 1 – inwestycja TDJ Estate [online], urbanity.pl [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ a b Barciak, Chojecka i Fertacz 2012 ↓, s. 41.
- ↑ Barciak, Chojecka i Fertacz 2012 ↓, s. 42.
- ↑ Chojecka 2004 ↓, s. 330.
- ↑ a b c d e f Wieżowce przedwojennej Polski. Niebotyczna rywalizacja Warszawy z Katowicami. historia.org.pl, 2022-02-13. [dostęp 2023-06-10]. (pol.).
- ↑ Hotel Savoy. Łódź, ulica Traugutta 6.. baedekerlodz.blogspot.com, 2012-09-12. [dostęp 2023-06-10]. (pol.).
- ↑ Bulsa, Grzegorek i Witaszczyk 2013 ↓, s. 179.
- ↑ Borowik 2019 ↓, s. 325.
- ↑ Bulsa, Grzegorek i Witaszczyk 2013 ↓, s. 157.
- ↑ Barciak, Chojecka i Fertacz 2012 ↓, s. 63.
- ↑ Barciak, Chojecka i Fertacz 2012 ↓, s. 64.
- ↑ Borowik 2019 ↓, s. 37.
- ↑ Barciak, Chojecka i Fertacz 2012 ↓, s. 66.
- ↑ Bulsa, Grzegorek i Witaszczyk 2013 ↓, s. 206.
- ↑ Barciak, Chojecka i Fertacz 2012 ↓, s. 71.
- ↑ a b c Barciak, Chojecka i Fertacz 2012 ↓, s. 77.
- ↑ Barciak, Chojecka i Fertacz 2012 ↓, s. 584.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Antoni Barciak, Ewa Chojecka, Sylwester Fertacz (red.), Katowice. Środowisko, dzieje, kultura, język i społeczeństwo, t. 2, Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2012, ISBN 978-83-87727-29-1 .
- Aneta Borowik, Nowe Katowice. Forma i ideologia polskiej architektury powojennej na przykładzie Katowic (1945–1980), wyd. pierwsze, Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2019, ISBN 978-83-66018-17-4 (pol.).
- Michał Bulsa, Grzegorz Grzegorek, Beata Witaszczyk , Domy i gmachy Katowic, Katowice: Wydawnictwo Prasa i Książka, 2013, ISBN 978-83-63780-00-5 (pol.).
- Ewa Chojecka, Sztuka Górnego Śląska od średniowiecza do końca XX wieku, Katowice: Muzeum Śląskie, 2004, ISBN 83-87455-77-6 (pol.).
- Grzegorz Grzegorek, Michał Bulsa, Beata Witaszczyk , Domy i gmachy Katowic. Tom II, Katowice: Wydawnictwo Prasa i Książka, 2016, ISBN 978-83-63780-16-6 (pol.).
- Grzegorz Grzegorek, Piotr Tabaczyński , Parafie i kościoły Katowic, Katowice: Wydawnictwo „Prasa i Książka”, 2014, ISBN 978-83-63780-06-7 .
- Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Katowice – II edycja. Część 1. Uwarunkowania zagospodarowania przestrzennego, Załącznik nr 1 do uchwały nr XXI/483/12 Rady Miasta Katowice z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie uchwalenia „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Katowice” – II edycja, Miasto Katowice, 2012 (pol.).