Przejdź do zawartości

Kris Van Dijck

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kris Van Dijck
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 października 1963
Turnhout

Zawód, zajęcie

polityk, samorządowiec, nauczyciel

Stanowisko

przewodniczący Parlamentu Flamandzkiego (2019)

Partia

Unia Ludowa, Nowy Sojusz Flamandzki

Strona internetowa

Kris Roger Stephanie Van Dijck (ur. 2 października 1963 w Turnhout) – belgijski polityk, samorządowiec i nauczyciel, burmistrz Dessel, od czerwca do lipca 2019 przewodniczący Parlamentu Flamandzkiego, deputowany do Parlamentu Europejskiego X kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1983–1987 kształcił się w kolegium nauczycielskim Vrije Normaalschool te Wijnegem. W trakcie nauki był działaczem młodzieżowych organizacji katolickich. W latach 1988–1995 wykonywał zawód nauczyciela w szkołach w Aarschot oraz Antwerpii. W 1979 zaangażował się w działalność polityczną w ramach Unii Ludowej, był członkiem władz krajowych jej młodzieżówki Volksuniejongeren. Po rozłamie w VU dołączył do Nowego Sojuszu Flamandzkiego, od 2002 do 2005 pozostawał jego pierwszym sekretarzem generalnym, następnie został przewodniczącym rady partyjnej[1]. Od 1988 zasiadał w radzie miejskiej w Dessel, wchodził w skład miejskiej egzekutywy. W latach 1995–2000 pełnił funkcję burmistrza, ponownie objął ją w 2007. Uzyskał mandat w pierwszych bezpośrednich wyborach do Parlamentu Flamandzkiego w 1995, wybierano go ponownie w 1999, 2004, 2009, 2014 i 2019[2]. Kierował partyjną frakcją N-VA w latach 2004–2006 i 2009–2012[3].

W wyborach parlamentarnych w 2010 uzyskał mandat deputowanego do Izby Reprezentantów, jednak nie zdecydował się go objąć. 18 czerwca 2019 został przewodniczącym Parlamentu Flamandzkiego w miejsce Jana Peumansa[4]. Zrezygnował z tego stanowiska w następnym miesiącu. Stało się to po tym, jak spowodował kolizję drogową pod wpływem alkoholu, a także po ujawnieniu, że miał pomagać znajomej prostytutce w wyłudzaniu zasiłku dla bezrobotnych[5][6][7]. Pozostał na stanowisku burmistrza oraz członkiem regionalnego parlamentu. Rada do spraw dziennikarstwa (RVDJ) negatywnie oceniła artykuł dotyczący drugiej sprawy opublikowany przez „P-Magazine”, wskazując m.in. na brak zweryfikowania stawianych politykowi zarzutów[8].

W 2024 uzyskał mandat posła do Europarlamentu X kadencji[9].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Zawarł związek małżeński z Leentje Verhalle, ma dwoje dzieci i dwoje pasierbów[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kris Van Dijck nieuwe voorzitter partijraad N-VA. nieuwsblad.be, 24 kwietnia 2021. [dostęp 2022-05-26]. (niderl.).
  2. Kris Van Dijck. vlaamsparlement.be. [dostęp 2024-01-12]. (niderl.).
  3. a b Over Kris Van Dijck. krisvandijck.be. [dostęp 2022-05-26]. (niderl.).
  4. Kris Van Dijck (N-VA) wordt voorzitter van Vlaams Parlement. hln.be, 17 czerwca 2019. [dostęp 2022-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 maja 2022)]. (niderl.).
  5. Voorzitter Vlaamse parlement veroorzaakt met drank op auto-ongeluk. nos.nl, 7 lipca 2019. [dostęp 2022-05-26]. (niderl.).
  6. Colin Clapson: Flemish national holiday shambles: Flemish parliamentary speaker resigns. vrt.be, 11 lipca 2019. [dostęp 2022-05-26]. (ang.).
  7. Former Flemish Parliament president under scrutiny for aiding call girl commit fraud. brusselstimes.com, 14 lipca 2019. [dostęp 2024-01-12]. (ang.).
  8. Na de heisa en het ontslag: ex-Vlaams Parlementsvoorzitter Kris Van Dijck (N-VA) eist schadevergoeding van P-Magazine. vrt.be, 10 stycznia 2020. [dostęp 2024-01-12]. (niderl.).
  9. Maria Udrescu, Olivier le Bussy: Élections européennes: quels sont les gagnants et les perdants du scrutin en Belgique?. lalibre.be, 10 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-11]. (fr.).