Przejdź do zawartości

Kościół św. Kazimierza w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Kazimierza
Zabytek: nr rej. A-155 z dnia 26.02.1931
kościół parafialny
Ilustracja
Widok od południa, na pierwszym planie zabudowania poklasztorne, w głębi kościół św. Kazimierza
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Poznań

Wyznanie

starokatolickie

Kościół

Polskokatolicki

Parafia

św. Kazimierza w Poznaniu

Wezwanie

św. Kazimierza

Wspomnienie liturgiczne

4 marca

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Kazimierza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Kazimierza”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Kazimierza”
Ziemia52°24′42,60″N 16°57′23,77″E/52,411833 16,956603

Kościół św. Kazimierza w Poznaniubarokowy kościół i zespół poklasztorny znajdujący się na poznańskiej Śródce; kościół obecnie należy do parafii polskokatolickiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Wnętrze

Kościół ufundował Łukasz Szeliga Niemojowski dla franciszkanów reformatów, których do Poznania sprowadził w roku 1657 bp Wojciech Tolibowski[1]. Autorem projektu był Krzysztof Bonadura Starszy, który kierował również pracami od 1663, funkcję tę po jego śmierci przejęli Jerzy Catenazzi i Krzysztof Bonadura Młodszy. Budowa zakończyła się w 1685.

W latach 1693–1704 kasztelan przemęcki Jakub Piotr Gocłowski ufundował przy Kościele św. Kazimierza klasztor reformatów na Śródce. Pochowany wraz z małżonką Elżbietą z Mycielskich w podziemiach kościoła reformatów. Dawniej w kościele i refektarzu klasztornym znajdowały się jego portrety.

W związku z licznymi podmyciami przez wody gruntowe Góry Kawalerskiej, na której stał kompleks, gwardian Jakub Suwaliński w latach 1749-1752 doprowadził do wzmocnienia północnej ściany świątyni przez skarpy. W 1804[1] Prusacy dokonali kasaty klasztoru. Zabudowania zmieniono na szpital wojskowy, a od 1805 przez seminarium nauczycielskie. W 1806 kompleks ponownie pełnił rolę szpitala wojskowego, tym razem francuskiego, a od 1809 – polskiego. Następnie ponownie zmieniono go na seminarium nauczycielskie. W 1847 zabudowania przekazano Zakładowi dla Głuchoniemych. W 1931 kościół odnowiono, pod kierownictwem Stanisława Smogulnickiego. Podczas walk w 1945 ucierpiał dach świątyni. Renowacji dokonano w latach 1959-1961. Obecnie w budynkach poklasztornych znajduje się Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Głuchych, zaś kościół należy do parafii Kościoła Polskokatolickiego.

Kościół to jednonawowa, barokowa świątynia, o węższym prezbiterium zamkniętym prostą ścianą. Fasada dzielona sześcioma pilastrami, nad wejściem figura św. Kazimierza zaś w szczycie Oko opatrzności.

Wnętrze utrzymano w jednolitym rokokowym stylu, ściany zdobią zdwojone pilastry. Ołtarz główny zawiera scenę ukrzyżowania z Janem Ewangelistą i Matką Bożą. Poniżej antepedium z płaskorzeźbą przedstawiającą apoteozę św. Kazimierza z XVIII w. W lewym ołtarzu bocznym XVII-wieczne obrazy Matki Boskiej oraz Dysputa dominikanina z reformatą. W prawym natomiast również pochodzący z tego okresu obraz św. Stanisława, oraz współczesna kopia ikony Matki Boskiej Częstochowskiej. Wyposażenie uzupełniają rokokowe konfesjonały oraz ambona.

Klasztor to czteroskrzydłowy budynek, na planie prostokąta, z niewielkim wirydarzem przylegającym do kościoła od południa.

Przed kościołem znajduje się kapliczka Bożej Męki (wcześniej św. Kazimierza) z pocz. XVIII w.[2]

Parafia św. Kazimierza w Poznaniu

[edytuj | edytuj kod]

Kościół św. Kazimierza jest świątynią należącą do polskokatolickiej parafii św. Kazimierza.

Parafia Kościoła Polskokatolickiego pw. Najświętszej Maryi Panny w Poznaniu powstała w 1947, początkowo nabożeństwa odbywały się w kaplicy przy ul. Grunwaldzkiej 46, przydzielonej przez Wydział do Spraw Wyznań w Poznaniu. 19 sierpnia 1952 kaplicę przeniesiono do budynku przy ul. Tadeusza Kościuszki 90, którą przydzieliło Prezydium Rady Narodowej w Poznaniu. 4 czerwca 1973 parafię przeniesiono do kościoła przy ul. Bydgoskiej 4 i dekretem biskupa elekta Waleriana Kierzkowskiego zmieniono nazwę na wezwanie św. Kazimierza.

Liturgia sprawowana jest w niedziele o 10:30.

Adres parafii

ul. Bydgoska 4B/2, 61-127 Poznań

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b „Cisza w klasztorze”, Informator Samorządowy Aglomeracji Poznańskiej, marzec 2014, s. 9, ISSN 2080-315X.
  2. Poznań – Boża Męka na Śródce. [dostęp 2016-01-30].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]