Klef
| król Longobardów | |
| Okres |
od 572 lub 573 |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Przyczyna śmierci |
zamordowany |
| Dzieci | |
Klef, Klep – król Longobardów w latach 572 – 574 (lub 573 – 574) z rodu Beleos[1].
Klef zasiadł na tronie króla Longobardów jako następcą Alboina, z którym nie był spokrewniony. Wybrano go na króla podczas zgromadzenia w Ticninum (obecnie Pawia). Panował razem z żoną Masaną przez półtora roku[1][2]. W trakcie swego panowania kontynuował ekspansję zajmując Toskanię i Umbrię. Został zamordowany w wyniku spisku pałacowego[2]. Jego syn Autaris przejął władzę ok. 585 roku, po okresie bezkrólewia.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Strzelczyk 2014 ↓, s. 51.
- ↑ a b Paweł Diakon ↓, Historia Longobardów, II 31.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Źródła
- Paweł Diakon: Historia rzymska. Historia Longobardów. Tłumaczenie i komentarz Ignacy Lewandowski. Warszawa: Instytut Wydawniczy "Pax", 1995. ISBN 83-21114520.
- Opracowania
- J. E. Morby: Dynastie świata. Kraków: 1995, s. 111. ISBN 83-7006-263-6.
- Józef Andrzej Gierowski: Historia Włoch. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1986, s. 34. ISBN 83-04-01943-4.
- Jerzy Strzelczyk: Longobardowie. Ostatni z wielkiej wędrówki ludów. V–VIII wiek. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2014. ISBN 978-83-01-17837-6.
| Regnum Italiæ (476-493) |
| ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo Ostrogotów (493-553) | |||||||||||||
| Królestwo Longobardów (565-775) |
| ||||||||||||
| Frankijscy królowie Longobardów, następnie Włoch (774-963) |
|
Encyklopedie internetowe (osoba):