Karol Dunin

Karol Gustaw Dunin

Data i miejsce urodzenia	28 lipca 1850 Skroniów
Data i miejsce śmierci	16 czerwca 1917 Moskwa
Zawód, zajęcie	polski prawnik
Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach

Karol Gustaw Dunin (ur. 28 lipca 1850 w Skroniowie, b. powiat jędrzejowski, gubernia kielecka, zm. 16 czerwca 1917 w Moskwie), prawnik polski.

Pochodził z rodziny ziemiańskiej, był synem Bolesława Feliksa Szpott-Dunina i Marii z Wolskich I voto Łempilskiej, bratem znanego lekarza Teodora. Kształcił się w gimnazjum w Pińczowie (do 1868), następnie studiował na Wydziale Prawa i Administracji Szkoły Głównej Warszawskiej (od 1869 Uniwersytetu Warszawskiego), który ukończył jako magister prawa cywilnego w 1877. Rozprawę magisterską O mazowieckim prawie wydał po uzupełnieniach i poprawkach w 1880 pod tytułem Dawne prawo mazowieckie. Pracował jako adwokat oraz nauczyciel historii nauk społecznych i historii (na pensji dziewczęcej J. Sikorskiej i w gimnazjum H. Benniego w Warszawie). Publikował na łamach „Gazety Sądowej Warszawskiej” (1891–1897 redaktor naczelny), „Ateneum”, „Niwy”, „Nowin”.

W 1907 był w gronie członków założycieli Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, pełnił także funkcję prezesa Warszawskiego Towarzystwa Prawniczego. Pracował jako radca prawny w Bibliotece Zamojskich i w Towarzystwie „Cedegren” oraz zastępca radcy prawnego w Wydziale Prawnym Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Prowadził głośną sprawę o odszkodowania po katastrofie kolejowej w 1900, zorganizował pismo kolejowe „Kurier Kolejowy”. Po wybuchu I wojny światowej wraz z personelem Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej został ewakuowany do Moskwy, gdzie działał w Komitecie Polskim (kierowanym przez Aleksandra Lednickiego) oraz wykładał historię prawa polskiego i ekonomię polityczną na Kursach Wyższych dla Uchodźców z Polski (1914–1915).

Był autorem szeregu ważnych publikacji przede wszystkim z prawa cywilnego, m.in.:

• Nowszy zwrot w nauce prawa prywatnego
• Testament i spadkobranie beztestamentowe
• Studium o opiece
• Ograniczenia prawa własności
• O prawie własności (1885)
• Sądy gminne
• Czy żonie upadłego służy przywilej na majątku masy upadłości męża?
• Nowe prawo na wynalazki i udoskonalenia (1896, pionierska praca z dziedziny prawa autorskiego)
• O istocie hipoteki prawnej (1898)
• Zasady prawa handlowego (1906, wydanie drugie 1908)
• Prawa kobiet w nowym kodeksie cywilnym szwajcarskim w porównaniu z innymi prawodawstwami (1909)
• Adwokatura naszych czasów (1904)
• O Themis Polskiej (o pierwszym polskim czasopiśmie prawniczym)

Dunin był mężem nauczycielki Eugenii z domu Pytlińskiej, z którą miał dwoje dzieci córkę - literatkę Helenę Duninównę^[1][2] oraz syna Mieczysława Dunina^[2].

Źródła:

• Krzysztof Pol, Karol Dunin. Leksykon Prawników Polskich, w: „Rzeczpospolita”, dodatek „Prawo co dnia” z 20 stycznia 2000
• Biogramy uczonych polskich, Część I: Nauki społeczne, zeszyt 1: A-J, Wrocław 1983

• Karol Dunin – publikacje w bibliotece Polona