Przejdź do zawartości

Juan Martín de Goicoechea y Galarza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juan Martín de Goicoechea y Galarza
Ilustracja
Juan Martín de Goicoechea y Galarza pędzla Francisca Goi, 1790
Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1732
Bakaiku

Data i miejsce śmierci

4 kwietnia 1806
Saragossa

Zawód, zajęcie

kupiec

Narodowość

hiszpańska

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Karola III (Hiszpania)

Juan Martín de Goicoechea y Galarza Ziordia (ur. 1 listopada 1732 w Bakaiku, zm. 4 kwietnia 1806 w Saragossie) – hiszpański kupiec pochodzący z Nawarry, działający w Saragossie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Nawarry, z wioski Bakaiku w dolinie Burunda, ale w młodym wieku przeprowadził się do Saragossy. Zamieszkał u swojego zamożnego wuja Lucasa de Goicoechea, który zadbał o jego europejskie wykształcenie. Studiował handel w Lyonie, gdzie zawarł pierwsze znajomości z kupcami z Francji, Anglii, Włoch i Holandii. W Saragossie założył przędzalnię wełny i jedwabiu; był znawcą produkowanych z nich tkanin. Miał także wiedzę na temat metali przemysłowych, win i olejów[1]. 21 listopada 1762 ożenił się ze swoją kuzynką Maríą Manuelą, córką jego wuja Lucasa. Po śmierci starszego brata Marii Manuelii w 1768 stał się spadkobiercą fortuny wuja-teścia[2].

Był człowiekiem oświecenia o liberalnych poglądach. Był jednym z założycieli Królewskiego Aragońskiego Towarzystwa Ekonomicznego Przyjaciół Kraju, skarbnikiem przedsiębiorstwa Kanału Aragońskiego i udziałowcem Banku San Carlos w Saragossie. W latach 70. XVIII wieku znacznie powiększył swoją fortunę, stając się najważniejszą postacią w handlu i finansach w Saragossie[1]. W 1788 za swoje zasługi dla handlu, bankowości i sztuki otrzymał krzyż Orderu Karola III[3].

Jako człowiek oświecenia posiadał kolekcję sztuki i pokaźną bibliotekę. Sponsorował szkołę rysunku, która działała w Saragossie w latach 1784–1792, aż do powstania Akademii Sztuk Pięknych św. Łukasza. Był pierwszym protektorem malarza Francisca Goi w czasie, gdy malarz dopiero zaczynał karierę zawodową. W jego zbiorach znajdowały się wczesne dzieła Goi takie jak własny portret, Święty Krzysztof, Święta Rodzina ze świętym Józefem i świętą Anną, Objawienie Matki Bożej z Pilar świętemu Jakubowi, Chrzest Jezusa w Jordanie i szkic do fresku Anioły adorujące Imię Boże z Bazyliki Nuestra Señora del Pilar w Saragossie[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Pedro Jesús Fernández: Quién es quién en la pintura de Goya. Madrid: Celeste Ediciones, 1996, s. 66–67. ISBN 84-8211-063-2.
  2. José Ignacio Gómez Zorraquino: Juan Martín de Goicoechea y Galarza. Real Academia de la Historia. [dostęp 2020-04-06]. (hiszp.).
  3. a b Arturo Ansón Navarro: Un «San Cristóbal», pintura de juventud de Goya, que perteneció al hombre de negocios de Zaragoza don Juan Martín de Goicoechea. Institución Fernando El Católico. [dostęp 2020-04-06]. (hiszp.).