Przejdź do zawartości

Johannes Greber

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johannes Greber
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 maja 1874
Wenigerath

Data i miejsce śmierci

31 marca 1944
Nowy Jork

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1900

Johannes Greber (ur. 2 maja 1874, zm. 31 marca 1944 w Nowym Jorku) – niemiecki spirytysta, były ksiądz katolicki.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Wenigerath w Nadrenii, studiował na seminarium duchownym w Trewirze. W 1900 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Był proboszczem niewielkiej wiejskiej parafii w regionie Hunsrück, gdzie zaangażował się w działalność charytatywną, organizując m.in. system opieki medycznej. W czasie I wojny światowej pomógł ponad 14 tysiącom dzieci znaleźć schronienie na terenie Holandii. W tym okresie zaczął się silnie interesować mistycyzmem, utrzymywał iż doznaje nadprzyrodzonych wizji. W 1923 roku za namową jednego ze swoich parafian wziął udział w seansie spirytystycznym. Wydarzenie to odmieniło jego światopogląd na tyle, iż w 1924 roku porzucił stan kapłański, a następnie wystąpił z Kościoła katolickiego.

W 1929 roku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Osiadł w Nowym Jorku, gdzie organizował seanse spirytystyczne i bioenergoterapeutyczne. Opublikował kilka książek, m.in. Communications with the Spirit World (1932) i A Plan for the Solution of the Problem of the German Refugees (1939). Zorganizował także własną wspólnotę wyznaniową, liczącą w szczytowym okresie kilkuset wiernych. Głosił mieszankę antytrynitaryzmu i dualizmu, utrzymując że Jezus Chrystus był pierwszą istotą stworzoną przez Boga, a Szatan jest jego bratem-bliźniakiem, drugim Synem Bożym[1].

W 1937 roku opublikował własne tłumaczenie Nowego Testamentu (The New Testament, A New Translation and Explanation Based on the Oldest Manuscripts, New York 1937). Jak twierdził, dokonał przekładu na podstawie Kodeksu Bezy. Jak podano w przedmowie do „Nowego Testamentu” z 1980 roku w wątpliwych miejscach miał poprawiać tekst dzięki kontaktom ze światem nadprzyrodzonym[2]. Jego żona jako medium miała otrzymywać od duchów wyjaśnienia co do właściwego przekładu słów biblijnych. Tłumaczenie miało być dokonane na język niemiecki, a następnie przełożone na angielski przez bliżej nieokreślone „kolegium kompetentnych tłumaczy”. Nowy Testament Grebera został dostosowany do doktryny spirytystycznej, m.in. poprzez użycie określenia medium wobec osób posiadających dar języków w 1 Kor 12,28.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rudolf Passian: Licht und Schatten der Esoterik. St. Goar: Reichl Verlag, 2002, s. 40.
  2. Harry Meyer Orlinsky, Robert G. Bratcher: A History of Bible Translation and the North American Contribution. Atlanta: Scholars Press, 1991, s. 96.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • William E. Paul: English language Bible translators. Jefferson: McFarland & Co, 2003.