Jarosław Baranowski
Jarosław Baranowski (ur. 10 lipca 1906 w Temerowcach, zm. 11 maja 1943 we Lwowie) – członek władz Ukraińskiej Organizacji Wojskowej, a następnie Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów. Brat młodszy Romana Baranowskiego.
Jego ojciec, ksiądz greckokatolicki Wołodymyr Baranowśkyj, był proboszczem we wsi rodzinnej. Podobnie jak brat Roman został absolwentem gimnazjum ukraińskiego w Stanisławowie[1].
W latach 1926–1930 więziony przez władze polskie, od 1930 na emigracji. W latach 1933–1939 przewodniczący Centralnego Związku Ukraińskiego Studenctwa (CESUS).
Był członkiem Prowodu Ukraińskich Nacjonalistów odpowiedzialnym za łączność z krajem, od 1933 sekretarz Prowodu. Po rozłamie we frakcji Melnyka.
Został zabity we Lwowie, prawdopodobnie przez rywali z frakcji banderowskiej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mychajło Ostrowercha: Обніжками на битий шлях. Nowy Jork, 1957, s. 108. (ukr.)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Chojnowski, Jan Bruski: Ukraina. Warszawa, 2006. ISBN 978-83-7436-039-5.
- Ryszard Torzecki: Kwestia ukraińska w Polsce w latach 1923-1929. Kraków, 1989. ISBN 83-08-01977-3.
- Енциклопедія українознавства. T. 1. Lwów, 2000, s. 91. ISBN 5-7707-4048-5.