Jari Puikkonen

Jari Puikkonen

Data i miejsce urodzenia	25 czerwca 1959 Lahti
Klub	Lahden Hiihtoseura
Wzrost	180 cm
Debiut w PŚ	30 grudnia 1979, Oberstdorf (85. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	1 stycznia 1980, Ga-Pa (2. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	4 stycznia 1981, Innsbruck
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia Igrzyska olimpijskie złoto Calgary 1988 skoki narciarskie (drużynowo) brąz Lake Placid 1980 skoki narciarskie (duża skocznia) brąz Sarajewo 1984 skoki narciarskie (skocznia normalna) Mistrzostwa świata złoto Engelberg 1984 drużynowo złoto Seefeld 1985 drużynowo złoto Lahti 1989 duża skocznia złoto Lahti 1989 drużynowo srebro Oslo 1982 skocznia normalna srebro Seefeld 1985 duża skocznia brąz Oslo 1982 drużynowo Mistrzostwa świata w lotach złoto Oberstdorf 1981 indywidualnie
Inne nagrody
Turniej Czterech Skoczni 3. miejsce 1980/1981 3. miejsce 1985/1986 Puchar KOP 1. miejsce 1980/1981

Jari Markus Puikkonen (ur. 25 czerwca 1959 w Lahti) – fiński skoczek narciarski, trzykrotny medalista olimpijski, siedmiokrotny medalista mistrzostw świata, mistrz świata w lotach i zdobywca Pucharu KOP.

Na arenie międzynarodowej zadebiutował 30 grudnia 1977 w Oberstdorfie, podczas pierwszego konkursu 26. edycji Turnieju Czterech Skoczni. W konkursie tym zajął 17. miejsce, a w klasyfikacji generalnej również nie znalazł się w pierwszej dziesiątce. W lutym 1978 wziął udział w swojej pierwszej dużej międzynarodowej imprezie, startując na mistrzostwach świata w Lahti. Zajął tam 38. miejsce na skoczni dużej, a na normalnym obiekcie był dwunasty. W nieoficjalnym konkursie drużynowym zajął drugie miejsce wspólnie z: Jouko Törmänenem, Penttim Kokkonenem i Tapio Räisänenem.

W grudniu 1979 zadebiutował w pierwszym sezonie Pucharu Świata w skokach narciarskich, zajmując 85. miejsce w Oberstdorfie. Trzy miesiące później, na igrzyskach olimpijskich w Lake Placid wywalczył brązowy medal na dużej skoczni, ulegając jedynie swemu rodakowi Jouko Törmänenowi oraz drugiemu w konkursie, Hubertowi Neuperowi. Na tych samych igrzyskach zajął także 16. miejsce na normalnej skoczni, tracąc do zwycięzcy – Antona Innauera ponad 30 punktów. W całym sezonie trzykrotnie stawał na podium zawodów (trzykrotnie był drugi), co pozwoliło mu zająć dziesiąte miejsce w klasyfikacji generalnej.

Sezon 1980/1981 przyniósł dwudziestoletniemu wówczas Finowi złoty medal na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie. W swoim najdłuższym skoku skoczył 174,0 metry, co było najlepszą odległością tych mistrzostw. Zajął także trzecie miejsce w 29. Turnieju Czterech Skoczni, zajmując kolejno drugie miejsce w Oberstdorfie, dziesiąte w Garmisch-Partenkirchen, pierwsze w Innsbrucku oraz jedenaste miejsce w Bischofshofen. Zdobył także Puchar KOP. Łącznie w tym sezonie czterokrotnie zwyciężał i raz był drugi, dzięki czemu wywalczył piąte miejsce w klasyfikacji generalnej, co było najlepszym wynikiem Puikkonena w historii jego startów w Pucharze Świata.

W sezonie 1981/1982 tylko raz stanął na podium zawodów Pucharu Świata, zajmując drugie miejsce na skoczni Holmenkollbakken. Na mistrzostwach świata w Oslo wywalczył srebrny medal na normalnej skoczni – lepszy okazał się tylko Armin Kogler. Ponadto wraz z Keijo Korhonenem, Penttim Kokkonenem i Mattim Nykänenem zdobył brązowy medal w drużynie. Rok później, na mistrzostwach świata w Harrachovie bronił tytułu mistrza świata, lecz zajął dopiero 26. miejsce.

Na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie zdobył brązowy medal na normalnym obiekcie, a na dużej skoczni zajął piąte miejsce. W tym samym roku odbyły się także mistrzostwa świata w Engelbergu i Rovaniemi, podczas których Finowie w składzie: Markku Pusenius, Pentti Kokkonen, Jari Puikkonen i Matti Nykänen wywalczyli złoty medal w konkursie drużynowym. W całym sezonie 1983/1984 był dwukrotnie drugi i dwukrotnie trzeci i zajął ostatecznie dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej.

Kolejne sukcesy odniósł na mistrzostwach świata w Seefeld in Tirol, gdzie został wicemistrzem na dużej skoczni, a razem z Tuomo Ylipullim, Kokkonenem oraz Nykänenem zdobył kolejny złoty medal w drużynie. Dobre starty w sezonie 1984/1985, między innymi trzy drugie miejsca i jedno trzecie, pozwoliły Puikkonenowi na zajęcie szóstego miejsca w klasyfikacji generalnej. Rok później zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej 34. Turnieju Czterech Skoczni po tym, jak zajął 11. miejsce w Oberstdorfie, 12. miejsce w Ga-Pa, zwyciężył w Innsbrucku oraz zajął 13. miejsce w Bischofshofen. W tym samym sezonie po raz ostatni stanął na podium, zajmując drugie miejsce podczas zawodów w Lahti 1 marca 1986.

W sezonie 1986/1987 wystartował tylko w pięciu konkursach: jednym w Lahti oraz w TCS; jego najlepszym wynikiem było 10. miejsce w Oberstdorfie. Nie zakwalifikował się też do kadry narodowej na mistrzostwa świata w Oberstdorfie. Lepszą formę zaprezentował rok później, co pozwoliło mu wziąć udział w igrzyskach w Calgary. W indywidualnych startach zajął siódme miejsce na normalnej skoczni, a na dużej był jedenasty. W rozgrywanym po raz pierwszy w historii igrzysk konkursie drużynowym reprezentanci Finlandii w składzie: Ari-Pekka Nikkola, Matti Nykänen, Tuomo Ylipulli i Jari Puikkonen zostali pierwszymi drużynowymi mistrzami olimpijskimi w skokach narciarskich.

Ostatnie sukcesy Puikkonen odniósł na mistrzostwach świata w Lahti w 1989, gdzie został mistrzem na dużej skoczni zarówno indywidualnie jak i drużynowo. Na normalnym obiekcie był trzynasty. Startował później na mistrzostwach świata w Val di Fiemme w 1991, jednak zdołał zająć zaledwie 34. miejsce na dużej skoczni. Ostatni oficjalny skok oddał podczas konkursu Pucharu Świata w Lahti 3 marca 1991, w którym zajął 47. miejsce. W całej swojej karierze 19 razy stał na podium konkursów Pucharu Świata, w tym 5 razy na najwyższym, 11 razy był drugi oraz 3 razy trzeci. Karierę zakończył w 1991.

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
16.	17 lutego	1980	Lake Placid	Skocznia normalna indywidualnie	227.5 pkt	-38.8 pkt	Toni Innauer
3.	23 lutego	1980	Lake Placid	Skocznia duża indywidualnie	248.5 pkt	-22.5 pkt	Jouko Törmänen
3.	12 lutego	1984	Sarajewo	Skocznia normalna indywidualnie	212.8 pkt	-2.4 pkt	Jens Weißflog
5.	18 lutego	1984	Sarajewo	Skocznia duża indywidualnie	196.6 pkt	-34.6 pkt	Matti Nykänen
7.	14 lutego	1988	Calgary	Skocznia normalna indywidualnie	199.1 pkt	-30.0 pkt	Matti Nykänen
11.	23 lutego	1988	Calgary	Skocznia duża indywidualnie	194.6 pkt	-29.4 pkt	Matti Nykänen
1.	24 lutego	1988	Calgary	Skocznia duża drużynowo[1]	634.4 pkt	-	-

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
12.	18 lutego	1978	Lahti	Skocznia normalna indywidualnie	236.1 pkt	-17.1 pkt	Matthias Buse
2.	22 lutego	1978	Lahti	Skocznia normalna drużynowo[2]	401.1 pkt	-42.7 pkt	NRD
39.	26 lutego	1978	Lahti	Skocznia duża indywidualnie	185.4 pkt	-71.2 pkt	Tapio Räisänen
2.	21 lutego	1982	Oslo	Skocznia normalna indywidualnie	248.6 pkt	-0.7 pkt	Armin Kogler
3.	26 lutego	1982	Oslo	Skocznia duża drużynowo[3]	670.8 pkt	-47.7 pkt	Norwegia
31.	28 lutego	1982	Oslo	Skocznia duża indywidualnie	204.5 pkt	-53.4 pkt	Matti Nykänen
1.	26 lutego	1984	Engelberg	Skocznia duża drużynowo[4]	618.3 pkt	-	-
2.	20 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	Skocznia duża indywidualnie	223.0 pkt	-1.2 pkt	Per Bergerud
1.	22 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	Skocznia duża drużynowo[5]	583.0 pkt	-	-
7.	26 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	Skocznia normalna indywidualnie	210.9 pkt	-14.4 pkt	Jens Weißflog
1.	20 lutego	1989	Lahti	Skocznia duża indywidualnie	218.5 pkt	-	-
1.	22 lutego	1989	Lahti	Skocznia duża drużynowo[6]	645.0 pkt	-	-
13.	26 lutego	1989	Lahti	Skocznia normalna indywidualnie	100.6 pkt	-13.9 pkt	Jens Weißflog
34.	10 lutego	1991	Val di Fiemme	Skocznia duża indywidualnie	142.2 pkt	-75.3 pkt	Franci Petek

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
1.	27 lutego	1981	Oberstdorf	Loty indywidualnie	1201.0 pkt	-	-
26.	18 marca	1983	Harrachov	Loty indywidualnie	880.5 pkt	-170.5 pkt	Klaus Ostwald

• sezon 1979/1980: 10.
• sezon 1980/1981: 5.
• sezon 1981/1982: 26.
• sezon 1982/1983: 9.
• sezon 1983/1984: 9.
• sezon 1984/1985: 6.
• sezon 1985/1986: 14.
• sezon 1986/1987: 49.
• sezon 1987/1988: 20.
• sezon 1988/1989: 18.
• sezon 1989/1990: 37.

Nr	Data	Miejscowość	Skocznia	Nota	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	1 stycznia 1980	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	230.4 pkt	2.	-1.8 pkt	Hubert Neuper
2.	11 marca 1980	Falun	Lugnet K-89	253.0 pkt	2.	-3.6 pkt	Jouko Törmänen
3.	16 marca 1980	Oslo	Holmenkollbakken	235.1 pkt	2.	-3.4 pkt	Armin Kogler
4.	30 grudnia 1980	Oberstdorf	Schattenbergschanze	252.3 pkt	2.	-4.5 pkt	Hubert Neuper
5.	4 stycznia 1981	Innsbruck	Bergisel	235.6 pkt	1.	-	-
6.	6 marca 1981	Lahti	Salpausselkä K-88	249.9 pkt	1.	-	-
7.	7 marca 1981	Lahti	Salpausselkä K-113	253.3 pkt	1.	-	-
8.	21 marca 1981	Planica	Srednija velikanka	265.8 pkt	1.	-	-
9.	21 lutego 1982	Oslo	Holmenkollbakken	248.6 pkt	2.	-1.5 pkt	Armin Kogler
10.	4 stycznia 1984	Innsbruck	Bergisel	206.4 pkt	3.	-17.7 pkt	Jens Weißflog
11.	12 lutego 1984	Sarajewo	Igman K-90	212.8 pkt	3.	-2.4 pkt	Jens Weißflog
12.	2 marca 1984	Lahti	Salpausselkä K-88	197.2 pkt	2.	-14.7 pkt	Matti Nykänen
13.	4 marca 1984	Lahti	Salpausselkä K-113	226.3 pkt	2.	-2.4 pkt	Matti Nykänen
14.	9 grudnia 1984	Thunder Bay	Big Thunder	225.6 pkt	2.	-7.6 pkt	Andreas Felder
15.	16 grudnia 1984	Lake Placid	MacKenzie Intervale K-86	223.2 pkt	2.	-5.7 pkt	Andreas Felder
16.	1 stycznia 1985	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	197.9 pkt	2.	-12.2 pkt	Jens Weißflog
17.	3 marca 1985	Lahti	Salpausselkä K-113	233.4 pkt	3.	-9.9 pkt	Andreas Felder
18.	4 stycznia 1986	Innsbruck	Bergisel	212.3 pkt	1.	-	-
19.	1 marca 1986	Lahti	Salpausselkä K-88	215.0 pkt	2.	-10.7 pkt	Matti Nykänen

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-24)]. (ang.).