Iwan z Obichowa
Herb Wieniawa | |
Data śmierci | |
---|---|
Ród |
Wieniawici |
Małżeństwo |
Katarzyna NN h. Doliwa |
Dzieci |
|
Wojny i bitwy | |
Administracja |
wielkorządca krakowski |
Iwan z Obichowa herbu Wieniawa (Jan z Obiechowa[b][2], Iwan[c] (Iwo) z Karmina (Karniowa[3], Karwina[d]), łac. Ivano de Obichov, zm. przed 1422[1][a]) – polski rycerz, wielkorządca krakowski, dworzanin Władysława Jagiełły, uczestnik poselstwa do Celje w sprawie poślubienia hrabianki Anny (1400), starosta kujawski, starosta generalny Rusi, kasztelan śremski (od 1410), starosta odolanowski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy znany ze źródeł historycznych przedstawiciel rodu. Pojawia się 15 października 1388 roku w dokumencie wystawionym w Wonieściu, wraz z bratem Stefanem z Karnina (zm. 1414/1415[4]), ojcem Rafała, od którego wywodzili się Leszczyńscy herbu Wieniawa[5].
Iwan, podobnie jak jego bracia (w tym Jan[6]) pochodził z Karmina koło Śmigla. W 1388 wystąpił jako dziedzic Karmina. Ponadto był właścicielem Obiechowa, Węgrzynowa, Jasieńca (od 1398)[7], Gołuchowa (od 1408)[4], Jelczy[1].
Od lat 90. XIV wieku był związany z dworem królewskim Władysława Jagiełły, m.in. sprawował urząd wielkorządcy krakowskiego ok. 1399[8]. Wraz z Hinczką z Rogowa i Janem z Ostrowca brał udział w polskim poselstwie do Celje[e] dla zawarcia z tamtejszym hrabią Hermanem wstępnego porozumienia w sprawie małżeństwa króla Władysława i Anny Cylejskiej[9]. Zdaniem Jana Długosza pozorny sukces tego poselstwa, czyli przybycie hrabianki do Krakowa, zahamował kariery owych trzech posłów z powodu rozczarowania królewskiego narzeczonego urodą (a raczej jej brakiem) hrabianki[10] .
Jednak po kilku latach Iwan objął kolejne urzędy: starosty kujawskiego (brzeskokujawskiego): 1405–1408, starosty generalnego ruskiego (lwowskiego): 1411–1421, kasztelana śremskiego: 1410–1422[7].
W czasie bitwy pod Grunwaldem (1410) walczył jako dowódca trzydziestej pierwszej chorągwi występującej pod znakiem głowy żubra, z którego nozdrzy zwisa złote kółko, na złotym polu (Wieniawa). Podpisał unię polsko-litewską w Horodle (1413)[11].
Potomstwo
[edytuj | edytuj kod]Jako synowie Iwana z Obichowa wymieniani są:
- Rafał z Gołuchowa (zm. w 1442/1443) – starosta generalny Wielkopolski w latach 1436–1439, podkomorzy kaliski w 1436 roku, podstoli poznański w 1426 roku, starosta Odolanowa w 1434 roku;
- Jan Goły alias Golian (zm. w 1437) – uczestnik poselstwa do Inowrocławia i słynnego turnieju w Budzie w roku 1412, w latach późniejszych podczaszy poznański; pisał się ze Strzałkowa, Gołuchowa, Obichowa, Goliszewa[12][7];
- Iwan (Iwanek) z Obichowa
Potomkami Iwana byli[7]:
- po Rafale, którego synowie i wnukowie przyjmowali różne nazwiska – m.in. Gołuchowscy herbu Wieniawa,
- po Janie Golinie, żonatym z Małgorzatą, jedyną dziedziczką Kmitów rzeszowskich[13] – Denowscy[f] w Małopolsce (ród istniał do końca XV wieku),
- po Iwanie – Obichowscy (ród wygasł w XV wieku)[4])
W kulturze
[edytuj | edytuj kod]Oprócz dzieł Jana Długosza[14] i Zygmunta Glogera[15] Iwan z Obichowa pojawia się epizodycznie w utworach Józefa Ignacego Kraszewskiego „Litwa za Witolda” i Karola Szajnochy „Jadwiga i Jagiełło”[16] oraz jest wspomniany w 403 odcinku w serialu Korona królów[17] (sezon 4: Korona królów. Jagiellonowie). W 4 odcinku tego sezonu („Anna z Cylii”) w roli Iwana z Obichowa wystąpił Artur Wower[18][19].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Pojawiają się także inne daty śmierci: 1421/1422[4] lub 1437[21] .
- ↑ „Obichów” to dawna nazwa Obiechowa.
- ↑ Iwan jedno z charakterystycznych imion piętnastowiecznych Wieniawitów. W przypadku opisywanego rycerza pozostaje nierozstrzygnięte, czy chodzi o wersję imienia Jan czy o Iwona[20].
- ↑ Występuje także jako Iwo Goły z Obiechowa[21] , ale autor artykułu w PSB najprawdopodobniej pomylił Iwana z jego synem, Janem. O błędach w biogramie w PSB także Bożena Czwojdrak[22]. Gniazdem tej gałęzi Wieniawitów był Karmin w powiecie kościańskim, ze źródeł łacińskich odczytywany błędnie jako „z Karwina” lub „z Karniowa” w województwie krakowskim[7].
- ↑ Jan Długosz opisując poselstwo do Celje (1400) oraz pod rokiem 1408 określił Iwana tytułem kasztelana śremskiego, jednak kasztelanię śremską Iwan objął dopiero w 1410 r.[20][22]
- ↑ Syn Jana Gołego i Małgorzaty – Stanisław Denowski – otrzymał nazwisko od dóbr Denów (dziś Dynów, w ziemi sanockiej) odziedziczonych po dziadku macierzystym Piotrze „Lunaku” Kmicie[1][12]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d ZLS: Jedlcza. [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [on-line]. slownik.ihpan.edu.pl. [dostęp 2023-01-13].
- ↑ Sperka ↓, s. 107.
- ↑ Walicki ↓, s. 60, 197.
- ↑ a b c d Blaźniak ↓, s. 38.
- ↑ Karwowski ↓, s. 1-2, 10.
- ↑ Karwowski ↓, s. 2.
- ↑ a b c d e KGG: Karmin. [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [on-line]. slownik.ihpan.edu.pl. [dostęp 2023-01-13].
- ↑ 1398, 1400 Za: Przynależność, podległość, periodyzacja. [w:] Poczet krakowski. Tom 2. Poczet wójtów i burmistrzów miasta Kleparza. Z ustroju miasta Kleparza [on-line]. poczetkrakowski.pl. [dostęp 2023-01-13].
- ↑ Czwojdrak ↓, s. 43.
- ↑ Długosz i ks. X, s. 507 ↓.
- ↑ Union von Horodło 1413. cbhist.pan.pl. [dostęp 2023-01-13].
- ↑ a b Gąsiorowski ↓, s. 177.
- ↑ Bieś ↓.
- ↑ Długosz i ks. X, s. 507. 538; ks. XI, s. 37, 146 ↓.
- ↑ Gloger ↓.
- ↑ Szajnocha ↓.
- ↑ Odcinek 403: Czas na zmiany. korona.fandom.com. [dostęp 2023-01-13].
- ↑ Artur Wower. korona.fandom.com. [dostęp 2023-01-13].
- ↑ Artur Wower w bazie filmpolski.pl
- ↑ a b Gąsiorowski ↓, s. 176.
- ↑ a b Jaśkiewicz ↓.
- ↑ a b Czwojdrak ↓, s. 45.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bartosz Bieś. Kiedy to Rzeszowem władali Rzeszowscy. „Podkarpacka Historia”, 2019. Rzeszów: Tradycja sp z o.o. ISSN 2391-8470. [dostęp 2023-01-13].
- Waldemar Blaźniak: Historia. W: Walory historyczno-krajoznawcze gminy Przygodzice. Przewodnik. Przygodzice: Towarzystwo Miłośników Przygodzic, 2010, s. 36-49. ISBN 978-83-921849-5-9. [dostęp 2023-01-13].
- Bożena Czwojdrak: Rogowscy herbu Działosza, podskarbiowie królewscy. Studium z dziejów możnowładztwa w drugiej połowie XIV i w XV wieku. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2002. ISBN 83-226-1201-8. [dostęp 2023-01-13].
- Jan Długosz: Jana Długosza Dziejów Polskich ksiąg dwanaście. Karol Mecherzyński (tłum.). T. III, IV. Kraków: Drukarnia „Czasu“ W. Kirchmayera, 1869. [dostęp 2023-01-13].
- Antoni Gąsiorowski. Wielkopolska w ostatnich księgach „Roczników” Jana Długosza. Do „Rozbioru krytycznego «Annalium» z lat 1385–1480”. „Studia Źródłoznawcze”. 15, s. 173-194, 1970. Warszawa: Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk. ISSN 0081-7147. [dostęp 2023-01-13].
- Zygmunt Gloger: Encyklopedia staropolska ilustrowana. T. II. Warszawa: P. Laskauer i W. Babicki, 1901. [dostęp 2023-01-13].
- Bronisław Jaśkiewicz: Iwo Goły z Obiechowa. W: PSB. T. X/2. Wrocław–Kraków: PAN, Ossolineum, 1963, s. 192. ISBN 83-04-03493-X.
- Stanisław Karwowski: Leszczyńscy herbu Wieniawa. Lwów: Związkowa Drukarnia we Lwowie, 1916. [dostęp 2023-01-13].
- Jerzy Sperka. Beneficjenci Wielkiej wojny wśród rycerstwa polskiego. „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historica. Wydanie specjalne. Bitwa pod Grunwaldem w historii i tradycji Polski i Litwy”. 99 (11), s. 92-112, 2011. Kraków: Wydawnictwo Naukowe UP. ISSN 2081-3341. [dostęp 2023-01-13].
- Karol Szajnocha: Jadwiga i Jagiełło. [dostęp 2023-01-13].
- Michał Walicki: Złoty widnokrąg. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1965. [dostęp 2023-01-13].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Iwo (Iwan) z Karmina. barbarafamily.eu. [dostęp 2023-01-13].
- Iwo (Iwan) h. Wieniawa, z Karmina. geni.com. [dostęp 2023-01-13].
- Polscy rycerze
- Wielkorządcy krakowsko-sandomierscy
- Kasztelanowie śremscy
- Starostowie generalni Rusi (Zjednoczone Królestwo Polskie)
- Starostowie odolanowscy
- Starostowie Zjednoczonego Królestwa Polskiego
- Uczestnicy bitwy pod Grunwaldem 1410 (strona polska)
- Sygnatariusze unii horodelskiej 1413
- Polscy dyplomaci średniowieczni
- Szlachta Korony Królestwa Polskiego
- Wieniawici
- Urodzeni w XIV wieku
- Zmarli w XV wieku