Hiperproteinemia

Hiperproteinemia – stan zwiększonego stężenia białka całkowitego w osoczu krwi, czyli stężenie ponad 80 g/l. Praktycznie nie spotyka się hiperproteinemii związanej ze zwiększoną syntezą albumin, tylko ze zwiększoną syntezą immunoglobulin - hipergammaglobulinemię.

Wyróżnia się 2 typy hipergammaglobulinemii.

Gdy następuje wzrost syntezy tylko jednej klasy immunoglobulin. Występuje w stanach chorobowych:

• nowotwory układu chłonnego, np. szpiczak mnogi
• choroba łańcuchów ciężkich immunoglobulin
• makroglobulinemia Waldenströma

Gdy następuje wzrost syntezy wielu klas immunoglobulin. Występuje w stanach chorobowych:

• ostre i przewlekłe stany zapalne
• przewlekłe choroby wątroby - marskość wątroby
• choroba autoimmunizacyjna
• choroby pasożytnicze
• sarkoidoza
• AIDS

Hiperproteinemia może wystąpić także wskutek odwodnienia organizmu.

Stanem przeciwnym do hiperproteinemii jest hipoproteinemia (niedobiałczenie krwi) – zbyt niski poziom białek we krwi^[1].

• Biochemia. Skrypt dla studentów wydziału lekarskiego. Jan Gmiński (red.). Mysłowice: Ewitar, 2003. ISBN 83-914901-0-6. Brak numerów stron w książce
• Choroby wewnętrzne. Andrzej Szczeklik (red.). Brak numerów stron w książce