Grzegorz Berendt

Grzegorz Berendt

Grzegorz Berendt (2022)
Państwo działania	Polska
Data urodzenia	1964
Doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia Żydów w Polsce, historia Pomorza Gdańskiego
Alma Mater	Uniwersytet Gdański
Doktorat	1995 – historia Uniwersytet Gdański
Habilitacja	2007 – historia Uniwersytet Gdański
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Gdański
Okres zatrudn.	1985–
Instytut	Instytut Pamięci Narodowej
Biuro	OBEP w Gdańsku
Stanowisko	Naczelnik
Okres zatrudn.	2008–2013
Dyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku
Okres spraw.	2022–2024
Poprzednik	Karol Nawrocki
Następca	Rafał Wnuk
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Grzegorz Berendt (ur. 1964^[1]) – polski historyk, naczelnik Biura Edukacji Publicznej oddziału IPN w Gdańsku w latach 2008–2013, wykładowca historii na Uniwersytecie Gdańskim, członek Rady Naukowej Żydowskiego Instytutu Historycznego, w latach 2022–2024 dyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku (od 2021 p.o. dyrektora, od 2017 wicedyrektor tej instytucji)^[2].

Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego. Doktorat obronił w 1995 na podstawie pracy Żydzi na terenie Wolnego Miasta Gdańska w latach 1920–1945 (Działalność kulturalna, polityczna i socjalna) napisanej pod kierunkiem Stanisława Mikosa, habilitował się w 2007 na podstawie rozprawy Życie żydowskie w Polsce w latach 1950–1956. Z dziejów Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce^[3]. Specjalizuje się w historii Polski XX w., historii Pomorza, dziejach Żydów w Polsce i relacjach polsko-żydowskich. Jest autorem około 90 publikacji naukowych i ponad 30 popularnonaukowych. W dorobku naukowym ma trzy samodzielne monografie i współautorstwo 7 książek^[4].

W latach 2002–2007 pełnił funkcję kierownika Studium Podyplomowego Historii na Wydziale Filologiczno-Historycznym Uniwersytetu Gdańskiego^[4].

W 2006 rozpoczął pracę również w Instytucie Pamięci Narodowej w oddziale Gdańskim. W latach 2008–2013 pełnił funkcję naczelnika Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej IPN w Gdańsku. Pozostając pracownikiem IPN w Gdańsku w Referacie Badań Naukowych. Na początku 2017 pełnił obowiązki naczelnika Oddziałowego Biura Badań Historycznych IPN w Gdańsku^[4]. W 2022 został doradcą prezesa Instytutu Pamięci Narodowej^[5].

1 lutego 2018 został powołany przez premiera Mateusza Morawieckiego w skład zespołu ds. dialogu z Izraelem^[6][7].

4 maja 2017 został wicedyrektorem Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku^[4]. 24 lipca 2021 został p.o. dyrektora Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku^[8][9], w latach 2022–2024 dyrektor tej instytucji^[2].

Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego i Instytutu Kaszubskiego. Przewodniczy Radzie Muzeum Stutthof oraz jest członkiem Rady Muzeum Auschwitz-Birkenau i Kolegium Historyczno-Programowego Europejskiego Centrum Solidarności^[10]. Należy do redakcji pisma naukowego Wydziału Historycznego UG „Studia Historica Gedanensia”

Jest oficerem rezerwy Wojska Polskiego^[10].

W 2013 był promotorem pracy doktorskiej m.in. Karola Nawrockiego, swojego przełożonego oraz poprzednika na stanowisku dyrektora Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku^{[11][12][13][14]}.

Był przewodniczącym Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej (od 1 kwietnia 2022 do lipca 2024)^[15][16].

Jest żonaty, ma dwoje dzieci^[4].

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2016)^[17]
• Złoty Krzyż Zasługi (2009)^[18]
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Medal „Pro Memoria”
• Medal Poświęcony Rocznicy Powstania w Getcie Warszawskim
• Medal Chana Dżelal Ed Dina
• Odznaka Honorowa Krzyż Pamięci Szlaku Nadziei (2023)^[19]

• Wyróżnienie w konkursie ogólnopolskim na najlepszą pracę magisterską o tematyce polsko-żydowskiej i izraelskiej za pracę pt. Żydzi w Wolnym Mieście Gdańsku 1933–1939, Warszawa 21.03.1991, organizatorzy konkursu: Ambasada Izraela i Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Izraelskiej;
• Doroczna nagroda Gdańskiego Towarzystwa Naukowego za rok 1995 za wybitne osiągnięcia w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych za rozprawę doktorską pt. Żydzi na terenie Wolnego Miasta Gdańska w latach 1920–1945. Działalność polityczna, kulturalna i socjalna. Gdańsk 1996;
• Nagroda rektora Uniwersytetu Gdańskiego zespołowa pierwszego stopnia za książkę pt. Między emigracją i trwaniem. Syjoniści i komuniści żydowscy w Polsce po Holokauście, Warszawa 2003;
• Nagroda Rektora Uniwersytetu Gdańskiego indywidualna drugiego stopnia za pracę habilitacyjną pt. Życie żydowskie w Polsce w latach 1950–1956. Z dziejów Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce;
• Nagroda Rektora UG zespołowa drugiego stopnia za pracę zbiorową Dom ─ spotkanie przestrzeni prywatnej i publicznej na tle przemian cywilizacyjnych XIX i XX wieku;
• Nagroda Rektora UG zespołowa pierwszego stopnia za książkę Dzieje Lęborka.

• G. Berendt, Żydzi na terenie Wolnego Miasta Gdańska w latach 1920–1945, Gdańsk 1997.
• G. Berendt, Żydzi na gdańskim rozdrożu 1945–1950, Gdańsk 2000.
• G. Berendt, A. Grabski, A. Stankowski, Studia z historii Żydów w Polsce po 1945 r., Warszawa 2000.
• A. Grabski, G. Berendt, Między emigracją a trwaniem: syjoniści i komuniści żydowscy w Polsce po Holocauście, Warszawa 2003.
• G. Berend, Krokowa i okolice w okresie "upiornej dekady" (1939–1949), "Acta Cassubiana" 2005, t. 7.
• G. Berendt, Życie żydowskie w Polsce w latach 1950–1956. Z dziejów Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce, Gdańsk 2006.

• Życiorys na stronach Instytutu Pamięci Narodowej. ipn.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-12)].