Giuseppe Cambini
Imię i nazwisko |
Giuseppe Maria Gioacchino Cambini |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie |
włoskie |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
kompozytor |
Giuseppe Maria Gioacchino Cambini (ur. 13 lutego 1746 w Livorno, zm. 29 grudnia 1825 Bicêtre koło Paryża[1][2]) – włoski kompozytor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]O jego wczesnym życiu brak bliższych informacji[1][2], a wiele z nich ma charakter ciężkiej do zweryfikowana anegdoty[3]. Kompozytor miał być na przykład, po nieudanym przedstawieniu operowym w Neapolu w 1766 roku, porwany wraz z narzeczoną przez piratów i wykupiony z niewoli przez bogatego weneckiego kupca[3]. Być może studiował u Filipo Manfrediego[3] i Francesco Onofrio Manfrediniego[2]. Na początku lat 70. XVIII wieku przybył do Paryża, gdzie występował jako skrzypek w Concert Spirituel[2] i w 1773 roku opublikował swój pierwszy zbiór kwartetów smyczkowych[2]. W 1778 roku poznał przebywającego z wizytą w Paryżu W.A. Mozarta, który pochlebnie wyrażał się o jego twórczości[1].
Odniósł sukces jako kompozytor operowy[1]. W latach 1788–1791 był kierownikiem Théâtre des Beaujolais, a 1791–1794 Théâtre Louvois[1]. Po 1795 roku jego muzyka straciła na popularności, a sam Cambini poświęcił się działalności pedagogicznej[3]. W 1804 roku współpracował z Allgemeine musikalische Zeitung[1]. W latach 1810–1811 był współredaktorem czasopisma muzycznego Tablettes de Polymne[1]. Nie wiadomo nic na temat schyłkowego okresu jego życia[3].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Wśród zachowanych dzieł Cambiniego znajduje się 14 oper do tekstów w języku francuskim, pięć mszy, cztery oratoria, Miserere, 82 symfonii koncertujących, 25 okolicznościowych hymnów napisanych w okresie rewolucji francuskiej, 14 koncertów, 6 symfonii, 114 kwintetów smyczkowych, 149 kwartetów smyczkowych, 104 tria, 212 dua i 30 sonat[3]. Jest także autorem rozprawy Nouvelle méthode théorique et pratique pour le violon (Paryż, ok. 1795)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 18. ISBN 83-224-0223-6.
- ↑ a b c d e f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 131. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c d e f Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 109–110. ISBN 978-0-8108-7183-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Giuseppe Cambini – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
- ISNI: 0000000081678411
- VIAF: 95167349
- LCCN: n82039432
- GND: 11866672X
- LIBRIS: 75kmng5r1xw82j5
- BnF: 138920903
- SUDOC: 082346542
- SBN: LO1V134187
- NKC: jn20040623012
- BNE: XX1535928
- NTA: 07341252X
- BIBSYS: 6081332
- CiNii: DA10507224
- Open Library: OL4694497A
- PLWABN: 9810553275605606
- NUKAT: n2014135184
- J9U: 987007276005105171
- PTBNP: 712004
- CONOR: 309759331
- RISM: people/43730