Przejdź do zawartości

Filaret (Kuczerow)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Filaret
Siergiej Kuczerow
Metropolita lwowski i halicki
Ilustracja
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1972
Kijów

Metropolita lwowski i halicki
Okres sprawowania

od 2019

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Inkardynacja

Eparchia lwowska

Śluby zakonne

28 sierpnia 1996

Diakonat

28 sierpnia 1996

Prezbiterat

4 grudnia 1996

Nominacja biskupia

23 grudnia 2010

Chirotonia biskupia

2 stycznia 2011

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

2 stycznia 2011

Miejscowość

Kijów

Miejsce

Cerkiew Świętych Antoniego i Teodozjusza Pieczerskich w Ławrze Peczerskiej

Konsekrator

Włodzimierz (Sabodan)

Współkonsekratorzy

Abel (Popławski), Wiktor (Olejnik), Arseniusz (Jepifanow), Augustyn (Markiewicz), Anatol (Hładky), Symeon (Szostacki), Efrem (Kycaj), Paweł (Łebid), Onufry (Łehki), Antoni (Pakanycz), Aleksander (Drabynko), Pantelejmon (Baszczuk), Ambroży (Jermakow), Teofilakt (Kurjanow), Barnaba (Fiłatow), Włodzimierz (Melnyk), Nikodem (Horenko), Hilary (Szyszkowski), Pantelejmon (Poworozniuk), Aleksander (Nesterczuk), Włodzimierz (Oraczow)

Filaret, imię świeckie Siergiej Iwanowicz Kuczerow (ur. 9 sierpnia 1972 w Kijowie) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie wojskowego. W dzieciństwie mieszkał kolejno w Norynsku (rejon owrucki) oraz w Celinogradzie (KSRR). Tam też ukończył w 1990 studia medyczne. W tym samym roku, z rekomendacji biskupa ałmackiego i kazachstańskiego Euzebiusza, wyjechał do Moskwy na naukę w seminarium duchownym, które ukończył w 1994. Następnie od 1996 do 1999 studiował w Kijowskiej Akademii Duchownej, tematem jego pracy dyplomowej był ekumenizm. W 2006 uzyskał tytuł kandydata nauk teologicznych. Od 1996 zamieszkiwał w ławrze Peczerskiej. 28 sierpnia 1996 złożył wieczyste śluby mnisze przed jej przełożonym, archimandrytą Pawłem. Przyjął imię Filaret na cześć metropolity kijowskiego Filareta (Amfitieatrowa). 28 sierpnia 1996 metropolita kijowski i całej Ukrainy Włodzimierz wyświęcił go na hierodiakona, zaś 4 grudnia tego samego roku – na hieromnicha. W ławrze pełnił obowiązki sekretarza Soboru Ławry oraz skarbnika. 4 grudnia 1998 otrzymał godność ihumena[1].

Od 2008 był proboszczem parafii św. Sergiusza z Radoneża w Kijowie[1].

23 grudnia 2010 Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa drohobyckiego, wikariusza eparchii lwowskiej. Jego chirotonia biskupia miała miejsce 2 stycznia 2011 w cerkwi refektarzowej Świętych Antoniego i Teodozjusza Pieczerskich w ławrze Peczerskiej, z udziałem metropolity kijowskiego i całej Ukrainy Włodzimierza, arcybiskupów lubelskiego i chełmskiego Abla (Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny), twerskiego i kaszyńskiego Wiktora, istrińskiego Arseniusza, lwowskiego i halickiego Augustyna, sarneńskiego i poleskiego Anatola, winnickiego i mohylowsko-podolskiego Szymona, krzyworoskiego i nikopolskiego Efrema, wyszhorodzkiego Pawła, izjumskiego Onufrego, boryspolskiego Antoniego, perejasławsko-chmielnickiego Aleksandra oraz biskupów humańskiego i zwenyhorodzkiego Pantelejmona, gatczyńskiego Ambrożego, smoleńskiego i wiaziemskiego Teofilakta, maciejewskiego Barnaby, włodzimiersko-wołyńskiego i kowelskiego Nikodema, szepetowskiego i sławuckiego Włodzimierza, makarowskiego Hilarego, wasylkowskiego Pantelejmona, horodnickiego Aleksandra oraz dnieprodzierżyńskiego i caryczańskiego Włodzimierza[1].

W 2011 wszedł w skład Wyższej Rady Cerkiewnej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[2].

W 2012 mianowany biskupem lwowskim i halickim[3]. 28 lipca 2017 r. został podniesiony do godności arcybiskupa[4].

W czasie kryzysu krymskiego skierował list otwarty do prezydenta Rosji Władimira Putina, apelując o wycofanie sił rosyjskich z terytorium Ukrainy[5].

17 sierpnia 2019 r. otrzymał godność metropolity[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]