Dominika Minicz

Dominika Minicz

Imię i nazwisko przy narodzeniu	Dominika Sieradzan
Data i miejsce urodzenia	28 kwietnia 1980 Stargard Szczeciński
Wzrost	181 cm
Pozycja	przyjmująca
Informacje klubowe
Klub	Grupa Azoty PWSZ Tarnów
Numer w klubie	15
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. 1995–1996 Znicz Stargard Szczeciński 1996–1999 SMS PZPS Sosnowiec 1999–2003 Wisła Kraków 2003–2007 MKS Muszynianka Muszyna 2007–2008 PTPS Farmutil Piła 2008–2009 SSK Calisia Kalisz 2009–2011 ASPTT Miluza 2011–2012 AZS Białystok 2012–2013 MKS Muszynianka Muszyna 2013–2015 V. Franches-Montagnes 2015–2016 Zawisza Sulechów 2016 KS Pałac Bydgoszcz 2018 Grupa Azoty PWSZ Tarnów 2018–2019 Budowlani Toruń 2019– Grupa Azoty PWSZ Tarnów
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.  Polska
Multimedia w Wikimedia Commons

Dominika Minicz z d. Sieradzan (ur. 28 kwietnia 1980 w Stargardzie Szczecińskim) – polska siatkarka, występująca obecnie na pozycji przyjmującej, a dawniej atakującej.

Kariera siatkarska Dominiki Sieradzan rozpoczęła się w wieku ok. trzynastu lat. Właśnie wtedy, spośród uprawianych dyscyplin sportu, zawodniczka postanowiła wybrać piłkę siatkową, porzucając lekką atletykę i pływanie.

Trenowała następnie w miejskim klubie Znicz w rodzinnym Stargardzie Szczecińskim, wówczas występującym w rozgrywkach III ligi siatkówki kobiet. Druga klasa liceum przyniosła zwrot w jej karierze, gdyż zawodniczka rozpoczęła naukę w uruchomionym właśnie Niepublicznym Liceum Ogólnokształcącym przy Szkole Mistrzostwa Sportowego Polskiego Związku Piłki Siatkowej w Sosnowcu. Szkoła ta, od początku swego istnienia, uczestniczy w siatkarskich rozgrywkach ligowych kobiet na szczeblu seniorek, a zawodniczki SMS stanowią trzon reprezentacji Polski kadetek i juniorek. Tam Dominika Sieradzan osiągnęła pierwsze sukcesy międzynarodowe.

Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczęła karierę profesjonalną w Wiśle Kraków, klubie uczestniczącym wówczas w rozgrywkach najwyższej ligi piłki siatkowej kobiet w Polsce, a okres gry w krakowskim klubie pokrył się z czasem studiów siatkarki na tamtejszej AWF.

Po czterech sezonach spędzonych w krakowskim klubie, przeniosła się do klubu z Muszyny, z którym zdobyła tytuł mistrzyni Polski sezonu 2005/2006, choć nie była w tamtym czasie zawodniczką podstawowego składu swojej drużyny. W klubie z Muszyny spędziła cztery lata, po czym przeniosła się, począwszy od sezonu 2007/2008, do utytułowanego klubu z Piły.

Podobnie jak w Muszyniance, w pilskim klubie nie była zawodniczką podstawowego składu, choć mimo niewielu szans pokazania się w grze tego bardzo pomyślnego dla klubu sezonie, zebrała bardzo dobre oceny, m.in. w meczu z AZS Poznań odebrała nagrodę MVP (najwartościowszej zawodniczki spotkania).

Status "wiecznej rezerwowej" przyczynił się, zaledwie po jednym roku gry w Pile, do podjęcia decyzji o przejściu w sezonie 2008/2009 do zespołu z Kalisza, który z powodów finansowych po sezonie 2007/2008 opuściło większość czołowych zawodniczek.

Sieradzan była tam podstawową zawodniczką drużyny, której ostatecznie nie udało się utrzymać w najwyższej klasie rozgrywek krajowych, z powodu trudności finansowych. Tak jak większość zawodniczek z kaliskiej drużyny, Dominika Sieradzan zdecydowała się na zmianę barw klubowych i wyjechała do Francji, gdzie z zespołem ASPTT Miluza zdobyła dwukrotnie wicemistrzostwo Francji.

W sezonie 2011/2012 zdecydowała się na powrót do Plusligi Kobiet i została zawodniczką AZS Białystok. W klubie powróciła na pozycję atakującej, co przyniosło efekty. Dobra postawa zawodniczki w sezonie została zauważona przez działaczy klubu Bank BPS Muszynianka Fakro Muszyna.

Klub	Osiągnięcie	Trofeum	Sezon
MKS Muszynianka Fakro Muszyna	Mistrzostwo Polski		2005/2006
PTPS Farmutil Piła	Puchar Polski		2007/2008
	Mistrzostwo Polski		2007/2008
ASPTT Miluza	Puchar Francji		2009/2010
	Mistrzostwo Francji		2009/2010, 2010/2011
Bank BPS Muszynianka Fakro Muszyna	Puchar CEV		2012/2013
	Mistrzostwo Polski		2012/2013

Osiągnięcie	Trofeum/Miejsce	Rok
Mistrzostwa Świata Kadetek	7. miejsce	1997
Mistrzostwa Europy Kadetek		1997
Mistrzostwa Świata Juniorek	9. miejsce	1999