Przejdź do zawartości

Davis (stacja antarktyczna)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Davis Station
Ilustracja
Stacja Davis – zdjęcie lotnicze
Przynależność państwowa

 Australia

Data założenia

1957

Liczba personelu

zimą: 22
max: 70[1]

Wysokość

15[1] m n.p.m.

UN/LOCODE

AQ-DAV

Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, po prawej znajduje się punkt z opisem „Davis Station”
Ziemia68°34′33″S 77°58′10″E/-68,575933 77,969517
Strona internetowa

Davis Station – całoroczna stacja polarna należąca do Australii, położona nad Zatoką Prydza na Antarktydzie Wschodniej.

Położenie i warunki

[edytuj | edytuj kod]

Stacja znajduje się w Oazie Vestfold na Wybrzeżu Ingrid Christensen, na Ziemi Księżniczki Elżbiety[2], nad Morzem Wspólnoty, na wysokości 15 m n.p.m. Średnia temperatura powietrza w styczniu (lato) to od -1 do +3 °C, a w sierpniu od -21 do -14 °C. Rekordowe zanotowane temperatury to +13 °C w styczniu i -42 °C w kwietniu. Wzgórza oazy Vestfold stanowią ochronę przed wiatrami katabatycznymi spływającymi z lądolodu antarktycznego. Wiatr najczęściej (80% w niektórych miesiącach) wieje z północy lub ze wschodu, ze średnią prędkością ok. 19 km/h (w porywach rekordowo do 206 km/h). Najbardziej wietrznym miesiącem jest listopad, najsłabszy wiatr obserwuje się w kwietniu. Silniejsze porywy rzadko niosą śnieg, ograniczając widoczność. Opady śniegu w okolicy tej stacji są niskie[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Australijscy polarnicy wylądowali w oazie Vestfold jeszcze w 1954 roku, powracając do Australii po założeniu stacji Mawson i ponownie w styczniu 1955 roku. Teren ten został uznany za najlepsze miejsce na drugą australijską bazę na kontynencie. Stacja została otwarta ostatecznie 13 stycznia 1957 roku i nazwana na cześć kapitana Johna K. Davisa, badacza wód Antarktyki. Pierwsze dwa lata działalności były poświęcone badaniom oazy i rozwojowi stacji, zimujące zespoły były nieliczne (poniżej 10 osób). W 1965 roku stację zamknięto na cztery lata, aby w pełni poświęcić czas i zasoby na utworzenie stacji Casey. Od tamtej pory działa ona nieprzerwanie; w latach 80. XX wieku przeszła przebudowę[4].

Działalność

[edytuj | edytuj kod]

Główne programy badawcze w stacji Davis obejmują badania atmosfery ziemskiej, m.in. przy użyciu lidaru[5], sond do pomiaru zawartości ozonu i radiosond[6]. Analizowany jest wpływ zmian środowiska i zanieczyszczeń na jeżowce, skorupiaki i mięczaki. Badania glacjologiczne obejmujące Lodowiec Szelfowy Amery’ego są ukierunkowane na rozpoznanie bilansu masy i określenie stabilności tego rozległego lodowca[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Main Antarctic Facilities operated by National Antarctic Programs in the Antarctic Treaty Area (South of 60° latitude South). Council of Managers of National Antarctic Programs, 2013-05-15. [dostęp 2014-09-04]. (ang.).
  2. Davis Station. Australian Antarctic Division, 2012-08-28. [dostęp 2014-09-04].
  3. Climate of Davis. Australian Bureau of Meteorology. [dostęp 2014-09-04].
  4. Davis: a brief history. Australian Antarctic Division, 2002-06-17. [dostęp 2014-09-04].
  5. a b Davis science. Australian Antarctic Division, 2002-06-17. [dostęp 2014-09-04].
  6. History of Davis Meteorological Office. Australian Bureau of Meteorology. [dostęp 2014-09-04].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]