Przejdź do zawartości

Cmentarz Żołnierzy Polskich we Wrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz Żołnierzy Polskich we Wrocławiu
Ilustracja
Fragment cmentarza
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Typ cmentarza

wojskowy

Stan cmentarza

nieczynny (pomnik i miejsce pamięci)

Liczba pochówków

604

Liczba grobów

184 zidentyfikowanych,
420 niezidentyfikowanych

Liczba kwater cmentarnych

4

Data otwarcia

1970

Data ostatniego pochówku

1971

Architekt

Tadeusz Teller

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Żołnierzy Polskich we Wrocławiu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Żołnierzy Polskich we Wrocławiu”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Żołnierzy Polskich we Wrocławiu”
Ziemia51°05′02,4″N 16°58′26,4″E/51,084000 16,974000
Cmentarz Żołnierzy Polskich
Pomnik przed wejściem na cmentarz (siedem granitowych bloków z wykutymi na nich rocznikami w czasie których miała miejsce II wojna światowa)
Groby żołnierzy
Płaskorzeźba na pomniku

Cmentarz Żołnierzy Polskich we Wrocławiu – wojenna nekropolia utworzona w latach 1968–1970 i rozbudowana w latach 1972–1979 jako miejsce spoczynku 604 osób, głównie żołnierzy polskich – uczestników Kampanii wrześniowej zmarłych w niewoli niemieckiej oraz poległych na froncie żołnierzy 2 Armii Wojska Polskiego, a także żołnierzy walki podziemnej i przymusowych robotników cywilnych oraz ofiar terroru hitlerowskiego.

Historia cmentarza

[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie cmentarz, na którym pochowani zostali polscy żołnierze znajdował się na terenie Cmentarza Grabiszyńskiego III – obecnie Parku Grabiszyńskiego, powstał on w latach 1950–1951. Po roku 1958 zaczęto na nim chować prochy żołnierzy 2 Armii Wojska Polskiego odnajdywane stopniowo w zbiorowych mogiłach na terenie zachodniej Polski. W połowie lat 60. zapadła decyzja o przeniesieniu cmentarza, gdyż dotychczasowa lokalizacja nie pozwalała na nadanie mu bardziej monumentalnego charakteru, ponadto zaczęło brakować miejsca na planowane umieszczenie następnych mogił. Na miejsce nowego cmentarza wybrano usypane z gruzu wzgórze nad rzeką Ślęzą położone na południe od Cmentarza Żołnierzy Włoskich[1] przy ulicy Grabiszynskiej 294. Uformowane na kształt nieregularnego wieloboku wzgórze zostało zaprojektowane przez Łucję Skomorowską i Tadeusza Tellera. Na nowy cmentarz, w momencie jego tworzenia, przeniesiono także prochy żołnierzy zmarłych w obozach jenieckich w Pieszycach i Bielawie wśród nich m.in. kontradmirała Stefana Frankowskiego, a także bezimienne ofiary zbrodni hitlerowskich zamordowane w ostatnich miesiącach wojny na terenie Dolnego Śląska. Cmentarz został podzielony na cztery pola nawiązujące swym układem do kształtu wzgórza, pola dzielą się na czworoboczne lub wieloboczne kwatery składające się z dwóch trzech lub czterech rzędów mogił. Wszystkie nagrobki mają jednakowy kształt – prostokątna płyta z nazwiskiem oddzielona od sąsiedniej stylizowanym mieczem grunwaldzkim. Przed wejściem na cmentarz znajduje się siedem granitowych bloków z wykutymi na nich rocznikami w czasie których miała miejsce II wojna światowa. W roku 1979 w centralnym miejscu cmentarza ustawiono betonowy pomnik Żołnierzy Wojska Polskiego autorstwa Łucji Skomorowskiej. Pomnik ma kształt dwóch stojących blisko siebie kolumn wysokości 23 m o nieregularnej powierzchni pełnej załamań i uskoków, co ma symbolizować w zamyśle autorki skrzydła husarskie, w dolnej części kolumn znajdują się płaskorzeźby ze scenami z kampanii wrześniowej i ostatnich miesięcy wojny oraz daty 1939 i 1945. Przed pomnikiem znajduje się tablica pamiątkowa oraz trzy znicze. Cmentarz jest miejscem, na którym regularnie odbywają się uroczystości związane z obchodami świąt narodowych.

Dane o pochowanych
Wojsko Polskie 1939
ogółem zidentyfikowanych niezidentyfikowanych
72 61 11
Ludowe Wojsko Polskie 1944–1945
ogółem zidentyfikowanych niezidentyfikowanych
50 21 29
Żołnierze walki podziemnej
i przymusowi robotnicy cywilni
ogółem zidentyfikowanych niezidentyfikowanych
200 102 98
Ofiary terroru hitlerowskiego
ogółem zidentyfikowanych niezidentyfikowanych
282 - 282
LICZBA POCHOWANYCH (ogółem)
ogółem zidentyfikowanych niezidentyfikowanych
604 184 420

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas: Dolny Śląsk - przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977 s. 186

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]