Bundeswehra
Bundeswehr | |
Logo Bundeswehry | |
Państwo | |
---|---|
Data sformowania |
5 maja 1955 |
Dane podstawowe | |
Wiek poboru |
17–49, pobór zawieszony 1 lipca 2011 |
Obecny dowódca |
Carsten Breuer (inspektor generalny Bundeswehry) |
Podporządkowanie |
federalny minister obrony, w czasie wojny kanclerz |
Liczebność |
181 811 (15 kwietnia 2024)[1] |
Budżet wojskowy | |
Kwota |
51,95 mld € (2024)[2] |
% PKB |
2.12 % (2024)[3] |
Bundeswehra (niem. Bundeswehr) – siły zbrojne Republiki Federalnej Niemiec[4]. Za datę utworzenia Bundeswehry uznaje się 5 maja 1955 roku. Bundeswehra wchodzi w skład sił zbrojnych NATO, uczestniczy więc w NATO-wskich akcjach (np. IFOR, SFOR, potem EUFOR w Bośni i Hercegowinie, KFOR w Kosowie i in.), a także w akcjach humanitarnych ONZ (np. UNOSOM w Somalii)[5].
Według rankingu Global Firepower (2024), jest to 19. najpotężniejsza armia świata z rocznym budżetem w wysokości około 56 mld dolarów (USD)[6].
Struktura Bundeswehry
[edytuj | edytuj kod]Bundeswehra składa się z czterech rodzajów sił zbrojnych:[7]
- Heer (Wojska lądowe)
- Marine (Marynarka wojenna)
- Luftwaffe (Lotnictwo wojskowe)
- Cyber- und Informationsraum (Przestrzeń cybernetyczna i informacyjna)
Historia
[edytuj | edytuj kod]Republika Federalna Niemiec jest członkiem NATO od 1955 roku[8]. W szczytowym okresie zimnej wojny liczebność Bundeswehry w latach 70. sięgała 500 tys. żołnierzy[8].
Po zjednoczeniu Niemiec w 1990 r., rozpoczął się proces włączania Narodowej Narodowej Armii Ludowej NRD wraz z jej uzbrojeniem do Bundeswehry. Część sprzętu jako przestarzały wkrótce zniszczono, część odsprzedano lub oddano bezpłatnie innym armiom (np. czołgi – Turcji, helikoptery Mi-24 i ostatnie 22 MiG-29 – Polsce).
Podpisany w 1990 r. w Moskwie układ między Niemcami a ZSRR o ostatecznej regulacji, zwany układem „2+4”, określił stan sił zbrojnych zjednoczonych Niemiec na poziomie 370 tys. (łącznie siły lądowe, morskie i powietrzne) i zobowiązał ZSRR do wycofania swoich wojsk z terenu Niemiec do końca 1994 r.
Niemcy są sygnatariuszem układu w sprawie konwencjonalnych sił zbrojnych z 1990 r. i układu o liczbie żołnierzy z 1992 r., zgodnie z którymi liczebność wojsk będzie wynosić 350 tys. żołnierzy. Niemcy będą mogły posiadać: 4166 czołgów bojowych, 3446 bojowych wozów opancerzonych, 2707 jednostek artylerii o kalibrze powyżej 100 mm, 900 samolotów bojowych, 306 śmigłowców uderzeniowych.
Po zrealizowanej w 1992 r. reformie, pn. Bundeswehra 2000, siły zbrojne Niemiec składają się z dwóch kategorii: większej części przeznaczonej do obrony terytorium Niemiec i obszaru NATO oraz mniejszej – maksymalnie mobilnych i utrzymujących stałą gotowość bojową sił szybkiego reagowania (7 brygad lądowych, część sił powietrznych i morskich).
Łączna liczba żołnierzy wynosiła w 2000 r. ok. 308,4 tys.; zasadnicza służba wojskowa we wszystkich rodzajach wojsk trwała 9 mies.; siły lądowe liczyły 211,8 tys. żołnierzy, marynarka – 26 tys., lotnictwo – 70,5 tys.
Do roku 2011 nabór do Bundeswehry opierał się na zasadzie obowiązkowego poboru[8].
Reforma sił zbrojnych Niemiec z 2011 r. ustanowiła wymagany poziom liczebności na 185 tys. żołnierzy i 40 tys. rezerwistów, istnieje jednak stały problem z dojściem do tego poziomu. We wrześniu 2014 roku Bundeswehra przyznała się do przewlekłych problemów ze sprzętem, które sprawiają, że siły zbrojne nie są „w stanie dotrzymywać swoich obietnic obronnych w ramach NATO”. Wśród problemów cytowane były niesprawne systemy strzeleckie, pojazdy opancerzone, samoloty i okręty wojenne, nienadające się do natychmiastowego użycia ze względu na zaniedbania w konserwacji i poważne braki części zamiennych. Sytuacja była tak tragiczna, iż uznano, że większość samolotów bojowych i śmigłowców niemieckich nie była w stanie latać[9].
Zgodnie z postulatami szczytu NATO z Newport w 2014 r. Niemcy zobowiązały się do zwiększenia wydatków na cele wojskowe z poziomu 1,2% PKB do 2% PKB[8]. Zobowiązanie zostało wypełnione w 2024 roku[10].
Po inwazji Rosji na Ukrainę w lutym 2022 zdecydowano się przeznaczyć jednorazowo kwotę 100 mld euro na inwestycje w siłach zbrojnych i wyposażenie ich w nowoczesną broń[8].
17 marca 2023 inspektorem generalnym Bundeswehry został Carsten Breuer[11].
Insygnia Bundeswehry
[edytuj | edytuj kod]-
Flaga Bundeswehry (Heer)
-
Bandera wojenna RFN (Marine)
-
Roundel (Luftwaffe)
-
Znak Bundeswehry – „Krzyż Żelazny”
Stopnie wojskowe w niemieckich siłach zbrojnych
[edytuj | edytuj kod]Wojska lądowe (Heer) i lotnicze (Luftwaffe)
[edytuj | edytuj kod]Korpus podoficerów młodszych | ||
---|---|---|
Naramiennik | ||
Stopień | Stabsunteroffizier | Unteroffizier |
Skrót | StUffz/SU | Uffz/U |
kod NATO | OR-5 | OR-5 |
Marynarka Wojenna (Marine)
[edytuj | edytuj kod]Korpus oficerski | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dystynkcja | ||||||||||||||
Stopień | Admiral | Vizeadmiral | Konteradmiral | Flottillenadmiral | Kapitän zur See | Fregattenkapitän | Korvettenkapitän | Stabskapitänleutnant | Kapitänleutnant | Oberleutnant zur See | Leutnant zur See | Oberfähnrich zur See | Fähnrich zur See | Seekadett |
Skrót | Adm | VAdm/VADM | KAdm/KADM | FltlAdm/FADM | Kpt. zS/KZS | FKpt/FK | KKpt/KK | StKptLt/SKL | KptLt/KL | OLt zS/OLZS | Lt zS/LZS | OFähnr zS/OFRZS | Fähnr zS/FRZS | SKad |
kod NATO | OF-9 | OF-8 | OF-7 | OF-6 | OF-5 | OF-4 | OF-3 | OF-2 | OF-1 | OF(D) | Cadet |
Korpus podoficerów młodszych | ||
---|---|---|
Dystynkcje | ||
Stopień | Obermaat | Maat |
Abkürzung | OMaat/OMT | Maat/MT |
kod NATO | OR-5 | OR-5 |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Personalzahlen [online], www.bundeswehr.de [dostęp 2024-04-23] (niem.).
- ↑ a b Verteidigungshaushalt 2024 [online], bmvg.de [dostęp 2024-02-03] (niem.).
- ↑ Defence Expenditure of NATO Countries (2014-2024) [online], nato.int [dostęp 2024-06-22] (ang.).
- ↑ Bundeswehra, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-01-18] .
- ↑ Encyklopedia popularna PWN, Warszawa 1997, s. 114.
- ↑ 2024 Germany Military Strength [online], www.globalfirepower.com [dostęp 2024-02-25] (ang.).
- ↑ Bundeswehr der Zeitenwende: Kriegstüchtig sein, um abschrecken zu können [online], www.bmvg.de, 1 sierpnia 2024 [dostęp 2024-08-01] (niem.).
- ↑ a b c d e Bogdan Koszel, Rola Federalnego Ministerstwa Obrony (BMVg) w kształtowaniu polityki bezpieczeństwa Niemiec w XXI wieku, „Colloquium”, 14 (2), 2022, s. 23–38, DOI: 10.34813/12coll2022 [dostęp 2023-01-17] (pol.).
- ↑ Germany′s von der Leyen admits major Bundeswehr shortfalls – News – DW.COM – 27.09.2014, [w:] DW.COM [online] .
- ↑ Germany to hit NATO budget goal for 1st time since Cold War – DW – 02/14/2024 [online], dw.com [dostęp 2024-02-25] (ang.).
- ↑ General Carsten Breuer ist neuer Generalinspekteur. Federalne Ministerstwo Obrony, 2023-03-17. [dostęp 2023-03-20]. (niem.).