Przejdź do zawartości

Besnik Bisha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Besnik Bisha
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1958
Tirana

Zawód

reżyser
aktor
scenarzysta

Współmałżonek

Anila Karaj

Lata aktywności

od 1981

Besnik Bisha (ur. 9 sierpnia 1958 w Tiranie[1]) – albański reżyser filmowy, aktor, scenarzysta i producent filmowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1981 ukończył studia aktorskie na Wydziale Dramatu Instytutu Sztuk w Tiranie[1]. W 1981 rozpoczął pracę w Studiu Filmowym Nowa Albania, debiutując jako asystent reżysera w filmie Thesari, u boku Muharrema Fejzo. W tym samym filmie zadebiutował jako aktor, rolą Tomorra.

Po ukończeniu studiów podyplomowych z zakresu reżyserii filmowej, w 1989 zrealizował pierwszy samodzielny film fabularny – obyczajowy Sinjali i dashurise (Znak miłości), a wkrótce potem wraz z Grigorim Stavrim film Njerez ne rryme. Trzeci film, który wyreżyserował: Zemra e nenes został obsypany nagrodami na X Festiwalu Filmów Albańskich w Tiranie, doceniono go także drugą nagrodą na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Salerno i nagrodą krytyków na festiwalu w Paryżu.

Jest profesorem Uniwersytetu Sztuk w Tiranie, a także członkiem jego Rady Zarządzającej[2]. W latach 2002–2003 pełnił funkcję dyrektora generalnego Studia Filmowego Albafilm. Od 2005 pracuje w przedsiębiorstwie “B&G Film Pro”.

W wyborach 2001 uzyskał mandat deputowanego do parlamentu, jako przedstawiciel Republikańskiej Partii Albanii. W 2020 był sygnatariuszem protestu artystów przeciwko zburzeniu Teatru Narodowego w Tiranie[3].

Żonaty z aktorką Anilą Karaj, ma córkę Reę (pianistkę).

Role filmowe

[edytuj | edytuj kod]

Filmy wyreżyserowane

[edytuj | edytuj kod]

Scenariusze filmowe

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Josif Papagjoni: Enciklopedi. Teatri & Kinematografia Shqiptare. Tirana: Toena, 2009. ISBN 978-99943-1-456-0. (alb.).
  2. Universiteti i Arteve. Bordi i Administrimit.
  3. Ja kush janë 136 artistët që kanë firmosur kundër prishjes së Teatrit Kombëtar = 2022-10-05 [online], telegraf.al, 2020 (alb.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]