Andrzej Jedynak

Andrzej Jedynak
Data i miejsce urodzenia	4 lipca 1932 ; Rzeszów
Data i miejsce śmierci	14 września 2024 ; Warszawa
	Ambasador PRL w Austrii
Okres	od 6 października 1978; do 11 czerwca 1980
Poprzednik	Ryszard Karski
Następca	Franciszek Adamkiewicz
	Minister przemysłu maszyn ciężkich i rolniczych
Okres	od 3 kwietnia 1980; do 12 lutego 1981
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Franciszek Adamkiewicz
Następca	Stanisław Wyłupek
	Wiceprezes Rady Ministrów
Okres	od 12 lutego 1981; do 9 października 1982
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
	Ambasador PRL w Czechosłowacji
Okres	od 29 listopada 1982; do 17 listopada 1988
Poprzednik	Jan Mitręga
Następca	Włodzimierz Mokrzyszczak
	Odznaczenia

Andrzej Jedynak (ur. 4 lipca 1932 w Rzeszowie, zm. 14 września 2024 w Warszawie^[1]) – polski inżynier i polityk. W latach 1981–1982 wicepremier, w latach 1980–1981 minister przemysłu maszyn ciężkich i rolniczych, ambasador w Austrii (1978-80) oraz Czechosłowacji (1982–1988).

Życiorys

Syn Józefa i Janiny. Uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera mechanika. Od 1952 był związany z przemysłem ciężkim. Pełnił funkcję dyrektora Sanockiej Fabryki Autobusów „Autosan”^[2]. W 1952 wstąpił również do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach siedemdziesiątych dyrektor Zjednoczenia Przemysłu Motoryzacyjnego „Polmo”. W okresie 1976–1978 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Przemysłu Maszynowego. Od kwietnia 1980 do lutego 1981 był ministrem przemysłu maszyn ciężkich i rolniczych w rządzie Edwarda Babiucha, Józefa Pińkowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego. Następnie, do 9 października 1982, był wicepremierem.

W latach 1978–1980 był ambasadorem PRL w Wiedniu, a w latach 1982–1988 był ambasadorem w Pradze. Od grudnia 1988 do sierpnia 1989 był wiceprezesem Najwyższej Izby Kontroli. Charge d'affaires w Brazylii (1991–1992) oraz w Chile (1996–1997).

↑ Andrzej Jedynak. nekrologi.wyborcza.pl, 18 września 2024. [dostęp 2024-09-22].
↑ Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 133. ISBN 978-83-935385-7-7.
↑ Odznaczenia radzieckie dla polskich specjalistów i działaczy gospodarczych [w:] Dziennik Bałtycki, nr 163, 20 lipca 1977, s. 1
↑ Agencje doniosły [w:] "Trybuna Robotnicza", nr 251, 27 października 1988, s. 2.

Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 2, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 463
Leksykon Historii Polski (1995)
Biuletyn IPN. katalog.bip.ipn.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].