Adolf Wiklund (kompozytor)
![]() Adolf Wiklund, 1920 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Adolf Wiklund (ur. 5 czerwca 1879 w Långserud, zm. 3 kwietnia 1950 w Sztokholmie[1][2]) – szwedzki kompozytor, dyrygent i pianista.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn organisty[2]. W latach 1896–1901 studiował w konserwatorium w Sztokholmie u Richarda Anderssona (fortepian) i Johana Lindegrena (kompozycja)[1]. W latach 1902–1903 przebywał w Paryżu, gdzie był organistą w kościele szwedzkim[2]. W latach 1905–1907 kontynuował studia w Berlinie u Jamesa Kwasta[1]. Następnie dyrygował orkiestrą opery w Karlsruhe i berlińską Königlische Oper (1908–1911)[2]. Od 1911 do 1924 roku był dyrygentem Opery Królewskiej w Sztokholmie[1]. W latach 1925–1938 dyrygował orkiestrą sztokholmskiego towarzystwa koncertowego[1].
Występował jako pianista w charakterze solisty i akompaniatora[1]. Od 1915 roku był członkiem Królewskiej Akademii Muzycznej[2].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Muzyka Wiklunda cechuje się romantycznym charakterem, z domieszką elementów impresjonistycznych[1]. Skomponował m.in. dwa koncerty fortepianowe (I 1906 zrewid. 1915, II 1917), poematy symfoniczne Sommarnatt och soluppgång (1918) i Sång till våren (1934), Symfonię (1923), Sonatę na skrzypce i fortepian (1906), Konsertstycke na fortepian i orkiestrę (1902), Uwerturę koncertową (1903), Tre stycken na harfę i smyczki (1924), Małą suitę (1928), Symfonisk prolog (1934)[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Adolf Wiklund (kompozytor) – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project