Przejdź do zawartości

Chludziński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Chludziński – polski herb szlachecki, odmiana herbu Cholewa.

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

W polu czerwonym między dwiema klamrami srebrnymi barkami do siebie – miecz ostrzem do góry.

Klejnot trzy pióra strusie.

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Prawdopodobnie: Chludziński, Chludzieński[1].

Odmiana różni się od herbu Cholewa szczegółami, zaś głównie mieczem na wizerunku tarczy, który jest skierowany do góry:

Chludzieński, ziemia łomżyńska 1413 r; piszą się także Chludziński. Są gałęzią Lasockich; w herbie mają miecz ostrzem w górę skierowany. Udowodnili pochodzenie szlacheckie 1825 r. w Królestwie Polskiem[1].

Herb, jako odmiana istniał zatem co najmniej od 1825 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Zbigniew Leszczyc: Herby szlachty polskiej. T. 1,2. Poznań: Antoni Fiedler, 1908, s. 52.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]